Prologue

16.8K 297 10
                                    

She open her eyes as she feel a heavy thing that cover herself. Ang bigat ng pakiramdam niya. Dahan dahan niyang iminulat ang mga mata.

Puting kisame at puting ilaw ang bumungad sa paningin niya. Nasaan siya. Ang daming tanong na gumugulo sa isip niya.

Ang pakiramdam niya ay tila siya isang papel na nilakumos bago itinapon. At ang tibok ng puso niya ay sing bilis ng takbo ng isang kabayo.

Lahat ng nangyari ay sariwa sa isip niya. Halat ay parang pelikula na nagpaplay back sa isip niya.

Pareho silang takot na takot. Everyone was searching them. Sa hindi malamang dahilan ay nadamay na siya. And they both running for their life.

She feel sorry for manong gener. She saw how he died inside that vehicle. At siya. Nakaligtas siya. Pero nasaan siya?

Pilit niyang ginagalaw ang katawan niya pero wala siyang maramdaman, tila ba manhid at parang bato ang katawan niya. Gusto niyang magsalita ngunit hindi niya magawa.

Walang boses na gustong lumabas sa labi niya. Bakit ba ganito ang nararamdaman niya?

Maya maya pa'y may naramdaman siyang kumilos sa loob ng silid na kinaroonan niya. Then she heard a footstep.

"Thanks God your awake." She saw a woman face. Relief was written over her face. "I'll call the doctor."

Nahagip ng paningin niya na dali dali nitong pinindot ang intercom. Then she heard talking to the doctor.

"We all worried about you, pati ang mga magulang mo hindi alam kung gigising ka pa. Now that your awake. We all thanks." Nakangiting sabi nito. Halatang napakaligaya nito dahil halos maiyak ito habang kausap siya.

Magulang? Is she insane? Her parents was already died two years ago. At nakacope up na siya sa trahedyang iyon.

Nangunot ang noo niya sa sinasabi ng babaing ito. Una hindi niya ito kilala pangalawa nalilito siya sa sinasabi nito.

Maya maya pa'y magkakasunod na tao ang dumating. May nakita siyang mga nakaputi. Isang doctor at dalawang nurse.

The rest was some people that she barely don't know. Hindi niya kilala ang mga ito. She saw in their face how they really thankfull and glad that she awake.

"O my God baby. Finally your awake." Said the old woman that almost cry in joy.

Niyakap siya nito ng mahigpit. Naramdaman niya ang emosyon doon. Being inside this woman arms make her longing to her parent. Bigla parang namiss niya ang mga iyon.

"Jericko will arrive any time soon. Alam na niya na gising ka na. And he so glad. Baby." Sabi ng may katandaan lalaki na kasama ng ginang.

Jericko? Bakit matutuwa ito na malamang ligtas siya? Isang tao lang ang kilala niyang jericko. Wala naman itong pakialam sa kanya. Maybe.as his employee. Yes he care. But in romantic way? No way.

Marami pang sinabi ang mga tao sa paligid niya. Ngunit tanging sinabi lang ng doctor ang nakapagpalinaw sa kanya.

"Mrs. Montecillo you have nothing to worry about. Your baby was safe." Yes she knows that she was pregnant.

But why Mrs. Montecillo? She's not Mrs. Montecillo. Naguguluhan na siya. Bakit walang nagtatama ng mga maling akala ng mga ito?

At si Mrs. Montecillo? Kasama niya ito. Nakausap pa niya ito. She was telling her a lot of things before the car explode. Before the four men got them. She and Mrs. Montecillo was both running to their life. They both wanted to hide and escape.

But where she is? Bakit hindi siya makapagsalita?

Tila ba nabasa ng doktor ang nasa isip niya.

"Don't pressure yourself to talk Mrs. Montecillo. Base on your examination. Nagkaroon ng minor infection in your voice dahil masyado kang napasukan ng usok. Nagbara ang lalamunan mo. But you ok now. Dahil kailangan pang ipahinga yan. I suggest wag mo munang pilitin magsalita." Doctor said.

Wala sa sariling napahawak siya sa tiyan niya. Ang baby niya. She so glad that her baby is ok.

"And to your baby. They already two months old." Pagbabalita pa nito."Masyadong napahaba ang tulog mo. You almost two months asleep. But we all glad that the babies are alright." He smile to her.

They. Babies. Lahat magulo sa isip niya. They all suffocating her.

"What do you mean babies doc?" The old woman said.

Doctor smile before he talk. "She bearing a twin ma'am. Ngayon lang po binigay ng obgyne niya ang result ng lab test niya."

"Oh! Were having a twin grandchilds honey." Woman hugged her husband. They both happy.

Pero hindi niyo apo ito. Hindi niyo ko anak. Gusto niyang sabihin sa mga ito.

Mula sa kung saan ay bumukas ulit ang pinto at niluwa ang lalaking laman ng isip niya bago siya nawalan ng malay.

"Hon!"

Jericko timothy Montecillo. CEO and her boss.

He hugged her and kissed her. She was stunned at that moment. Pangarap niya iyon. Ang yakapin at halikan siya nito.

"I'm so happy that finally your back denise. Tim will be glad too. I'm sorry honey. Its not my intention to hurt you. I love you so honey. I'm sorry. I almost died when i heard what happen to you. Please don't do that again. I love you honey."

Denise. Tim? Her heart are almost crashed into pieces. Ngayon malinaw na sa kanya. Inakala ng mga taong ito na siya si denise.

Gusto niyang itama ito. Gusto niyang sabihin na siya si lauren angela. Hindi siya ang asawa nito. Tanging pagluha lang ang nagawa niya.

Hindi siya si denise. Dahil hindi siya ang mahal nito. Hindi siya pwedeng maging si denise dahil hindi siya ito.

Paano pa niya lulusutan ito? She has to do something. Hindi siya tanga para sakyan ang lahat ng ito matupad lang ang pangarap niya.

But on the back of her mind. Isang boses ang pilit nagpapaalala ng lahat sa kanya.

"Please lauren, save yourself. Save my family. Take care of echo and tim. I love them both. Please take care of them. Take them away to my man mistress. Pinapaubaya ko sila sayo. Love them to the way how i love them. Do this for the sake of this. If i die. They might get everything. Please..please.."

But how? Before she get faint too. Nagawa niyang mangako dito. Pero nasaan ito?

"Mang gener and lauren died inside the car. Lauren was with you that day. She follow you after our confrontation. At dahil doon nadamay siya... even the b-baby."
Echo said to her while holding jer hand so tight.

I'm alive and our babies. But denise and the baby? Napaiyak siya ng maisip iyon. Nakaligtas siya ngunit namatay ang totoong mag ina nito.

Saan parte ng puso siya kukuha ng lakas para sabihin iyon? Hindi niya kayang isipin na namatay ang mga ito. For the sake of promise.

Now, this family was claiming her as Mrs. Denise gracielle Montecillo. How she going to take this? Sa muling pag iisip niya ay isang luha na naman ang biglang tumulo sa kanya.

I love this man. For him im going to lie.

His Beautiful LiarWhere stories live. Discover now