Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
***
Tam olduk diyoruz,artık sırtımız yere gelmez diyoruz.
Hepsi palavra!Olduk demek sadece bir yanılgıdan ibaret.Kocaman bir pamuk şeker gibi yalan.Aslında hemen eriyip kaybolacak kadar zayıf bir güç yanılması.Ben oldum dememiştim.Ama oldum zannetmem bile yanlıştı.En büyük yanlışım sanırım artık her şeyin güzel olacağıydı.
Gözlerimin önüne inen korku ve endişe perdesi aralanmadan üzerine birer kat daha atıldı sanki.
Ellerim bir birine kenetlendi.Parmaklarım avuç içlerimi parçalamak istedi.
Gördüğüm yüz ve bize bakış şekli çok hayrı alemet sayılmazdı.
Derin bir nefes aldım içime.Belki şuan buradan uçup kaçarım diye küçük bir ihtimal aradım ama anında kayboldu.
Korkut gözlerimin içine sessizce bakıyordu. Elinde duran kırmızı balon uçup gökyüzünde kayboldu.
Gözlerim Etem abiye kaydığında sinirle bana bakıyordu.Sanırım tekrardan her şeyi mahvetmiştim.
Korkut bir iki adım bize yaklaştı.Yüzünde bize inanmak istemez gibi bir ifade vardı. Belli ki şuan bu konunun doğru olma ihtimalini düşünüyordu.
"Sen."dedi ilk defa.Ama sesi olduğunca titremişti."Siz."dedi bu sefer.Ben ve Etem abide hiç bir tepki vermiyorduk.Gerçi ben ne tepki vereceğimi bilmiyordum.
"Korkut."dememle elini havaya kaldırdı. Derin bir nefes aldı ve kafasını iki yana salladı.Gözleri Etem abiyi buldu.
"Abi Mine saçmaladı değil mi?"diye sordu yalvarır gibi.
Etem abi cevap vermedi.
"Mine konu çok saçmaydı ve bu şaka Dora'nın komik bulacağı bir şaka değil." Dedi bastırarak.Kulağıma bunu zorla işittirmek ister gibi bir hali vardı.
"Korkut ben-Göründüğü gibi değil."diyebildim zoraki bir şekilde.
Gerçekten kendimi çok kötü hissediyordum. Bu konu şuanda konuşulacak ya da bahsedilecek bir konu değildi.
Bir iki adım yaklaştım Korkut'a.Öyle ki tam yanına vardım.
"Bak dinle beni.Konuşacağız ama şuan değil.Anla beni.Şuan değil.Lütfen hiç bir şey belli etme."dediğimde Etem abi yanımızdan uzaklaştı.Nutkum tutuldu.Kesinlikle benden nefret ediyordu.İlk defa yakın olduk derken şuan da daha berbat bir hale gelmiştik ve bu sadece benim yüzümdendi.
Korkut bana ifadesiz bakarken elim kollarını tuttu."Beni dinle Korkut,Dora bunu duymamalı.Anladın mı?Duymamalı!"
"Yenge siz ciddisiniz."dedi hala tepkisiz ama bir o kadar şaşkın bir halde.
"Konuşacağız."dediğimde bir ses daha da gerilmeme sebep oldu.
"Aşkım?"
Gözlerim meraklı bir tavırla bize bakan Dora'ya kaydı.Anında boğazımı temizledim ve yüzüme zoraki bir gülümseme takındım.
