His Beautiful Liar

Chapter Six

Days after lauren arrive in US, lissie phone her. She said all things that happen after she left.

Kausap niya ito kamakailan sa telepono at sinabi how echo was mad by then. Hindi daw nito matanggap na umalis siya ng walang paalam.

Galit na galit din ito dahil nangako siya na sasama dito. Naiintindihan niya na galit ito sa kanya. May karapatan naman ito. Siya itong umalis ng hindi nito alam.

Pagkatapos ng paguusap nila ni lissie tungkol doon. Sinubukan niyang tawagan ang nobyo. But he never answering her call.

Even in emails. Sadyang galit talaga ito. She even send him a letter for a couple of times.

Binale-wala nito lahat ng text at tawag niya.

Ngayon iniisip nalang niya na lilipas din ang galit nito sa kanya. Mapapatawad din siya nito dahil mahal siya.

Kakayanin niya ang malayo dito basta para lang sa kapakanan nila.

Year past. Maraming nangyari sa kanya. Until she graduated. She graduate as magna cum laude.

Masaya ang mga magulang niya dahil sa mga magagandang nangyayari sa kanya.

After she graduate, sunod sunod na ang offer sa kanya ng ibat ibang kompanya. They even offer her a good salary.

Sinubukan niya na pumasok sa isa sa kompanya na inoffer sa kanya. She became one of a manegerial director when she get the news.

Both of her parents died in the car accident.

Nagulat siya sa nabalitaan niya at hindi niya matanggap. Nakaplano na kukunin na niya sa pilipinas ang mga ito. Then why suddenly they die?

Hindi pa niya tapos tuparin ang mga mga pangarap niya sa mga ito. Hindi pa niya naibibigay lahat ng gusto nila. Why God is unfair?

She sacrifice all. Pero hindi niya kayang bitawan ang mga magulang niya.

She resign in her previous work then fly back to the philippines. The day after she recieve the call. Nagdesisyon agad siya.

After her parent burial wala na rin siyang balak bumalik ng state.

Ang pag iyak at walang patid na pagtulo ng luha niya ang siyang nagawa lang niya habang nakatingin sa kabaong ng mga magulang niya.

Marami ang nakiramay. Lahat ay pawang nagdadalamhati. Lahat ay nalulungkot. Pero wala nang mas dudurog sa puso niya dahil mag isa nalang siya.

Wala na siyang kasama. Wala nang aalalay sa kanya. Wala nang magpapaalala ng mga tamang desisyon sa kanya.

They both gone. They both died. They both love her.

As the priest give his last prayer. She bursted into tears. Some of them was throwing a flowers in the top of their coffins. Pero hindi niya magawa. Halos madurog ang bulaklak sa kamay niya.

She can't able to let them go. She can't make herself believe that they were gone.

"Ang daya niyo nay, tay. Akala ko ba walang iwanan? Bakit nauna pa kayo? Ang daya. Sabay pa kayong umalis. Paano naman ako? Hindi niyo na ba ko mahal? Nay tay uwi na tayo." She cried as she whisper.

Natapos ang libing. Lumipas ang araw. Nahihirapan siyang mag adjust.

Pero ang malaman na wala na pala ang mga magulang niya ay hindi niya matanggap. Pero makalipas ang mga buwan mas may masakit pa palang balita ang nalaman niya.

"Angie, sorry kung ngayon ko lang sinabi sayo. Alam kong mabigat ang pinagdadaanan mo. at alam ko rin na mahirap tanggapin." Sabi sa kanya ni lissie.

Bigla ay napaiyak siya. Akala niya ay may babalikan pa siya. Pero wala na.

"K-kailan pa?" Garalgal na tanong nya.

"Four years ago."nakayukong saad nito sa kanya.

Four years? Apat na taon na pala.

"Apat na taon lissie.. pero nilihim mo sakin. Bakit?" Sabi niya. Hilam ng luha ang mga mata niya habang nakatingin dito.

"I'm sorry. Inisip ko kasi once na sabihin ko sayo agad. Sigurado uuwi ka. Ayaw ng mga magulang mo na sabihin ko sayo. Pinigilan nila ako." Paliwanag nito sa kanya.

Muli ay hindi niya napigilang umiyak. Kaya pala. Kaya pala. That's why they lost communication. That's why he didn't care about her anymore.

"After you left. Nagpabalik-balik siya sa inyo at sa amin. Pilit niyang inaalam ang address mo sa US. Nagtanong din siya sa admin pero hindi siya pinagbigyan. Confidencial daw kasi. Then, he continue his study pa din naman. Later on napapadalas na ang paglalabas nila ng barkada niya. Napapatrouble din. He became miserable angie." Kwento nito sa kanya."madalas niyang sabihin sakin noon kapag nakakausap ko siya na mahal na mahal ka daw niya. Pero iniwan mo lang daw siya. I try to depend you on him. Pero buo na ang paniniwala niya na hindi mo siya mahal."

"God knows how i love him." Mahinang bulong niya.

"Until we graduated. Then i find a job kung saan pagaari ng pamilya nila. And through with that.. i learned that he already... married.. he's a family man now. With Denise Villamonte." Niyakap siya nito.

Wala na siyang babalikan. Wala na siyang pupuntahan. Wala na siyang sasandalan. Dahil ang inaasahan niyang uuwian ay..pag aari na pala ng..iba.

She was too... late.