Past is the present

Chapter twenty seven

Kanina pa niya napapansin na balisa ang asawa,hindi lang siya makatiyempo ng sandali para makapagtanong dito. Sa tinutuluyan palang nila ay pansin na niya iyon.

"Daddy,where are we going?" Leo is carrying Serena in his arms,while I have Rafie walking beside me.

Nagpa iwan si mama at si Mr Column sa mansion. Kami lang mag anak ang lumabas dahil umuungot ang mga bata na lumabas. I was reluctant but Leo told me,it was fine. Kaya wala akong nagawa ng sumang ayon ito sa hiling ng mga anak namin.

"We are having dinner,sweetheart,sabi ng Lolo mo masarap ang pagkain doon" sagot nito sa anak namin.

"Really? They have pizza and nachos,there?" Naramdaman kong tinitigan ako ni Leo.

Nang balingan ko ito ng tingin ay nakairap na ito sa akin. What did I do now?

"We will see,because it's a steak house,sweetheart"

"Ahh..lame!" What?

Nakataas ang mga kilay ni Leo ng tingnan ko ito. As if telling me,it was my fault that our daughter was like that.

"Serena!" Ngumuso ito ng seryosong tawagin ng ama ang pangalan nito.

"Sorry daddy" yumakap ito sa ama at inihilig ang ulo sa balikat nito.

We enter into a very cozy fine dining restaurant,it reminds me of fancy restaurants in London. I can already smell the steak,suddenly my tummy rumbled. I haven't had lunch yet because I fell asleep and its already six in the evening.

"Hungry,babe?" Nahihiya na tumango ako kay Leo.

Ibinaba nito si Serena upang akayin na lamang.

May reservation na si Leo kaya hindi na kami nahirapan maghintay sa pila.

"Daddy,I love this restaurant" I'm rolling my eyes.

Serena would really love this place because they serves burger steak,freshly cook chips and nachos. Who wouldn't want that,right?

"Yeah,I bet you would" umiling iling ito na tinapunan ako ng tingin.

Nasa pagitan namin ang dalawang bata sa pang apatang upuan. Si Leo ang nag aasikaso ng pagpapakain kay Serena na hanggang ngayon ay hindi makakain ng maayos ng walang nagpapakain.

"Can we eat here again tomorrow? Please!!!" Umiling si Leo at sa akin naman bumaling ang makulit na bata "mommy,please!!!!"

"I don't think so honey,maybe daddy have another plan for us,tomorrow,let's see first" bumusangot ang mukha nito pero patuloy pa rin sa pagkain.

Kanina ko pa napapansin na sa tuwing may hindi magandang inaasal ang mga anak namin ay ako ang pinagbabalingan ni Leo. Ano ba ang meron sa akin at ako ang nakikita niya palagi? Siya kaya ang nagpalaki sa mga bata tapos ako ang aakusahan niya?

Its not fair!

"Powder room lang ako" bulong ko kay Leo,pumayag ito pero..

"Rafie! Go with your mom" tawag nito sa anak naming panganay.

"Leo,I can manage,kumakain ang anak mo" I tried to stop him.

"It's okay mom,I need the toilet,too" pinahid nito ng tissue ang gilid ng labi bago tumayo papalapit sa akin. Our eldest acts like a lady already at the age of eleven,prim and proper. But when she's annoyed and irritated,she's acts like Serena.

On our way back,Rafie was talking funny stories about her friends at school when I bump to someone.

"Oh I'm sorry!" Nilingon ko ang aking nakabunggo.