Kontesin Laneti +18

İyileşme Arayışı

Oy veren, yorumlarını esirgemeyen, kitabı okuma listelerine ekleyen herkese bol bol kalp gönderiyorum ❤️

Keşiş, sakin ve huzurlu bir şekilde, "Ona sadece dinlenmesi için bir fırsat verdim," dedi, sesindeki sakinlikle beni yatıştırmaya çalışıyordu. "Başının ağrısı ve kafa karışıklığı onu rahatsız ediyordu. Şimdi dinlenebilir ve belki de hafızası yerine gelir."

Bu açıklama, içimdeki öfkeyi biraz olsun hafifletti, ancak hala endişe doluydum. Gabriel'in bu ani bayılması ve hafızasını kaybetmesi, beni derinden etkilemişti. Onun ne kadar zor bir durumda olduğunu düşündükçe, içimdeki kaygılar giderek büyüyordu.

"Neden hipnoz ettin onu?!" diye bağırdım, sesimdeki öfke ve endişe net bir şekilde duyuluyordu. Gabriel'in ani bayılması ve hafızasını kaybetmesi beni derinden sarsmıştı, bu durum karşısında ne yapacağımı bilemiyordum.

Keşiş ise sakin bir şekilde karşılık verdi, "Sorularıyla bizi delirtmesini mi isterdin?" diye sordu, sesindeki soğukkanlılık beni daha da öfkelendirdi. Onun bu rahat tavırları, içimdeki endişeyi ve öfkeyi daha da arttırıyordu.

"Sevdiğim adamın aklı gitmiş, sen onu bayıltıyorsun. Beni çıldırtma!" diye bağırdım, sesimdeki çaresizlik ve öfke birbirine karışıyordu. Gabriel'in durumu karşısında çaresiz hissediyordum, onu bu halde görmek beni paramparça ediyordu.

Keşiş'in sakin sesi ve derin bakışları beni etkisi altına aldı. Odanın içindeki gergin atmosfer biraz olsun hafiflemişti. Kalbim hala hızlı atıyordu, ancak keşişin sakinliği ve anlayışı, etrafımdaki kaosu bir nebze olsun hafifletti. Onun empatik sesi ve içten bakışları, içimdeki endişeyi dindirmeye başladı.

Bir an için derin bir nefes aldım, keşişin yaklaşımına dikkatlice odaklanarak. "Eva, sakin ol," dedi, sesindeki sıcaklık ve huzur dolu ton, içimi rahatlattı. "Belki de zamanla hafızasını geri kazanabilir. Şimdi ona sakin olman ve onu üzmemen önemli."

Keşişin bu sözleriyle kendimi daha güvende hissettim. Onun sakin tavrı ve umut dolu yaklaşımı, içimdeki endişeyi biraz olsun hafifletti. Odadaki gerilim birazcık olsun azalmıştı, ancak hala Gabriel'in hafızasını kaybetmesi beni derinden etkiliyordu. Şimdi önemli olan sakin kalmaktı. Keşişin bu hatırlatması, beni bu zorlu süreçte doğru yönlendirmeye yardımcı oldu.

Odanın sessizliği, keşişin sözlerini daha da etkili hale getiriyordu. Kalbimin hızlı atışları arasında keşişin sakin sesi, sanki içimde bir nehir gibi akan endişeyi yavaş yavaş yatıştırdı. 

Keşişin gözlerindeki derin anlayış ve içtenlik, beni biraz olsun rahatlattı. Artık önemli olan, Gabriel'e destek olmak ve ona yardımcı olmaktı. Keşişin rehberliği, bu süreçte bana güç veriyordu.

Endişe dolu düşünceler içinde boğulurken, Gabriel'ın kaybolmuş hafızasını düşündüm. Odanın içindeki sessizlik, kendi içimdeki fırtınanın yankısı gibi çarpıyordu. "Ne yapacağız şimdi?" diye fısıldadım, sesimdeki endişe ve çaresizlik hissedilir bir şekilde dışarı vuruyordu.