Safe?

Hoofdstuk 8

Eva
'Hier, heb je een flesje water,' zei Wolfs en gaf me een flesje aan. Hij kwam bij me op bed zitten. Hij keek me lang aan.
'Is er iets?' Vroeg ik. Hij schudde snel zijn hoofd. 'Jawel. Ik zag het,' lachte ik. Wolfs schudde weer zijn hoofd. Ik gaf hem lachend een duw waardoor hij bijna van het bed viel.
'Wolfs. Ik moet je iets vertellen,' zei ik voordat ik er erg in had. Hij keek me vragend aan en ging weer normaal zitten.
'Toen ik in coma lag, was ik niet helemaal weg.' Hij keek me vragend aan.
'Hoe bedoel je? Ik snap het niet.'
'Ik hoorde alles. Alles wat je tegen me hebt gezegd heb ik gehoord.'
'Oh,' zei hij en sloeg zijn ogen neer. 'Dus je hebt ook gehoord dat ik?' Ik knikte.
'Ik vond het heel lief,' zei ik. 'Maar ik..'
'Het is waar,' onderbrak hij me. 'Ik was te laf om het in het echt te durven zeggen. Ik bén te laf. Ik heb misbruik gemaakt van de hele situatie. Sorry.' Ik pakte zijn hand vast en we keken er allebei naar. 'Omdat ik dat heb gedaan, wil ik het nu rechtzetten.' Ik keek hem vragend en niet-begrijpend aan.
'Wolfs. Ik..'
'Eef,' onderbrak hij me weer. Hij leek wanhopig. Bang. Hij was bang voor wat mijn reactie zou gaan zijn.
'Sorry,' zei ik. Ik kneep zacht in zijn hand en liet hem zijn gang gaan. Hij zuchtte een keer diep en begon toen met praten.
'Alles wat ik heb gezegd meende ik. Ik weet niet hoeveel je hebt meegekregen, maar het is waar. Toen ik zei dat ik je miste, je lach, je stem, je stralende ogen en je eigenwijze houding, meende ik dat. Toen ik zei dat je mijn beste vriendin, maatje en allerbeste werkpartner was, meende ik dat. En toen ik zei dat ik van je hield, vriendschappelijk, maar ook meer dan dat, meende ik het.' Hij keek me even aan en praatte toen weer verder. 'Eva, lieve lieve lieve, lieve mooie Eva. Ik ben verliefd. Ik ben zo verschrikkelijk verliefd,' zei hij en keek me een beetje verlegen aan. 'En weet je lieve Eva, ik ben zo verliefd geworden, op jou. Al toen ik je voor het eerst zag, gebeurde er iets met me. Het werd erger en erger. En toen wij die nacht samen het bed deelden, dacht ik dat er een kans was. Maar jij ging trouwen. Er gebeurde zoveel dingen in onze levens waardoor ik jou vertrouwen aan heb getast. Ik hoef je geen voorbeelden te geven denk ik,' zei hij en sloeg zijn ogen weer neer. Ik was stil. Hij had gelijk. Hij had mijn vertrouwen aangetast, maar ik vertrouwde hem. Nog steeds.
'Ik ben je heel erg dankbaar dat je me altijd bent blijven steunen. Me hebt vergeven voor al die stomme acties van me. Me troostte wanneer het nodig was. Daar ben ik je het meest dankbaar voor, naast de geweldige vriendschap die we hebben. Die zet ik nu wel verschrikkelijk erg op het spel, maar ik ben verliefd. Dan doe je gekke dingen. En ergens hoop ik dat jij ook verliefd bent op mij. Dat je samen met mij verder wil. Zo niet, jammer. Maar dan moet onze vriendschap er niet onder lijden... Zo, dat was het,' zei hij. Hij keek naar onze handen. Ik schoof wat naar voren zodat ik bijna naast hem zat. Daar zat hij dan, op mijn ziekenhuis bed. Naar onze in elkaar verstrengelde handen kijkend. Hij zag er anders uit. Zo breekbaar, zo klein. Hij had net zijn liefde aan mij verklaard. Ik had geen antwoord gegeven op zijn vraag. Nog niet, dat moest ik nog doen. En dat ging ik nu doen. Ik haalde mijn hand uit de zijne. Hij bleef naar zijn, nu lege, handen kijken. Ik dacht na. Zou ik het doen? Of doe ik het niet? Wat als hij het niet wil?
"Eef meid, die man heeft net de liefde aan je verklaart! Hij deed je nog net geen aanzoek! Denk eens niet zo veel na!" Zei een stemmetje in mijn hoofd. Ik gaf het stemmetje gelijk en legde mijn hand onder Wolfs' kin en dwong hem me aan te kijken.
'Wolfs,' zei ik zacht en keek hem recht in zijn ogen aan. Zijn mooie helderblauwe ogen met in zijn rechteroog en bruin vlekje. Ik legde mijn hand op zijn wang en schonk hem een kleine glimlach.
"Doe het! Kom op Eva van Dongen! Loop niet zo te piekeren en doe het!" Weer dat stemmetje. Ik negeerde het. Wolfs en ik keken elkaar lang aan. Ik kwam steeds dichterbij en plaatste uiteindelijk mijn lippen zacht op die van hem. Ik trok langzaam terug en keek hem weer recht aan.
'Ik hou ook van jou,' zei ik zacht.

Lekker laat weer, maar: nog gelukkig nieuwjaar!
Tips en/of tops zijn altijd welkom!