ဒီယဥ္ေက်းမႈအေလ့အထေတြ
လူ႔က်င့္၀တ္ေတြသာေပ်ာက္ဆုံးသြားခဲ့ရင္
ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလိုက္ေလမလဲလို႔႐ူးမိုက္စြာ
ေတြးခဲ့ဖူးတယ္.....၊
မင္းတစ္ေယာက္တည္းကိုပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ဖို႔အတြက္နဲ႔
ကိုယ္လိုလူကေလ........
ဘယ္ေလာက္ပဲထက္ျမတ္ခဲ့ပါေစ
ဘယ္ေလာက္ပဲေတာ္ေနခဲ့ပါေစ
မင္းနဲ႔စေတြ႕ခ်ိန္ကစလို႔
ကိုယ့္ကမာၻငယ္ထဲေယာက္ယက္ခတ္ရင္း
မသိေက်းကြၽံမျပဳႏိုင္ေတာ့တဲ့အထိ
တိတ္တဆိတ္လႈိက္စားလာခဲ့တယ္။......။
အခ်စ္ကို မိုက္႐ူးရဲဆန္ျခင္းလို႔
တစ္စုံတစ္ေယာက္ကအဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုခဲ့ရင္
မင္းအေပၚထားတဲ့ကိုယ့္အခ်စ္ကိုေရာ........
ဘယ္စကားလုံး ဘယ္ကာရန္မ်ိဳးနဲ႔မ်ား
ဖြင့္ဆိုလို႔ရမလဲ.........?
ေသခ်ာတာတစ္ခုကေတာ့
ကိုယ္ မိုက္႐ူးရဲဆန္ေနခဲ့တာမဟုတ္ပါဘူး.....၊
မျဖစ္ႏိုင္မွန္းသိေပမယ့္
မျဖစ္သင့္မွန္းလည္းသိေပမယ့္
ျဖစ္မ်ားျဖစ္သြားခဲ့ရင္ဆိုတဲ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔
တစ္ႀကိမ္တစ္ခါေလာက္ေတာ့
အရဲစြန႔္ၾကည့္တာမမွားေလာက္ဘူးမလား....?
~~~~~~~~~~~~~
"sam! သမီးတို႔အပိုင္း ႏုတ္ထုတ္ၿပီးသြားၿပီ!"
"ေအး အေခ်ာျပန္ေရးတဲ့ခါ ဒီၾကားထဲမွာ ခုန႐ိုက္ထားတဲ့ပုံေလးေတြ ထည့္ေပးလိုက္ရင္ ပိုစိတ္၀င္စားဖို႔ေကာင္းသြားလိမ့္မယ္"
"ဟုတ္ကဲ့!"
ေက်ာင္း၀န္းေတာင္ဘက္၊
ဂင္ဂိုပင္အတန္းလိုက္ႀကီးမ်ားေအာက္ နားေန,ႏိုင္ေစရန္ ခုံတန္းငါးခုေလာက္တန္းစီခ်ေပးထားကာ ၎တို႔မွာ စားပြဲႏွင့္ထိုင္ခုံတြဲလ်က္သားမ်ားျဖစ္၏။
ထိုခုံတန္းမ်ားနားတြင္ေတာ့
ဒီႏွစ္ေလ့လာေရးခရီးစဥ္ရဲ႕
အဓိကဇာတ္ေဆာင္ေလးေတြ စု႐ုံးစု႐ုံးႏွင့္
ႀကိဳးစားေနၾကကာ ေလကလည္း တျဖဴးျဖဴးတိုက္ခတ္လ်က္.....၊
"ဒါနဲ႔ sam! ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဒီမွာဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာေနၾကမွာလဲ"
"မင္းတို႔ၿပီးတာနဲ႔ တန္းျပန္မယ္ေလ အလြန္ဆုံးၾကာ ႏွစ္ပတ္ သုံးပတ္ေပါ့.....
ဘာလဲ.....အိမ္လြမ္းေနၾကၿပီလား"
