Badboys

Hoofdstuk 37

P.O.V. Jasper

Ik loop door de gangen.
Ik heb geen idee naar waar.
Ik loop gewoon.
Ik ben gefrustreerd.

Hoe gaat iedereen hiermee om.

Al die emoties.

Ik kan er niet tegen.

Ik ben hulpeloos.

Ik ben een wrak.

Iemand bang maken lukt me zelfs niet meer.

Ik slaag hard tegen een kluisje.

Het doet pijn, maar ik omhels de pijn.
Pijn kalmeert me.

Het laat me helder nadenken.

Ik moet helder kunnen nadenken.
Anders gebeuren er dingen zoals bij Lena.

Waarom zij?

Waarom is degene die van me walgt, me haat, me verafschuwt degene waar ik verliefd op word?

Ik kan me niet laten leiden door die verdomde gevoelens.

Het gaat niet.

Het mag niet.

Toch zijn er nu al twee dagen voorbij waarin ik hoop als ik wakker word haar lieve gezicht me stralend begroet en het mijn naam is dat als eerste over haar lippen rolt.

Dat zijn alleen verlangens en ik kan er niet aan toegeven.

Het zijn dromen, wensen.

Maar dromen zijn onrealistisch.
Dingen om naar de streven, maar die nooit zullen lukken.

Dat is Lena voor mij.

Het enge wat ik wil is bij haar blijven.
Haar omhelzen en nooit laten gaan.

Maar ik ben een zak, een hufter level 100.

Ik laat de mooiste, liefste mensen huilend achter in een kast op school.

En ik heb de ballen niet om haar te vertellen wat ik wil vertellen.

Daarnet toen ze zo dicht tegen me stond.
Ik voelde haar ademhaling raspend in en uit gaan.

Ze had schrik.

Maar ik deed het enige wat ik kan, bang maken.

Ze was bang, en zo vervuld met haat.

Ik voelde het branden, maar ze durfde niet.

Natuurlijk niet, ik had mijn pistool vast.

Ze zou dom zijn als ze anders deed.

Ze vergeeft me nooit meer.

Ik moet hier weg.
Mijn gedachten zijn me kapot aan het maken.

Ik denk niet meer na.
Ik stop met lopen.

De gangen zijn nogsteeds verlaten.

Dit is de gang waar Lena heen ging.
Ze was op weg naar haar kluisje.

Ik moest iets terug doen.

Ze heeft me voor heel de kantine voor schud gezet.
Ik kon dat niet zomaar laten gaan.

Het was mijn reputatie of Lena.

En in koos voor mijn reputatie. Lena haatte me toch al.

En ik kon het niet.

Ik wou haar voor schud zetten, maar ik kon het niet.

Alles wat ik heb gedaan is haar zelfvertrouwen gebroken en haar laten voelen dat ze een slet is.