5.Bölüm

4.9K 320 155
                                    

Kyungsoo karşısında Chanyeol'u görünce koştu ve sarıldı .

" Seni çok özlemişim . "

" Bende seni ufaklık . "

" Bir daha beni bırakıp gitmeyeceksin değil mi ?"

" Bir daha asla Soo. Buraya yerleşmeyi düşünüyorum . Ev bulana kadar da yanında kalabilirim diye düşündüm."

" Saçmalama seni aptal . Benim yanımda kalmayacaksın da nerede kalacaksın ? Başka bir evde kalmana izin vermem ."

Chanyeol Soo'dan ayrıldı .

" Bunun sorun olmayacağına emin misin ? Yani telefonda bana Jongin'den bahsetmiştin ya ."

" Sorun değil . Jonginle de ayrıldık zaten. Yani ortada bir sorun kalmadı . Gidebiliriz ." dedi ve Chanyeol'un elinden tutup çekiştirmeye başladı.

*******

Jongin Sehunla konuşmasından sonra kendi kendine bir karar vermişti . Artık ne olursa olsun Soo ile konuşacaktı . Soo ne tepki verirse versin en azından onu o şekilde aldatmadığını bilmeye hakkı vardı . Belki biraz da olsa acısı geçerdi diye düşündü .

Jongin heyecandan yerinde duramıyordu . Ona söyleyeceği şeyler etki etmeyecekti . Bunu biliyordu ama yine de heyecanlıydı . Onun için hala bir şans vardı değil mi ? Jongin evde bir ileri bir geri gidip duruyordu . Heyecanını dışarıdan bile belli ediyordu . Dayanamadı ve telefonu alıp Sehun'u aradı .

" Alo Jongin bir sorun mu var ?"

" Hayır Sehun . Sadece ben biraz heyecanlıyım da . Şimdi gidip konuşsam olmaz mı ? Daha fazla dayanamıyorum ."

" Saçmalama Jongin . Yarına kadar bekle . Biraz sabırlı ol . "

" Peki ." dedi tatmin olmamışçasına . Telefonu kapatıp komodinin üstüne bıraktı . Kendini yatağa adeta fırlattı . Yorgun değildi veya uykusu yoktu . Ama heyecanı belki uyuyarak geçerdi diye düşündü . Tabi sabaha kadar yatakta dönüp durmaktan başka yaptığı bir şey olmamıştı . Heyecan onun uyumasına engel olmuştu .

Saat sabahın 7si olmasına rağmen yataktan kalkıp giyinmeye başlamıştı . Bugün okulu yoktu ama Soo'nun evine gitmeyi düşündü . Aynanın karşısına geçtiğinde göz altı morluklarını görünce şaşırdı .

'Tabi ya hiç uyumadım.'

Banyoya geçip duş aldıktan sonra kendini dolabının karşısında buldu . Kıyafet seçimi onun için önemli değildi .Kendine önem vermezdi . Eline geçen beyaz tişörtü ve mavi dar pantolonu alıp üstüne geçirdi . Elini saçına daldırıp dağıttı . Ellerinin titrediğini fark etti . Heyecandan öleceğini düşündü bir an . Yine biricik sevdiğini görecekti . Anlatacaklarından çok onu görecek olması heyecanlandırıyordu Jongin'i .

Saate baktığında 10 olduğunu gördü ve telefonu alıp Soo'yu arayıp aramamak arasında kaldı .

" Evde olmama ihtimali var mı ki? Soo dışarı çıkmayı sevmez . Aramasam da olur ." dedi ve telefonu cebine koydu . Askılıktan siyah ceketini alıp evden çıktı . Hızlı adımlarla Soo'nun evine doğru ilerliyordu .

Jongin vücudunun titrediğini fark etti ama bunun heyecandan mı yoksa havanın soğuk olmasından mı kaynaklı olduğunu bilmiyordu . Soo'nun evine yaklaştıkça kalbi hızla atmaya başladı . Sanki yerinden çıkacak gibiydi . Jongin durdu ve kalbini yatıştırmaya çalıştı . Kapıyı çalacağı sırada hazır olup olmadığını düşündü . Kapıyı açacak ve o muhteşem çocuk görünecekti . Jongin'i gördüğünde şaşıracak ve belkide kapıyı yüzüne kapatacaktı . Jongin her sonuca hazırlıklı olmalıydı . Kapının önünde biraz daha dikildikten sonra sonunda eli zile gitmişti .

ÜZGÜNÜM || KaiSoo ✔️Where stories live. Discover now