No shit sherlock.

9. Betalen voor 3.

We slenterden samen door het dorp heen, hier en daar reed er wel een auto en zag je iemand gehaast lopen maar verder was er niet veel te beleven helaas.
Ik gaapte, in de trein slapen is niet bepaalt. Goddelijk.
'Ik haat het als je zo stil ben,' klonk er ineens een bekende stem.
Ik werd opgewekt uit mijn gedachten en keek opzij, een wolkje van mijn adem verscheen en ik keek hoe het vervaagde.
'Waarom?'

'Ik weet nooit waar je aan denkt als je stil bent, als het met de zaak heeft te maken ben je bereid al het informatie te delen. Dus als je stil bent,' hij keek me nu in de ogen aan, ik lachte lief en zuchte.
'Soms is het fijn om iets voor jezelf te houden,' zei ik hees.

'Weet je Sparks, na al die jaren samen met jou te zijn geweest sinds de derde klas. Weet ik minder over jou dan dat jij over mij weet.' - 'En toch Elisabeth, ken jij mij het beste van ieder persoon die ik ooit gekent heb, alleen heb je dat niet door.' reageerde hij na een paar seconden, ik vroeg me af of hij op deze opmerking van me zat te wachten. 'Daar heb je onze gezellige man Raaij.' ik tilde mijn arm op en wees naar de man die ons van het station gehaald had en ons naar het afzichtelijke appartement had gebracht.
'Wie is die andere gast,'

'Berker. Ik durf er een etentje op te gooien.' mompelde ik hoorbaar, 'Dat is geen Berker, die zit kniezend thuis door de dood van zijn vrouw. Ik neem die weddenschap aan Holmes. Graai het geld maar vast uit je portomonee schat.'

Ik rolde met mijn ogen en liep met een gehaaste tempo op Raaij af, 'Meneer de burgemeester,' ik keek even over mijn schouder kijken of Arnoud me al gevolgt had. Hij stond direct achter mij.
Daarna wierp ik mijn blik op de andere man, 'En meneer Berker neem ik aan?'
Hij stak zijn hand naar me uit en knikte, ik accepteerde zijn hand en schudde hem.
'Frans Berker,' zijn stem gaf me kippenvel, alsof je tegen darth father zelf praatte.

Maar iets drong tot me door.

Ja hoor, een gratis lunch, om er zeker van te zijn lachte ik nog eens vriendelijk.
'Pardon, heet u Berker met uw achternaam meneer?' hij knikte, 'Prachtige naam!' met mijn elleboog porde ik tegen Arnoud zijn buik.
Ik hoorde hem zacht kreunen ik moest toegeven het was geen zachte por.

'Dat komt mooi uit meneer Berker, ik en mevrouw Holmes hadden wat vragen voor u, als we met u onder zes ogen zouden kunnen spreken nu graag? We willen zo snel mogelijk aan de slag met dit onderzoek.' herstelde Arnoud zich.

De burgemeester zijn gezicht betrok een beetje, hier had hij duidelijk niet opgehoopt. Jammer dan.

'Ik ben blij als ik kan helpen, we zouden het gesprek kunnen voeren in het park.' stelde Berker voor.
Ik schudde mijn hoofd, 'Deze dingen houden we ook liever geheim, is er toevallig een restaurantje hier? Deze man moet me namelijk nog trakteren, dan kan hij het ook meteen voor u doen.'

Nu knikte Berker, makkelijke vent.

*

*

*

Volgende week heb ik vakantie, dan ga ik veel schrijven. Dus als jullie overspoelt worden. I'm sorry.