His Beautiful Liar

Chapter Twenty-Four: Happy Birthday

Simula ng makita ni lauren ang litratong iyon sa loob ng kwartong iyon. Hindi na siya napakali. Naging balisa na siya at naging magulo na rin ang isip niya.

Something that bothered her that she can't even explain what and why. She swift her position onto bed.

Then, a face of a handsome men welcome her sight. Maharan siyang napabugtong hininga. Kung sana pwede siyang magtanong dito ginawa na niya.

She caressed his face. A man that has a prominent look. She trace her finger to his dark brows, closes eyes, proud nose, sensual lips down to his chiseled jaw.

Noon.. Malaya pa niyang nagagawa ito bilang siya pero ngayon iba na.

She continue doing that. Baka kasi sa tulong nito ay mawaglit sa isio niya ang lahat ng gumugulo sa kanya.

Kahit pansamantala gusto niyang makalimot. Hinimas niya ang pisngi nito. Then she feel rough and raspy. The beards and mustache are started to grow over his handsome face.

She chuckled. Maybe this man is already need a shaver tomorrow. Ganoon pa man. Gwapo parin ito sa paningin niya.

Napangiti na lamang siya.

"Sweetheart! "

She suddenly gasped as she hear his voice. Nagising pala ito.

His eyes are half close while starring at her. "It's already late. Why you still awake? May problema ba? "
Sunod-sunod na tanong nito sa kanya.

"W-wala naman h-hindi lang talaga ako makatu-log. " mahinang sabi niya dito.

Nangunot ang noo nito tanda na hindi kumbinsido sa sinabi niya. "May problema ba? " he asked softly.

He also extend his strong arms and wrapped over her. And she burried herself into his hard chest.

Heaven. Its feel like home everytime that she was trapped in his arm.

"Walang problema. Totoong hindi lang talaga ako makatulog. Pero wag kang mag alala patulog na ko." she intently looking in his eyes.

They were inch away. And in just one wrong move. Their lips will be locked together. Even his breath is lingered in her system.

Noon maamoy lang niya ang natural na amoy nito umiinit na agad ang pakiramdam niya. If only she can turn back the time. Hinding hindi na niya ito pakakawalan.

Hindi sana nito nakilala si denise. At hindi mo rin sana siya matatagpuan ulit ngayon. Sabi ng kabilang isip niya.

Lihim na lamang siyang natawa dahil doon. Hanggang ngayon ang sakit paring isipin na talagang nakalimutan na nito ang totoong siya. Si lauren. Dahil ang nakikita nito sa kanya ngayon ay ang asawa nito.

Ang asawa nito na totoo nitong mahal. At hindi siya iyon.

She heard his long sighed. Then he whisper in her ears and kissed her temple.

"Goodnight sweetheart. Matulog kana. Nandito lang ako sa tabi mo. I won't let anything bad happen to you. Even in your sleep.. Goodnight i love you. " and he tightly embraced her. Before he knew it, he drifted in his slumber.

Mas ngayon niya narealize kung ano ba talaga siya sa buhay nito ngayon. Naramdaman niya ang pagpatak ng munting luha sa mga mata niya. She immediately wiped her tears and try to get her sleep.

Lauren feels empty when she woke up and she didn't feel her husband on her side.

Nilingon niya ang pinto ng banyo. Medyo nakaawang iyon kaya nasisiguro niya na wala ito roon.

Marahil ay nasa baba na ito ay nagaalmusal na. Mabilis siyang tumayo at ginawa ang mga morni g rituals niya.

She stare herself at the mirror. Sa tuwing naghihilamos siya nasasaktan parin siya lalo at nakikita niya ang mukha na siyang dahilan ng sakit na nararamdaman niya.

Ang mukha na siyang dahilan kung nabago ang lahat.

Denise naiinggit ako sayo. Inggit na inggit. Dahil yung mga pangarap ni echo para sa amin noon sayo niya tinupad. Mahal na mahal ka niya. Bakit kasi ganoon? She gently wiped her tears. Naisip niya. Tama na. Bigyan naman niya ang sarili niya kahit katiting na awa.

Matapos gawin ang lagi niyang ginagawa pagkagising niya. Agad siyang lumabas ng silid at tinungo kung nasaan qng silid ng kambal niya.

But they were not there. Ang aga naman nilang nagising. Tanong niya sa sarili.

Sunod niyang pinuntahan ang kwarto ni tim. Ngunit pati ito ay wala doon. Nasaan ba ang mag aama ko?

Napapailing nalang siya sa ginagawa niyang paghahanap. Nagtataka siya kung bakit wala yatang nagpaalam sa kanya kahit isa. Lumabas siya ng kabahayanan at nagbakasali na nagpapahangin ang mga ito.

Pero di parin niya malita kahit isa man lamang sa kanila. She was about to get back inside the house when someone covered her eyes.

Rumagasa ang kaba at takot sa puso niya. Ngunit agad ding nawala ng masamyo niya ang nakakaakit nitong amoy.

Echo...

---
Readers
sorry sa napakatagal na update para kay echo at lauren. napakabusy lng tlga. But i will try to update again..soon.. Thank u.. And enjoy reading

Love lots
me:)