The Forgotten Girl #2

18

{Mason}

Ik open mijn ogen en voel naast me. Tot ik besef dat Melissa niet naast me ligt maar in haar eigen kamer. Ze is nu twee weken uit het ziekenhuis. Overmorgen gaan we op vakantie en we hebben besloten dat Max en Sky ook meegaan. Eerst hoopte ik op een vakantie voor ons twee maar dit zal ook wel leuk worden. En Melissa is van plan Max en Sky te koppelen dus dat wordt nog wat. Ik grijns en draai mijn hoofd. Max ligt nog te slapen. Hij snurkt luid. Als hij iets met Sky zou krijgen mag hij wel iets doen aan zijn gesnurk. Hij lijkt net een brombeer in zijn slaap. Ik kijk op mijn wekker hoe laat het is. Bijna zeven uur. Mooi op tijd wakker geworden dus. Ik sta op en sluip de kamer uit. Zodra ik bij Melissa's kamer ben open ik heel langzaam de deur, bang om iemand wakker te maken. Dan loop ik zo stil mogelijk de kamer in en sluit ik de deur achter me. Ik spring op Melissa's bed en overlaad haar met kusjes zodat ze wakker wordt.

'Mason' lacht ze terwijl ze haar ogen opent. 'Het is veel te vroeg.'

'Voor jou misschien' zeg ik simpel. 'Voor mij is het gewoon een normale tijd.'

'Je bent gek.'

'Misschien.' Ik glimlach. 'Maar geef toe, beter dan een emmer water.'

'Dat is waar' geeft ze toe. Ik kruip bij haar onder de deken en sla mijn armen om haar heen.

'Hoe voel je je?' vraag ik.

'Goed.'

'Mooi.' Ik druk een kus op haar lippen. Ze kruipt tegen me aan en verbergt haar gezicht in mijn shirt.

'Melis, we moeten nog wel praten' zeg ik terwijl ik mijn hand door haar haar haal.

'Weet ik. Kunnen we dat vandaag doen?'

'Ja.' Ik duw haar een stukje van me af. 'Dus kleed je aan.' Ze zucht diep en rolt met haar ogen.

'Jij bent ook nog niet aangekleed dus wees stil.'

'Maar ik ga me nu aankleden.' Ik laat haar los en stap uit bed. Moeizaam komt Melissa ook overeind.

'Spreken we bij de trappen af?' vraagt ze. Ik knik en verlaat de kamer.

Eenmaal terug in mijn kamer zit Max rechtop in zijn bed. Hij kijkt op zijn mobiel.

'Nu al wakker?' lach ik. Hij kijkt op en rolt met zijn ogen. 'Wat ben je aan het doen?' Ik trek mijn kledingkast open en haal er schone kleren uit.

'Gewoon, op social media aan het kijken.' Ik knik en trek mijn kleding aan. 'Heb je nou eigenlijk al met Melissa?' Ik draai me naar hem toe en haal mijn schouders op.

'Ik heb haar nog niet gevraagd.'

'En wanneer ga je dat doen dan?' Hij trekt zijn wenkbrauw op. 'Wat ga je eigenlijk doen?'

'Ik ga met Melissa praten.'

'Om haar te vragen?' Hij grijnst.

'Nee, we hebben nogal wat te bespreken.'

'Dus jullie gaan op vakantie als...?' Ik pak een kussen en gooi het naar hem.

'Ik weet het nog niet oke? Ik hou van Melissa en ik wil weer dat ze mijn vriendin wordt. Ik behandel haar ook als mijn vriendin maar...'

'Maar wat?' vraagt hij. 'Het enige wat je nu doet is haar laten lijden. Ze is nu onzeker over jullie, over je gevoelens voor haar. Wees een man en doe er wat aan.' Hij gooit het kussen terug.

'Je hebt gelijk' zucht ik. 'Maar ik wil haar wel op een speciale manier vragen. Niet gewoon zoiets als: "Hey, wil je mijn vriendin weer zijn?"'

'Als jij met Melissa gaat praten zorg ik er wel voor dat het hier romantisch is zodat jij haar op je speciale manier kan vragen.' Ik glimlach naar hem.