Badboys

Hoofdstuk 55

P.O.V. Lena

Ik sta wat ongemakkelijk naast Jasper in de lift naar boven.

Wat doen we nu hier?
Ik durf het niet te vragen na wat hij had gezegd in de auto.

Beteken ik echt zoveel voor hem?
En waarom kan ik niet tegen hem zeggen dat ik net zoveel van hem hou?

Dan hoor ik een "pling" en schuiven de deuren van de lift open.

We staan in een gang met aan het uiteinde een deur.

'Kom.' Zegt Jasper en neemt me bij de hand en leid me naar de deur.
Daar haalt hij een sleutel uit zijn broekzak.

Ik sta ongeduldig naar de deur te kijken.

Ik wil zo graag weten waar we zijn.

als Jasper de deur heeft open gedaan kijk ik in een groot appartement.
Ik sta versteld.

De woonkamer en keuken zijn al even groot als mijn huis.

Het hele huis is meer waard dan dat van Rihanna en Beyoncé samen.

'Wauw, dit is prachtig.'
Ik ga met mijn hand over de leuning van de zwarte leren bank.

Het is zo modern en zo mooi.

De kleuren, rood, wit en zwart, geven geweldige contrasten.

Jammer geniet kan ik niet lang van het uitzicht genieten, want Jasper neemt me mee naar een lange gang.

'Alex, neem een stoel extra.' Zegt hij als we een grote bureau binnen gaan.

Er staat een langen glazen tafel.
Met vijf stoelen.

'Zit.' Jasper wijst naar de stoel die net door Alex is gebracht.

Ik kijk even naar de andere, maar die zijn met andere dingen bezig.

Max zit berichten te sturen, waarschijnlijk naar Ellen. Hij heeft de hele tijd een glimlach op zijn gezicht.

Ian zit een spelletje te spelen op zijn gsm.

Dylan en Alex zijn in een gesprek verwikkeld met Jasper.

Die zijn handen door zijn haar haalt.

'Prima, weten jullie al iets over een auto?' Vraagt hij dan.

'Nee.' Zegt Ian en legt zijn gsm op de tafel.

'Hoezo nee?' Vraagt Jasper kwaad.

'Ja man, weet je wel hoeveel blauwe rolls royce er zijn?' Antwoord Ian.

'En die man met zijn Europees accent?' Vraagt Jasper.

Ik volg dit gesprek op de voet. Ik onthoud elk woord dat ze zeggen. Misschien komt het nog van pas.

'Wel we hebben een vermoede, maar we zijn het aan het natrekken voor de zekerheid.' Zegt Dylan en kijkt kort naar mij.

'Jullie denken Taylor?' Zegt ik meer als een antwoord.

Hoe kunnen zij nu denken dat Taylor iemand achter mij aan zou sturen om me misschien te vermoorden.

Waarbij Jasper hem dan voor was en hem eerst vermoordde.

Denk ik er nog achter en zie het lijk van de man terug op mijn netvlies gebrand.

'Oké, hij is dan een klootzak en een rijke zak, maar hij zou niet iemand sturen om mij te vermoorden.' Zeg ik dan.

'Lena, we kunnen niets uitsluiten.' Zegt Jasper kalm.

'Maar hij kan dat niet doen. Hij heeft nooit maar ook iets van criminele dingen gedaan. Hij durfde zelfs niet eens snoep te stelen.' Zeg ik dan.