Fantasy creatures are Real *compleet*

Kamperen?

POV Jasmine (spreek je uit als Djesmin)

'Jasmine kom is naar beneden?' vroeg mijn vader. 'Waarom? Ik hoef geen pen van je werk. Ik heb er nog 16 liggen.' Zei ik verveeld terwijl ik verder ging met tekenen. Dat klop, ik ben dol op tekenen. Mijn vader noemt mij altijd "zijn kunstenaaresje". Ik vind het wel meevallen. Ik had eindelijk zomer vakantie. Mijn 1e jaar middelbare zat erop. Ik stond niet al tegoed voor school. Meestal lette ik niet zo goed op en zat wat in mijn schriften te tekenen. Ik tekende vaak wolven en las boeken over weerwolven die hun 'mate' vonden. Of ook wel hun gelijke/zielsverwant. Soms ging dat niet even goed, maar dat maakte de boeken juist spannend. Het is waar ik was geopserdeert door wolven. En ben dol op fantasie wezens. Vaak fantaseerde ik dat ik een weerwolf of vampier was en dan rende ik heerlijk door de bossen met mijn roedel of bij vampieren mijn clan. Zelf hadden we 2 wolfshonden. Je hoort het goed. Wij hadden 'wolfshonden'. Het waren eigenlijk gewoon honden maar qua uiterlijk en soms ook gedrag lijken ze erg op wolven. Ze heetten Tom en Star. Ik ken ze al sinds pup af aan. Eigenlijk zijn we met z'n 3en opgegroeid. Ik was altijd al een beetje apart geweest. Daarom werd ik op school ook gepest, maar het deed me niks meer. Ik had gelukkig nog wel 2 beste vrienden: Tim en Sandra. Tim was geopserdeert door Elemars. Dat zijn wezens die in elk levend wezen kunnen verranderen. De 'vormen' die ze aan kunnen nemen, worden gemaakt door misterieuze wezens. Niemand had ze ooit gezien, en niemand wist wie of wat het waren. Sandra was geopserdeert door vampieren. Vraag me niet waarom maar het was gewoon zo. Niet dat ze gothic/emo was. (Niks tegen zulke mensen hoor. Lekker blijven zijn hoe je bent☆). Maar dan hoorde ik mijn vader weer roepen. 'Ik kom al!' Riep ik terug. 'Oke wat is er zo belangrijk? Heb je weer een nieuwe bank ontworpen?' Vroeg ik plagend. Oja mijn vader was disigner/architect. 'Nee, ik heb een week vrij genomen en we gaan morgen lekker samen een weekje kamperen.' Zei hij lachend. Mijn gezicht werd gelijk bleek. De vorige keer dat ik was wezen kamperen werd ik aangevallen door bijen en zijn we achtervolgd door een beer. En het ergste was nog. IK WAS ALERGISCH VOOR BIJENSTEKEN! 'Sorry pap. Maar ik ga niet mee. Weet je de laatste keer nog?' Zei ik. 'Rustig maar meis. Dit keer blijven we gewoon in Nederland. We gaan naar de veluwe. En ik beloof je, er zullen geen beren zijn dit keer. Maar ze hebben er pas een roedel wolven vrij gelaten en,' 'WAAR WACHT JE NOG OP? KOM OP! WE GAAN METEEN!!!' Riep ik super enthousiast. 'Rustig, rustig. We gaan morgen. Oke?' 'Oke...' zei ik teleurgesteld. 'Ga nou maar gauw spullen pakken en slapen. Oke? En niet meer tekenen. Anders ben je morgen niet fit genoeg.' Zei mijn vader "streng". Voor zover hij "streng" kon zijn. 'Ja ja. Ik ga al.' Zei ik met een zeurderig toontje. Ik gaf mijn vader een kus en rende hyper naar boven. Ik pakte mijn mobiel en ging naar talkie. (Zelf verzonnen. (Net als de Elemar)Kan je met meerdere mensen tegelijkertijd skypen.) En ik zocht Tim en Sandra op. 'Neem op, neem op!' Zei ik hyper tegen mijzelf. 'Hallo? Jas? Wat is er?' Hoorde ik Sandra opeens zeggen. En daarna kwam Tim ook. 'Hey jas, wat is er zo dringent?' Vroeg hij. 'IK GA KAMPEREN OP DE VELUWE! EN DAAR IS NET EEN ROEDEL WOLVEN UITGEZET?' Riep ik keihard naar Tim en Sandra. 'Wow wow wow, rustig.' Zeiden ze tegelijk. Ik moest keihard lachen. 'Maar je gaat dus kamperen bij een gebied waar wolven leven?' Vroeg Sandra. Je kon de bezorgtheid in haar stem horen. 'Rustig san. Maar hey. Ik heb gehoord dat er vreemde wezens leven die nog niemand gezien heeft en er dieren zijn gevonden met bijtwonden die niet van een ander dier komen, want het waren maar 2 kleine gaatjes. En en zijn mensen die beweren dat ze een levent wezen hebben zien veranderen van vorm.' Zei ik geheimzinnig. De ogen van Tim en Sandra werden gelijk super groot. 'Willen jullie mischien mee?' Vroeg ik. 'JAAAAAAAAAA!!!!' Riepen ze in koor. 'Pap, mogen Tim en Sandra ook mee?'  'Tuurlijk meis. Gezellig toch?' Antwoorde mij vader. 'Yesssss!!' Riep ik in volle blijdschap. 'Oke, jongens. Morgen vertrekken we. Om 2 uur bij mij. Oke?' En ze knikten, zo hard dat het bijna leek of ze hun hoofd eraf wilden schudden. Ik moest lachen. 'Tot morgen.' Zei ik. 'Tot morgen.' Zeiden ze. En ik sloot talkie af. Morgen, morgen is de grote dag. Ik kon niet wachten!

Hey lieve lezers. Wat vinden jullie van mij 1e hoofd stuk? Pls laat weten wat jullie ervan vonden. Alvast heel erg bedankt.

Bye bye people♡☆♡☆♡. _XRobijntjeX_
Ps. Meisje op de foto is Jasmine☆