Fantasy creatures are Real *compleet*

Terug?

'MOEDER! NEE!' Roept Woezel bang. 'JASMINE!' Roept Marck. En toen waren ze weg.

(Media is Woezel nu)

POV Ilse

Jasmine is net ontvoerd door een vampier. Niemand weet wie. "Dit is niet goed. Zal die vampier? Het zou kunnen..." 'Mickel!' Roep ik. Iedereen kijkt me vragend aan. 'Mickel was die vampier die Jasmine ontvoerde! Hij wil haar terug.' 'Hoe weet je dat Ilse?' 'Ik voel het.' Zeg ik terug. 'Natuurlijk! Mickel had haar eerder ontvoerd en nu haalt hij haar terug. Maar hij had haar niet kunnen vinden, alleen als hij... Onee...' Zegt Marck. 'Als wat?' Vraagt Woezel. 'Als hij haar gemarkeerd heeft. Toen ze nog vampier was.' Ik zie het verdriet ik zijn ogen. "Die vuile bloedzuiger heeft de pleegmoeder en mijn beste vriendin gemarkeert? Ik zal hem krijgen!" Mijn ogen kleurde zwart. Woezel had het door en slaat zijn armen om me heen om me te troosten. Ik sla zijn arm weg en ren naar buiten. Buiten verander ik in mijn wolf en ren weg. Ik hoor kleding scheuren achter me. Ik weet dat Woezel achter me aan komt. 'Ilse! Ilse stop!' Hoor ik hem in mijn hoofd zeggen. Ik bouw een muur op in mijn hoofd tegen hem en mijn wolf. Ik ren gewoon door. Ik ren het gebied van een andere roedel in. Ik weet precies welke roedel dit is. Het is een meiden roedel. Alle meiden die hun mate willen vinden, verlaten de roedel. Ze helpen andere wolvinnen altijd. Ik ren het dorp in. Alle meiden kijken me gelijk aan. 'Help me, alsjeblieft!' En ik plof neer op de grond. Ik zie iedereen op me afkomen rennen. 'Gaat het?' Vraagt de 1. 'Breng haar naar de Alpha!' Roep duidelijk een beta. Ik voel hoe ze me optillen en brengen me naar hun Alpha. Een meisje klopt op de deur. 'Binnen.' Klinkt een vriendelijke vrouwenstem. Ze doen de deur open en leggen mijn op een ligbank. Ik ben al weer een beetje op krachten gekomen. Ik hijs mijn hoofd op als er tegen me wordt gepraat. 'Wie ben je en wat is er aan de hand?' Ik kijk omlaag. 'Oja, tuurlijk. Breng haar een deken en kleding.' 2 meiden doen wat ze zegt. Niet veel later krijg ik een deken en kleding. Ik verander terug en 2 meiden houden de deken voor me. Ik kleed me op en ga weer zitten. Er kwam nog een meisje aangelopen met warme rustgevende thee. 'Wie ben je en wat is er gebeurt?' Vroeg ik Alpha. 'Mijn naam is Ilse. Ik ben van de Diamand MoonPack. Ik ben hier heen gekomen omdat de pleegmoeder van mijn mate en beste vriendin ontvoert is.' De Alpha seint de andere meiden de kamer uit te gaan. 'Vertel.' Zegt ze. Ik vertel het hele verhaal.
*na het verhaal*
'Ik snap je, dus die Mickel heeft haar alweer ontvoert? Hoe kon hij haar ooit vinden? De vampieren leven hier heel ver vandaan.' 'We denken dat hij Jasmine heeft gemarkt, en omdat ze het zelf niet wist denk ik dat hij als smoes zei dat hij haar terug wilden veranderen naar vampier.' Zeg ik. Ik ben er achter gekomen dat de Alpha Nathalie heet. Ze wil me graag helpen. 'Heel erg bedankt.' Zeg ik met een kleine nederige buiging. 'Geen dank. Wij doen alles om een mede wolvin te redden.' 'Het spijt me, maar ik moet terug naar mijn mate. Ik ben zomaar van hem weg-gerend.' 'Ik snap je. Als je wil laten weten waar je bent, ga je met je vingers over je mark heen en probeer je de mindlink te openen.' Ik doe wat ze zegt. Het werkt. Ik hoor gelijk Woezels stem in mijm hoofd. 'Ilse? Is alles goed? Waar ben je?' "Ik ben bij de Girl WolfPack. Ze gaan ons helpen Jasmine terug te krijgen. Ik kom terug naar huis. Tot straks." 'Tot zo, ik hou van je.' "Ik ook van jou." En ik sluit de link af. Ik bedank Nathalie nog een keer en ren naar buiten. Bij de bosjes kleed in me uit, leg het op een netjes stapeltje en verander. Ik ren door de bossen. Ik hoor geritsel en ruik een vreemde geur. Ik kijk om me heen. Ik zie nog net een schim wegrennen. Het leek een groot paard. Maar met een hoorn? Of was het een tak? Ik weet het niet en ren verder. Ik kom weer bij het dorp. Woezel komt gelijk op me af gerend. Ik geef hem een wolven knuffel. We gaan samen naar binnen. Ik kleed me aan en ga me samen met Woezel voorberijden om Mickel een bezoekje te brengen.

POV Jasmine

'Laat me los! Jij stomme bloedzuiger!' 'Eindelijk heb ik je weer.' Zegt hij lachent. 'Nu laat ik je niet meer gaan.' Hij rent zijn kasteel in en rent de kamer waar ik eerst 'woonde'. Hij deed de deur op slot en gooit me oo het bed. Ik kijk hem met zwarte ogen aan. Hij kijkt met goud terug. "O god. Geen gouden ogen." Hij houd mijn polsen vast zodat ik nergens heen kan. 'Nu gaan we matings proces af maken.' "Dus hij heeft me wel gemarkt! Die schoft!"
Opeens wordt alles zwart. Beelden flitsen voorbij. Ik zie alles van, alles wat er gebeurt was toen ik mijn geheuge kwijt was. 'JIJ SUKKEL!' Roep ik meteen als ik wakker word. 'EERST BEET JIJ MIJ! EN TOEN MAAKTE JIJ ME WIJS DAT JE ME TERUG WILDE VERANDEREN! MAAR MARKTE ME h GEWOON! JIJ VIEZE VUILE...!' 'Ho, ho, ho. Let is eventjes op je taalgebruik damentje!' 'De kerstman is er dus nog.' Zeg ik gemeen terug. En nu ik even goed kijk zie ik dat hij nog op me ligt me te zoenen en mijn shirt weg is! "IK BEN HET ZAT!" Denk ik en begin keihard te gillen. Hij geeft geen krimp. Dan maar fisiek. Ik gaf hem hard een knietje in zijn edele delen en duw hem van me af. Ik pak een shirt en grom. Hij staat lachent op. 'Dit damentje is piteg geworden.' Zegt hij lachent. Ik grom nog harder. Hij loop met opengesprijde armen naar me toe. 'Geef me is een knuffel puppy van me.' Ik laat mijn tanden zien en grom harder. Hij kont nog dichterbij. Ik verander in mijn wolf. 'Wil je het als wolf? Ook goed.' Ik loop gromment achteruit. Iemand achter me opent de deur, ik grijp mijn kans en ren de deur uit. 'Jij sukkel! Grijp haar!' Hoor ik achter me. Ik ren steeds harder. Ik ren het kasteel uit. Ik laat een korte huil horen, daarmee laat ik mijn roedel weten waar ik ben. Ik ren door het bos in. Ik blijf rennen. Ik hoor nogsteeds stemmen achter me. Ik ren sneller en sneller. Ik wordt moe, maar blijf rennen. Mijn benen willen nietmeer. Ik val en alles wordt zwart.

Like? Commend? Follow?
_XRobijntjeX_