ÜZGÜNÜM || KaiSoo ✔️

24.Bölüm

Önce medyaya bakın *-* Hala yaşıyorsanız hikayeyi okumaya başlayın :*

*1 Ay Sonra *

Geçen 1 aydan sonra Jongin kendini anca toparlayabilmişti . Suho'dan dolayı Soo ile fazla görüşmemişti ve Soo da ona karşı gelmemişti . Ona hak vermişti bunun için . Onunlayken ihanet ediyormuş gibi hissettiğini biliyordu . Bu yüzden ona karşı gelmiyordu . Soo onu bekliyordu . Soo Jongin'in onu kabul edeceği zamanı bekliyordu .

Ve işte o an gelmişti . Hissediyordu . Jongin onu arayıp görüşmek istediğini söylediğinde Soo bu teklifi hemen kabul etmişti . Belki Jongin onunla daha fazla gitmeyeceğini söyleyecekti ama hayır! Soo bu ihtimali düşünmemeye çalıştı .

Jongin'in söylediği kafeye doğru ilerlediğinde kalbinin göğüs kafesinden çıkacağını düşünmüştü . Günlerdir görmediği sevgilisini görecekti şimdi . Belki ona soğuk davranıp kendinden uzak tutacak belki de onu çekip sarılacak ve ondan bir daha ayrılmayacaktı . Soo ikinci olasılığın olmasını istiyordu . Umuyordu . Böyle olacağını düşünmek istese de içi içini yiyordu .

Sonunda varmıştı Jongin ile anlaştığı yere . İçeriye girdiğinde kafenin küçük ama oldukça sevimli olduğunu gördü . Kırık beyaz renkte olan duvarların çoğu yerini fotoğraflar kaplıyordu . Soo onları incelemeyi ne kadar istese de Jongin'i bekletmemek için etrafını taradı ve işte . Sevdiği çocuk yalnızca birkaç metre uzağında suyunu yudumluyordu . Soo özlemle yaklaştı esmer bedene .

Jongin de Soo'yu fark ettiğinde elindeki su dolu bardağı bıraktı ve ayağa kalktı . Masaya varmış olan Soo'ya resmi bir şekilde elini uzattıktan sonra oturması için sandalyeyi çekti . Soo mırıltı çıkarır bir şekilde ' teşekkürler. ' dedikten sonra birkaç dakikalarını sessizlik almıştı .

Masaya gelen garsona siparişlerini verdiklerinde masadan uzaklaştı garson . Jongin karşısındaki bedenin gözlerine bakmaktan çekiniyordu. Söyleyecekleri şeyi toparlamaya çalışıyordu ama bir türlü kuracağı kelimeleri bir araya getiremiyordu .

" Ne konuşacaktın benimle ?" Soo heyecan dolu sesine engel olamamıştı .

" Ah- Şey . B-ben .." Jongin konuşamadığı için kendine lanet okudu . Söyleyeceği birkaç kelimeyken o saçmalamaya başlamıştı .

" Özür dilerim Soo . "

" Ne için ? "

" Bencilce davrandığım için ." Soo'nun masadaki ellerini ellerinin arasına alarak devam etti . " Soo ben çok kötüydüm . Senden sonra en sevdiğim varlığı kaybettim ve bunun üzüntüsüyle senden uzak kaldım . Her şeyi telafi etmek istiyorum . Kaybettiğimiz tüm zamanları telafi edeceğim . K-kabul eder misin ? " umutlu gözlerle baktı Jongin . Onun bu teklifini kabul etmesini canı gönülden istiyordu .

Bilmiyordu ki Soo uzun zamandır bu anı bekliyordu zaten .

" Seni anlıyorum Jongin . O adam ne olursa olsun senin dayın . Bana yaptıkları senin dayın olduğu gerçeğini değiştirmezdi zaten . Bir daha benden uzak kalma Jongin . O zaman dayanamam . Bana destek olan tek kişisin . Bana iyi gelirken bu kötü zamanlarımızda birbirimize iyi gelebilecekken benden uzak durdun . Bir daha yapma olur mu ?"

Jongin teklifinin kabul edilmesi gerçeğiyle sandalyeden kalkarak heyecanla Soo'ya sarıldı . Meleği yuvasına geri gelmişti .

" Söz veriyorum Soo . Bundan sonra sen gitmek istesen bile bırakmam seni . Bırakamam . "

**********

Sehun Jongin'in bulunduğu kötü durumdan bir türlü sevgilisinin yanında olamamıştı . Bu zamanları telafi etmek için okula rapor vermiş birkaç hafta sevgilisinin yanında kalmayı planlamıştı .

Luhan'ın kendisine verdiği anahtarı kapının deliğine soktu ve kapının açılma sesi geldiğinde kapıyı açıp içeri girdi . Luhan'ın şarkı mırıldandığını fark etti ve sesi takip ettiğinde onun mutfakta olduğunu gördü .

Luhan çorbayı karıştırırken bir yandan da kalçalarını sallıyordu ve Sehun bu görüntüyle kendinden geçmişti . Luhan'ı onun prensesi harika görünüyordu . Sehun geldiğini belli edecek bir şekilde öksürdü ve sevdiğinin kafasını çevirip tatlı bir şekilde gülümsemesini izledi.

" Sonunda geldin Sehun . Bak sana yemek yapıyorum . "

" Mm. Çok lezzetli olmuştur şimdi . "

Luhan kıkırdadıktan sonra sevgilisine yaklaştı ve kollarını boynuna doladı .

" Seni özledim ."

" Bende seni özledim sevgilim . "

Luhan yemeğinin yanmasını istemediği için zorla da olsa kollarını çözdü ve yemeğine doğru ilerledi . Sehun da Luhan'ın odasına gidip daha önceden getirdiği birkaç kıyafetten şort ve tişört çıkardıktan sonra üstüne geçirip mutfağa gitti .

" Bir daha gitmeyeceksin değil mi ? Ben seni çok özlüyorum ."

" Jongin Soo'yla buluşmak için gitti . Eğer eskisi gibi olurlarsa bana ihtiyaç duymayacaktır . Yani bundan sonra ayrılık yok prensesim . "

" Seni özlemek istemiyorum Sehun . Bir daha gitmek istesen de buna engel olacağım haberin olsun . Benim de sevgiye ihtiyacım var burada."

" Sen..Jongin'i kıskanmadın değil mi ? Haha."

" Ne kıskanacağım be . S-siz sadece arkadaşsınız işte daha fazlası değil . Yani öyle değil mi ?"

Sehun Luhan'ın bu sevimli tavırlarıyla güldü ve ona bir oyun oynamayı düşündü . Luhan her şeye inanan bir potansiyele sahipti .

" Yani arkadaş da denilebilir . Tabi onun ilk aşkım olduğunu görmezden gelirsek . Küçükken birbirimizi seviyorduk ama ailemiz buna engel olmuştu da . Biz de arkadaş olmayı tercih ettik . Hala duyguları olup olmadığını bilemem tabi ."

Sehun kafasını kaldırıp Luhan'ın tepkisine bakacakken bunun hiç olmamasını isterdi . Luhan ağlıyordu .

" B-biliyordum *hıck* . A-aranız*hıck* da bir şey.. Olduğunu biliyordum ."

Sehun yerinden fırlayarak anında Luhan'ın yanında bitmişti .

" Şş! Sakin ol Luhan . Yalnızca dalga geçiyordum . Kıskanınca tatlı oluyorsun diye ama ağlayacağını tahmin etmemiştim . Özür dilerim miniğim . "

" Yani öyle .. Bir şey yok.. Öyle mi ?" Luhan düzensiz nefesinin ardından zorla konuşmuştu .

" Tabi ki de yok . Ben ilk defa birine aşık oldum Luhan . O da sensin . Daha önce ben kimseyi sevmedim . "

Luhan Sehun'un dudaklarına bu mutlu haberden sonra öpücük kondurmak istemişti ama Sehun'un dudaklarına dudaklarını bastırdığında Sehun'un bu öpücüğü derinleştirmesini beklemiyordu .

" S-sehun yemek . "

" Boşver yemeği Luhan . Yemekten daha önemli bir işimiz var . Seni gerçekten özledim ."

************

Öhöm .. Bir sonraki bölüm somut mu ki acaba ? >.< Öhö öhö . *utandı tekrar ve tekrardan . *