Once His (Published)

Wakas

Perfect Ending

"Ang ate mo ay nagpunta sa ibang bansa months after ka namin.. " hindi matuloy ni Mommy ang karugtong na tila ba napakahirap noon na maalala at sabihin pa. Tumango tango ako.

"Ang ganda niya." puri ni Mommy kay Jorgina habang buhat ni Daddy. Umangat ang ngiti sa labi ko.

"Mana nga po siya kay Jewel.." wika ko at tumingin na din sa anak ko. "Siguro nga pero para sa akin parehas kayo ng mata, hindi magkasing laki pero napaka expressive." aniya.

Ipinatong niya ang palad niya sa likod ng palad ko kaya napatingin ako doon. "Im so sorry anak." aniya. Tumingala ako sa mukha niya at nakita kong nagtubig na naman ang mga mata niya,nagbabadya sa bagong luha.

Huminga ako ng malalim "Im sorry too mommy." pagsabi ko ng katagang iyon ay bumagsak ang luha na punong puno ng pagsisisi sa mukha ni mommy. Niyakap ko siya ng mahigpit, doon ko pinaparamdam ang pagpapatawad ko sakanya.

Forgiveness doest not change the past but it does change the future. Hindi mababago ang nagawa ko noon pero mababago nito ang hinaharap. We can be all happy.

"I love you mom." bulong ko sa tenga niya habang yakap pa din siya. I miss her so much.

Nang maipanganak ko si Jorgina ay nalaman kong mahirap maging isang ina. Mailalabas mo ang lakas na hindi mo inakalang meron ka at mararamdaman mo ang panghihina na akala mo ay hindi nag e-exist. Magiging madamot ka but all in all you'll enjoy it. You want the better best for your children. Bilang isang ina ay nalaman ko kung bakit ganon sa akin si mommy noon. 

Nilaro nila mommy at daddy si Jorgina bago sila nagpaalam na dahil lumalalim na ang gabi.

"Thank you Jeremy." niyakap ko si Jeremy ng mahigpit. He kiss my temple. "I love you." aniya.

Nakahiga kami ngayon sa kama. Si Jorgina ay binigyan ng mama ni Jeremy ng kwarto pero ayokong patulugin pa si Jorgina mag isa kaya nasa tabi ko siya.

Perfect. This day is perfect. At sigurado akong magiging perpekto ang lahat sa mga darating pang araw with Jeremy beside me at Jorgina.

Tumalikod ako kay Jeremy at humarap kay Jorgina. Inayos ko ang buhok na nakatabing sa mukha niya at inilapit siya sa akin upang mayakap ko.

Pumulupot ang braso ni Jeremy sa bewang ko. Dinungaw niya si Jorgina at hinalikan sa pisngi pagkatapos ay kinintalan niya din ng halik ang labi ko bago umayos ng higa. Idinantay niya ang binti niya sa hita ko. "Goodnight Baby ko." aniya.

--

"My idea of a perfect morning is waking up next to both of you. My Queen and Princess." bulong ni Jeremy gamit ang namamaos na boses.

Papasikat palang ang araw ay nagising na kami. Madami kaming aayusin tungkol sa kasal namin. Ngayon ang pagpili ng gown, ang pag pili ng mga putahe at pastries na ihahanda sa kasal namin.

Minamadali ni Jeremy ang lahat dahil gusto niya na daw na gamitin ko ang apelyido niya.

Inayos ko si Jorgina para pagbaba namin ay mag aalmusal na lang kami at aalis na.

"Mahal ang sakit.." naiiyak na wika ni Jorgina habang hinahaplos ang leeg niya.

Narinig ko ang paglabas ni Jeremy sa banyo at pagtatanong ng mga damit niya pero hindi ko siya pinansin dahil  nakatuon ag buong atensyon ko kay Jorgina.

"Ahh ka nga mahal ko." utos ko kay Jorgina na agad niyang sinunod. Ngumanganga siya at sinuri ko ang lalamunan niya. Nakita kong namamaga ang lalamunan niya. Lumapit si Jeremy sa amin. "Ano yan?"

"Maga lalamunan ni Jorgina." sagot ko sakanya. "Daan tayong pharmacy mamaya. Bawal ice cream at kahit anong malalamig Mahal ko ah." aniya nakangusong tumango si Jorgina. Naglakad si Jeremy papunta sa drawer at may kinuha doon. "Suot mo 'tong face mask, baka maka amoy ka ng usok pag alis natin mas kakati ang lalamunan mo." aniya at siya ang nagsuot kay Jorgina ng face mask ng humarap si Jorgina sa salamin at tumawa siya.

"Mahal doctor ako." aniya napatawa kami ni Jeremy. "Mahal punta lang ako kay Mommy ah." aniya at mabilis na lumabas ng kwarto. Napailing na lang ako.

"Van, ako naman asikasuhin mo." malambing na utos ni Jeremy. Kaya inasikaso ko siya. Inayos ko ang isusuot niya pagkatapos ay nag ayos na din ako.

Pagka kain ng almusal ay umalis na kami. Pumunta kami sa pharmacy bago pumunta sa designer.

Umikot ikot ako sa harap ng salamin. Suot ko ang gown na napili kong gamitin sa kasal ko.

Pinili ko ang mga mumurahin na tela sa pag gawa ng gown ko. Pa heart tube na sabrina ang ibabaw ng gown ko at may balahibo sa magkabilang side na parang swan lake, ang sa ilalim naman ay fluffy at may diamond beads bilang disenyo.

Gusto ko sana at simple lang pero sabi ni Jeremy piliin ko na ang gusto kong gown dahil isang beses lang mangyayari sa buhay ko ang kasal.

  "Ang ganda naman ng magiging asawa ko." aniya at mabilis na lumapit sa akin..

Hinawakan niya ang kamay ko at naalala ko ang unang beses na hinawakan niya ang kamay. That was the best moment of my life. That was the time that I met him.

Lumabas din si Jorgina sa kabilang dressing room suot niya ang kapareho ng suot ko ngunit maliit iyon at saktong saktong sakanya.

"Mahal, ang pretty nito." aniya habang hinahaplos ang laylayan ng gown na may diamond beads.

Happy endings? If I  want a happy endings that depends on when I stop my own story and this is my happy endings.

Jeremy and I, we, prove to everyone that happy endings do exist. Nagkahiwalay kami ni Jeremy he hated me, we even inflict pain on ourselves, I bore a child at naging isang single mother pero pagkatapos ng lahat ng iyon, sa dulo ng lahat ng nangyari masasabi ang salitang 'it's all worth it.' Im not a princess, this ain't a fairytale but I have my own version of happy ending.

It started in a mistakes but ended up with a beautiful ending. This is the definition of a perfect for me.