[BOOK 2] A Gangster is a REAL long lost Princess

Chapter 35 - Gail in Confusa Part 26 {Mistake}

Hello readers! kamusta na kayong lahat? hahaha kakagising ko pa lang ngayon at ilang araw na din akong walang ud pero nagtratrabaho kasi ako sa bago kung story at may bago na naman akong naiisip iwan ko lang kung madami bang babasa ng isang ito pero work hard na lang atsaka madami pa akong dapat trabahuin. Kaya baka ma move lang ng ilang months ang isang ito eh... Atsaka nga dahil sa trinabaho kung english story ay hindi ko pa natratrabaho ang mga future chapters nito eh.... atsaka para matapos na din ito. Kung sakali ito na ang unang story na una kong matatapos kaysa sa iba di ba?

At least may natapos na din. Atsaka pala maraming salamat sa mga taong ito: @TheFrozenGirls, @leianimelover, @fanchielyn, @BEugenio, @EthelviesePalabrica, @DhaianaRoseTeves, @imyoonaj, @AleihEamEterobat at kay @Bam0908. Thank you sa pagbigay ng oras sa pagbasa ng story na ito at pagbigay ng oras sa pag-vote o pag-comment o pag-follow o pag-add ng story na ito sa inyong mga library. Talagang maraming thank you sa inyo at hindi ko din nakakalimutan ang mga silent readers dyan ^_^ Have a good, bless and happy day! enjoy reading

Sentence of the day _-_

Make your day a happy, good and a bless to you, as you have another day here in earth land where the mostly of your family and friends live. Even if there is a day that is really irritating or that day you are in pain well.... make the day as a day that challenge you in a test your faith. If you are hurt and in pain then, suffer a lot? It's okay just stand up and continue the fight. Of course, life is like a battle. You need to stay stand and fight not just only for you but also for your family and friends. Just don't give up if you know you can still.... never give up until it is not permitted in the battle. :)

______________________

Matheus Luke Alexander Wang point of view

Grabe hindi ko alam ang nararamdaman ko. Noong nalaman kung nawawala si Gail ay sobra akong nag-alala sa kanya. Ang akala ko nga ay baka magkakasakit na naman ako pero hindi na ako nagkakasakit kasi nakokontrol ko na ng paunti-unti ang aking sarili.

Kung kaya ay napaharap ako ng bumukas na ang pintuan. Hindi ko alam pero bakit mukhang malulungkot sila sa ngayon. Ewan ko pero nalulungkot din ako na makita silang nalulungkot lalo na si Gail. Kung kaya naman ay sinundan ko siya para makausap kung bakit siya nalulungkot.

King Matheus: *Sabay sulpot* Gail malungkot ka ata. Hindi ka ba natuwa sa pamamasyal ninyo ni Jayden.

Gail: Hindi po. Natutuwa nga po ako sa pagpasyal ni Jayden sa akin talagang naalala ko lang sila Nanang.

Sinong Nanang ang tinutukoy niya?

King Matheus: Nanang?

Gail: Ah... ganito kasi kayo ko nakilala sila Hunter Chichi dahil sa umalis ako sa bansang Metalli kung saan ako lumaki. Naging manglalakbay ako hanggang sa napadpad ako sa Panem doon ko nakilala sila Nanang ng bagong dating pa lang ako noon sa Panem. Pagod na pagod ako noon dahil ng mga panahon na iyon nangyari ang paligsahan.

Kaya naman pala.

King Matheus: Talagang miss mo na siya?

Gail: Opo, siguro ngayon kasama ni Nanang ang mga makukulit na bata na iyon at si kuya eh...

King Matheus: Bata? kuya?

Gail: Inaampon kasi ni Nanang ang mga batang ulila niya at isa lang ang tunay niyang anak si kuya kaso nga lang may kapansanan si kuya kaya naman ang katulong lang ni Nanang ay ang mga bata at kapag nandoon naman ako ay ako ang tumutulong kay Nanang.

Kung ganon ay malamang nag-alala na si Gail sa kanila...

King Matheus: Nag-alala ka ba sa kanila?