Kontesin Laneti +18

Gabriel'in Ölümü

Oy veren, yorumlarını esirgemeyen, kitabı okuma listelerine ekleyen herkese bol bol kalp gönderiyorum ❤️

Gabriel'in Ölümü

"Sevgi, en zor zamanlarda bile bize güç veren bir liman gibidir; sakinliğiyle, huzuruyla, içimizi doldurur ve bizi güçlendirir."

Bu beklenmedik açıklama, içimizde bir umut kıvılcımı yaktı. Ancak, bu umudu nasıl kullanacağımızı bilmek önemliydi. Keşiş'in gözlerindeki gizemli parıltı, bize rehberlik edebilecek bir yolun varlığını ima ediyordu. Şimdi yapmamız gereken, bu yeni gerçeği anlamak ve içimdeki gücü keşfetmekti. Bu, önümdeki zorlu yolculuğun bir parçası olacaktı.

Keşiş heyecanla konuşmaya devam etti, sesindeki hayranlık belirginleşiyordu. "Boynundaki yaralar nasıl iyileşti? Boğazını kestim ve bir süre sonra yarası kapandı, kendine geldi," dedi, olayı tekrar hatırlamakla birlikte hala şaşkınlık içindeydim. "Dahası da var; Kont göğsünü kesince yarası kendiliğinden kapandı." Bu açıklama, etrafımızdaki sessizliği bozdu ve herkesin dikkatini üzerine çekti.

"Eva bir mucize! Daha önce böyle biriyle karşılaşmamıştım. Çok heyecanlıyım," diye ekledi, gülümseyerek. Yüzündeki heyecan, etrafımızdaki herkesi etkisi altına aldı. Keşişin bu açıklaması, içimizde bir coşku dalgası yarattı. Şimdi, önümüzdeki zorlu süreci daha fazla umut ve güvenle karşılayabilirdik.

Keşiş'in sözleri beni şaşkına çevirdi, yüzümde bir ifade karmaşasıyla ona bakakaldım. Bu düşünceli sessizlik sırasında, Markus'un gözleri aramızda gidip geldi, anlamaya çalışıyordu. Ardından, sessizliği bozdu ve sordu, "Peki, ne yapmalıyız? Gabriel'in yardıma ihtiyacı var."

Keşiş, hala gülümseyerek, "Öncelikle sakin olmalıyız," dedi yumuşak bir ses tonuyla, etrafımızdaki gerginliği hafifletmeye çalışarak. Bu onun liderlik vasfını ve dinginliğini bir kez daha ortaya koyuyordu. "Eva'nın mucizevi gücü bize yardımcı olabilir. Ona odaklanmalıyız."

Markus, hala şüpheyle dolu gözlerle Keşiş'e bakarken, "Peki ya sonrası?" diye sordu, endişeli bir ifadeyle. Keşiş, düşünceli bir şekilde başını salladı. "Önce Gabriel'i iyileştireceğiz. Sonra, Eva'nın güçlerini keşfedeceğiz." Bu sözlerle, önümüzdeki adımların planını belirlemiş oldu. Soru dolu gözlerle Keşiş'e döndüm, içimdeki endişe gitgide büyüyordu.

"Ben Gabriel'i nasıl iyileştireceğim?" diye sordum, sesimde bir titreme vardı. Gabriel'in iyileşmesi için elimden geleni yapmaya hazırdım, ancak ne yapmam gerektiğini bilmemek, içimde bir çaresizlik duygusu yaratıyordu.

Keşiş, düşünceli bir ifadeyle başını hafifçe salladı. "Ben de bilmiyorum," dedi, sesinde bir güvensizlik belirdi.

Bu beklenmedik cevap karşısında şaşkınlıkla geri çekildim. Keşiş'in sözleri, içimde derin bir boşluk yarattı. Oysa ondan bir umut bekliyordum, ama şimdi her şey daha da karmaşık hale gelmiş gibi görünüyordu.

Markus'un yüzünde endişe belirdi, gözleri sırasıyla bana ve Keşiş'e döndü. "Ne demek 'bilmiyorum'?" dedi.

Markus'un sesindeki sinir, etrafımızdaki gerginliği daha da artırıyordu. Onun da, Keşiş'ten bir çözüm beklediği açıktı, ancak şimdi bahsettiği durum, herkesin beklediği gibi bir çözüm sunmuyordu.

Keşiş, sessizce başını salladı ve Markus'un endişeli bakışlarına karşılık verdi. "Evet, haklısın. Bilmiyorum ama tahmin yürütüyorum," dedi. Bu ifade, Keşiş'in içinde bulunduğumuz durumu anlamaya çalıştığını ve en iyisini yapmaya çalıştığını gösteriyordu. Başını hafifçe salladı ve düşünceli bir şekilde konuşmaya başladı. "Şimdi, Gabriel'i dinlendirelim," dedi, sesinde bir kararlılık vardı. "Belki bir çözüm bulabiliriz. Ancak, öncelikle sakin olmalıyız." Bu sözler, etrafımızdaki gerginliği hafifletmeye yönelik bir uyarı niteliğindeydi. Durum ne olursa olsun, dinginliğimizi korumamız gerekiyordu.