His Beautiful Liar

Chapter Thirteen

"Ma'am nandito na po tayo." Wala sa sariling napabaling si lauren ng tingin sa driver ng taxi na sinasakyan niya.

Nakikita niya ang simpatya sa mukha ng driver. Marahil iniisip nito naalaki ang problema niya.

Hilam pa rin ng kuha ang mga mata niya. Muli ay napatingin siya sa car sterio na kasalukuyang tumutugtog.

Kinuha niya ang wallet niya at saka nagbayad sa taxi at bumaba na rin.

Wala sa sariling humakbang siya papasok sa loob ng bahay nila.

Saktong bubuksan niya ang seradula ng biglang bumukas iyon.

"My God lauren angela! Saang lupalop ka ba nanggaling at ngayon mo lang naisipang umuwi?" Bungad na tanong ni lissie sa kanya.

Bagong ligo na ito. Nakita niya ang awa at takot sa mga mata nito.

Mga matang gustong magtanong kung anu g nangyari sa kanya.

Bigla ay napayakap siya dito ng ubod ng higpit. Wala siyang nagawa kung hindi umiyak sa mga balikat nito.

Gusto niyang isigaw ang lahat ng sakit na nararamdaman niya.

Ang lahat ng takot at sama ng loob nya.

Gusto niyang iiyak lahat.

"Hush... ano ba kasing nangyari ha.? Nagalala ako sayo." Pag aalo nito sa kanya.

Patuloy pa rin siya sa pagiyak. At patuloy din ito sa pagaalo sa kanya.

Matapos niyang iiyak lahat. Ay saka siya nagkwento dito. Ikinuwento niya dito ang lahat.

"So, anong plano mo ngayon? Siguro naman hindi mo planong maging kabit diba?" Nakita niya ang pagkadisgusto ng masabi nito ang salitang "kabit".

Of course not. She would'nt want to be a mistress. Mas mabuti nang malayo siya dito kaysa naman magpakababa siya ng ganoon.

Kahit mahal niya si jericko. Hindi niya gagawin ang isang bagay na alam niyang igagalit ng mga magulang niya saan man naroon ang mga ito.

Ang makiapid.

"Magreresign na ako. Hindi ko kayang humarap sa kanya pag... pagkatapos ng n-nangyari..." mahinang sabi niya sa kaibigan niya.

That morning, she place her resignation letter at the COO executive table. Wala pa si jericko.

Pasado alas diyes na ng umaga. Marahil ay nagpapaliwanag ito sa asawa nito kung bakit hindi ito nakauwi kagabi.

Lumabas na siya ng kwarto nito at nilapitan ang lamesa niya upang kunin ang ilang gamit niya. Kasama ang shoulder bag na dala niya.

She grabbed her personal things including her bag when her phone ring.

She answer it. "Hello good morning. COO executive office. How may help you.?"

"Hello. Lauren?" Sagot ng kabilang linya.

"Yes, speaking." Sagot naman niya. Babae ang nasa kabilang linya.

"Oh great! Lauren it's me denise." Pagpapakilala nito.

Bigla ay parang binuhusan siya ng malamig na tubig. Si denise? Asawa ni jericko.

"Y-yes m-ma'am... n-napatawag po k-kayo.." she stammer while talking to denise.

"Drop the MA'AM lauren. Anyway i'll call because i want to inform you na nasa state ngayon ang asawa ko. He's attending a business conference. Hindi na miya nasabi sayo dahil kanina lang siya umalis. I'm sorry lauren biglaan yun pagalis nya. Please handle his unfinished business there. Take all his phone calls ok?!
And call me if you need anything. Alright?" Marami pa itong ibinilin sa kanya pero wala siyang maintindihan.

Dahil isa lang ang alam niya. Iniiwasan siya ni jericko.

Mrs. Montecillo said that her boss will be away for two or three weeks. Therefore, her resignation is not already signed.

Wala pa ring approval. Marahil ay hihintayin nalang niya ang boss niya bago siya umalis.