Fantasy creatures are Real *compleet*

Een dag in Woezels leven

Marck gaf me een kus en zei: 'Onze kleine pup.' En zo bleven we even staan. Met de roedel om ons heen. Als echte ouders.

POV Woezel (puppy gedachten♡)

Mama, papa en ik zijn weer thuis. Ik ben voor het eerst een mens. Het is zo raar, je kan niet meer achter je staart aan en je loopt op maar 2 poten inplaats van 4. Ik kan al een beetje lopen. Vandaag gaan we met zijn 3tjes lekker naar het strand. Ik ben nog nooit bij op het strand geweest. 'Mama, wat is het strand?' Vroeg ik. 'Het strand is een lange strook met zand en uiteindelijk stopt het zand en dan komt er water. En het water noemen we de zee.' 'Hoe groot is de zee?' 'De Atlantischo Oceaan is 106.400.000 vierkante km.' (Leren met woezel☆). Wow dat is erg groot.. 'En wat woont in de zee?' 'Een heleboel zee diertjes.' 'Maar als er zoveel wonen, waar moet ik dan zwemmen?' 'Gekkie, bijna alle zee diertjes wonen heel diep, zo diep dat wij er niet komen.' Oooow... 'IK WIL NU NAAR DE ZEE!' Roep ik blij. 'Ssssst, niet zo hard gekkie.' Oeps.
'Wanneer gaan we?' Vraag ik alweer aan mama. 'Woezel, niet zo zeuren. Vraag maar aan papa.' Ik ren zo snel mogelijk naar papa. 'PAPA! Wanneer gaan we?' Vraag ik hyper. 'Nu. Pak maar snel je zwem spullen. En een schep.' Ik ren naar boven, de o zo lange trap op en pak mijn spullentjes. Ik storm naar beneden. 'GAAN WE? GAAN WE? WANNEER GAAN WE?' Roep ik weer hyper. 'Jaja, we gaan. Verander je maar.' Zegt mama. Ik verander en ren om mama en papa heen. Papa geeft mij een rugzak die precies past. Mama loop naar de bosjes en komt terug als wolf met een rugzak om. Papa doet hetzelfde. Papa geeft mama een lik over haar neus. 'Ieuww.' Zeg ik. Mijn ouders beginnen te lachen. 'Wacht maar tot jij zo oud ben kleine.' Zegt papa. 'Kom we gaan.' Zegt mama en we rennen weg. Het was heeeeeeeel lang rennen. Ik was heel snel, ik haalde papa zelfs bijna in. Eindelijk waren we er. Ik wilde naar de zee rennen maar mama hielt me tegen. 'Wacht hier. Blijf, oke?' Ik knik en ga zitten. Nog geen 5 minuten later komen papa en mama als mens weer terug. Papa heeft een riem en halsband. 'Waarvoor is dat?' Vraag ik. 'Voor jou, er zijn hier ook mensen en die denken dat dat je onze pup bent.' Zegt papa. 'Maar dat ben ik toch ook?' 'Dat klopt, maar voor de mensen denken ze dan dan je een hond bent, zo kan je gewoon los rennen en met anderen honden spelen en lekker achter je staat of achter de bal aan.'
Ik begon te kwispellen bij die worden. SPELEN! Ik kreeg een blauwe/goene halsband om. Mijn lievelings kleur! Ik begon te rennen, alleen kon de riem niet zo ver... Toen we op het strand kwamen zag ik veel honden. Toen de riem los werd gemaakt rende ik gelijk op volle snelheid naar de zee. Ik zag andere honden spelen en rende er heen om mee te doen. Ik zag dat er een andere pup was rond mijn leeftijd. 'Hoi!' Riep ik. 'Hoooi!' Riep ze terug. 'Jij bent een weerwolf!' Blafde ze blij. 'Jij ook?' Vroeg ik. 'Jep! Ik ben de dochter van de beta van de Diamant MoonPack.' Zegt ze trots. 'Dan ben jij van mijn mama's roedel! Kom mee naar mijn mama!' Roep ik en ik ren weg. Ik hoor al snel dat ze achter me aan komt. 'MAMA! MAMA!' Roep ik blij en rende nog sneller naar haar toe. 'Wat is er Woes?' Vraagt ze. 'Kijk mama, dit is een weerwolf uit jou roedel!' 'Wat leuk! Hoe heet ze?' 'Eeehhh... Weet ik niet.' Zei ik beschaamt. 'Mijn naar is Ilse.' Zegt ze en komt naast me zitten. 'Ilse en Woezel, wat schatttig samen!' Zeg mijn moeder. 'Maaammmm.' Zeg ik beschaamt, maar Ilse begint te giegelen. 'Jasmine, laat ze lekker.' Zegt papa. 'Wie als 1e bij de zee is!' En ik ren weg. 'Heey! Das niet eerlijk!' Zegt Ilse en rent achter me aan. En tot mijn verbazing haalt ze me met gemak in. 'Ik win.' Zegt ze trots. Na nog een paar uur gespeelt te hebben roept mijn mama weer dat we naar huis moeten. 'Nog heel even!' Zeur ik. 'Nee Woezel, we moeten echt weer gaan.' Zegt mama streng. 'Oke... Sorry Ilse, ik moet gaan.' 'Geeft niet, ik ga toch ook zo. Kom maar gewoon een keertje langs.' En ze geeft me een likje op mijn neus. Ik kijk met grote ogen naar haar terwijl ze weg rent. Ik hoor hoe mama achter me gniffelt. 'We gaan volgende week wel even langs, oke?' Vraagt ze. Ik knik blij zo ren ik dolblij naar huis. Dit was de beste dag uit mijn LEVEN!!!

Hey people☆♡☆
Wat vinden jullie van het kijken uit Woezels ogen?
Like? Commend? Follow?
Bye people♡☆♡☆♡
_XRobijntjeX_
Ps. I'am back!