𝐀𝐫𝐚𝐬 𝐀𝐥𝐢 | 𝐆𝐞𝐫𝐜̧𝐞𝐤 𝐀𝐢𝐥𝐞𝐦

'18'

Aras Ali Keskin [Karahanlı];

"Ee Aras Ali, cevap vermeyecek misin oğlum?" Tarık komutanın sorusuyla derin bir nefes aldım ilk öncelikle.

"Soyadınızı bana vermek istemeniz en büyük hakkınız, ona diyecek bir kelime bile haddim yok. Ama daha tanışalı yeni bir ay oldu, her yerden bir aile üyesi çıkıyor. Kafam çok karışık, bir o kadar da sinirliyim son zamanlar."

"Aşıksın, sinirli değil. Sinirin aşık olmadan önceydi." Gözlerimi kapattım sinirle.

Şu ana kadar öyle güzel sakin gidiyordum ki...

Ağzına kuşlar işesin Serkan!

"Gelinimiz mi var, Aras?" Mirza Bey'in dediğiyle cevap verecekken Serkan yine ve yine benden önce davrandı.

"Henüz değil ama yakındır Mirza amcacığım." Yanımdaki yastığı fırlattım hızla.

"Lan oğlum sen benim sabrımı sınamak için mi varsın?! Vallaha şimdi şu camdan aşağıya sallandıracağım seni!" Gözlerini devirdi ve Adar'ın yanına oturup onun gibi yayıldı.

"Siz devam edin Tarık amca Bey komutancığım."

Şu rahatlığı Tarık komutanın sivilliğindendi. Yoksa ben bunun nasıl süt dökmüş kediye dönüşeceğini biliyorum.

"Evet aslanım, haklısın ama sen bizim oğlumuzsun. Seni öyle ardımızda bırakamayız, çok geç karşılaşmış olabiliriz. Ama bu her şeye en baştan başlamamıza engel değil, oğlum." Dedi Mirza Bey.

"Anlıyorum ama soyadınızı almam biraz fazla." İkiside yenilmişlikle omuzlarını düşürdüler.

"Sana bu konuda baskı uygulayamayız ama sende arayı çok açmışsın lan! Ben gelmeseydim yüzünü göstermezdin herhalde!" Sessiz kaldım.

Öyle yapardım dediği gibi büyük ihtimalle.

"Bu akşam gelin ikiniz yemeğe."

"Ama-"

"Sana gelir misiniz demedim Aras Ali, gelin dedim. İkiletmeyin lan bana lafımı!" Başımı salladım sadece.

"Biz kalkıyoruz artık. Ne haliniz varsa görün." Deyip kalktılar, Adar yanımdan geçerken göz kırptı.

"Akşam görüşürüz abi!" Başına acıtmayacak şekilde vurdum.

"Yürü lan!" Onlar evden çıkmış gitmişlerdi.

"Ben gelmesem olmaz mı ya?" Dedi eli ensesinde olan Serkan.

"Niye lan?"

"Alışık değilim de..." gözlerimi devirdim.

"Ben oradan bakınca çok mu alışık gibi duruyorum? Gelirsin birbirimize destek oluruz işte. Ne boş boş konuşuyorsun?"

"Of Aras Ali, of!"

🐺

"Hoş geldiniz!" Dedi kapıyı açan Leyla. İkimizde kapının ardındaki kalabalığı görünce yerimizde kala kalmıştık.

Evet beni bütün biyolojik kardeşlerimle karşılayan Mirza Bey'leri gördüm ama bu kadar kalabalık değillerdi bunlar!

"Hoş bulduk." Dedim kendime gelip. Serkan kulağıma eğildi.

"Allah yardımcın olsun kardeşim." Yan yan baktım. Başını salladı ne var der gibi.

"Bari burada sus!" Omuz silkti.

"Bana ne!" Sabır çekip geri döndüm onlara. İçeri girince ceketlerimiz aldı Esra Hanım.

"Sende hoş geldin Serkan oğlum." Dedi Esra Hanım. Serkan başını salladı gülümseyerek.