Ancient Creatures (On Hold)

serial killer vol.1

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΑΊΘΕΡΟΝ

''Αίθερον, ηρέμησε!'' είπε ο Ντίλαν καθώς προσπαθεί να με ηρεμήσει.

''Τι να ηρεμήσω? Με βλέπεις να κάνω κάτι για να ηρεμήσω?'' απάντησα ενοχλήμενος ενώ πηγαίνω πάνω κάτω στο δωμάτιο

''Τοτέ σταμάτα να κάνεις έτσι, στο τέλος θα δημιουργήσεις λάκο εκει που πηγαινοέρχεσαι!'' 

Γυρνάω τον κοιτάω με ξαφνιασμένο βλέμμα και απαιτητικό τόνο, λέω ''Δεν πηγαινοέρχομαι!'' ενω σταματάω να περπατάω ''Βλέπεις!''

Εκείνος ξεφυσάει και κουνάει το κεφάλι του πέρα δώθε αργά, ενώ πάει να κάτσει στην καρέκλα του γραφείου του.

Έχει περάσει ένας μήνας απο τότε που η Ίρις έφυγε για την κάτω Γη και δεν έχουμε ακούσει νέα της από τότε.

Μπαίνει βίαια στο γραφείο ο Ηχώ και λέει ''Ντίλαν! Βρέθηκε πάλι πτωμα απο την κοινώτητα του κάστρου μας!!''

Ο Ντίλαν πανικόβλητος πετάγεται απο την καρέκλα και ρωτάει αγχωμένος ''Ποιος είναι αυτή την φορά?''

Ο Ηχώ απαντάει με θλίψη ''Η Λιλιάνα....'' ο Ντίλαν πάνω στην οργή του κοπανάει με γροθιά την έδρα του και αμέσος στο ξύλο εμφανήζονται ρογμές.

''Πόσους έχουμε χάσει αυτές τις 3 εβδομάδες?" ρωτάει διστακτηκά και με πόνο στα μάτια του ο Ντίλαν''

Ο Ηχώ μετά απο μερικά λεπτά απαντάει ''Η Λιλιάνα είναι το νούμερο 9.....''

''Ποιος στον δράκο του θανάτου το κάνει αυτό και γιατι!!! Έτσι και τον πιάσω στα χέρια μου θα μετανιώσει την ώρα και την στιγμή που αποφάσησε να τα βάλει μαζί μου!!!'' ο Ντίλαν έξαλλος βγήκε απο το γραφείο.

Και εγώ εν συντόμος ακολουθώ και αποχορώ. Το μυαλό μου απλά δεν θα ηρεμήσει!!

''Αίθερον!!!'' φωνάζει η Αρμονία και απο το πουθενά μου κάνει επήθεση και με αγκαλιάζει.

''Α..Αρμονία! με ξάφνιασες!!''

''Εσυ φταις! να μην έχεις τέτοια μούτρα!'' λέει ενοχλημένη

''Τι μουτρα?'' ρωτάω εγώ 

''Σαν να σε παράτησε η κοπέλα σου'' απαντάει
''Πολυ αστείο, μόνο που δεν έχω κοπέλα'' απαντάω
''Είσαι σίγουρος?" ρωτάει η Αρμονία
''Ναι, γιατί να μην είμαι?" ρωτάω
''Και η Ίρις?" ρωτάει
Στο άκουσμα του όνομα το της παραλειω για μια στιγμή αλλά απαντάω γρήγορα
''Τι τρέχει με αυτήν?"
''Μην κάνεις πως δεν ξέρεις τι εννοώ, σου άρεσε.'' απάντησε
''Τι? Όχι, πως σου ήρθε αυτό, ούτε που την σκέφτηκα έτσι ποτέ'' αλήθεια είναι, δεν την έχω δει ποτέ με αυτό το μάτι και αμφιβάλλω αν πρόκειται να το κάνω και ποτέ.
''Είσαι σίγουρος?" επιμένει
''Ναι είμαι σίγουρος, άσε με εμένα και κοίτα να δεις τι θα κάνεις με τον Ασθον που είναι ερωτευμένος μαζί σου γιατ....'' ωωωωω όχι....εκνευρίστηκε και είπα κάτι που δεν έπρεπε....
''Τι? Τι είπες μόλις τώρα?" ρωτάει γ Αρμονία σε σοκ
''Τ..τίποτα'' απαντάω βιαστικά
''Όχι κάτι είπες! Και άκουσα λάθος, επαναλαβετο!'' επιμένει
''Μα σου λέω δεν είπα τίποτα, Α να ο Ασθον πήγαινε ρώτα τον!'' λέω και δείχνω ευθεία προς τον Ασθον που έτυχε να περνάει κρατώντας μια στοίβα από βιβλία. Τρέχω και ενώ τον προσπερνάω του ψιθυρίζω
''Συγγνώμη μεγάλε, μη μου κρατήσεις κακία!'' και εξαφανίστηκαν με αυτόν να με κοιτάει με ένα τελείως μπερδεμένο ύφος.