Safe?

Hoofdstuk 70

Eva
'Eva?' Hoorde ik achter me. Ik draaide me om. Het was Fleur.
'Hey Fleur. Wat is er?'
'Heb je even?' Ik knikte. Ze sloot de deur en liep de kamer binnen. Ik legde mijn poeder weg en ging bij haar op bed zitten.
'Vertel.'
'Vroeg je vannacht aan mij of er iets gebeurd was?' Ik dacht na en knikte. 'Hoezo vroeg je dat?'
'Lieve schat, ik werk al jaren bij de politie. Ik zie dat soort dingen.' Ze knikte en zuchtte even. 'Fleur? Is er iets gebeurd?' Weer knikte ze.
'We waren gewoon gezellig aan het dansen, Lynn, Julia en ik. En na een tijdje gingen we even wat drinken halen. Lynn en Julia gingen daarna naar de wc. Ik zei dat ik gewoon aan de bar zou blijven wachten en toen verdwenen ze. Die jongen die achter de bar werkte was trouwens echt heel leuk, maar goed.' Ik glimlachte even. 'Toen ik m'n drankje op had, werd ik meegetrokken de dansvloer op. En niet door Julia of Lynn. Het was een man van jouw leeftijd denk ik. Eerst dacht ik oké prima, even dansen kan geen kwaad. Maar later werd hij nogal..' Ze zocht naar het goede woord. 'Handtastelijk.' Ze keek me even aan en ik pakte haar hand vast. 'Hij heeft me aangerand. Hij heeft het daar aangeraakt. En mijn borsten ook. Ik wilde hem wegduwen, maar dat lukte niet. Uiteindelijk heeft de jongen van de bar hem weggetrokken en de beveiliging geroepen. Ik heb wel zijn nummer gescoord, van die jongen.'
'Weet je wie het was?' Ze schudde haar hoofd.
'Nee. Het enige wat ik weet is dat hij van jouw leeftijd was.'
'Wacht even,' zei ik en stond op. Ik pakte mijn telefoon en zocht een foto van Mike op. 'Is dit 'm?' Ze bekeek de foto even en knikte.
'Ja. Honderd procent.' Ik zuchtte diep.
'Klootzak,' mompelde ik. 'Weten Julia en Lynn hiervan?' Ze schudde haar hoofd. 'Weet er überhaupt iemand van?'
'Nee. Naast jou en Tycho, die jongen van de bar, weet niemand er iets van.' Ik knikte en zuchtte weer. 'Ken je hem?'
'Ja. Hij heeft mij ook aangerand, gestalkt en geïntimideerd. Godsamme. Hij is verliefd op mij, maar ik heb hem meerdere malen afgewezen. Nu probeert hij mij pijn te doen via de mensen die mij dierbaar zijn.' Ze knikte.
'Eva?'
'Ja?'
'Wil je dit alsjeblieft niet tegen papa vertellen?'
'Fleur..'
'Alsjeblieft Eva,' zei ze en begon te snikken. Ik knikte.
'Vooruit. Maar ik wil wel dat je aangifte doet. Oké?' Ze knikte.
'Oké. Ik vertel het papa wel als die Mike opgepakt is. Anders gaat 'ie rare dingen doen.' Ik knikte en ze haalde even diep adem. 'Ik was zo bang Eva.'
'Ik weet het. Kom hier,' zei ik en trok haar tegen me aan. Ze begon weer te huilen en hield me stevig vast. 'Het komt goed Fleur. We pakken 'm. Dat beloof ik je.'
'Dank je wel,' zei ze na een tijdje en liet me los. 'Gelukkig had ik nog geen make up op.' We lachten allebei even.
'Hey, je houdt me wel op de hoogte hè? Van die Tycho.'
'Natuurlijk. Ik ga me klaar maken. Tot zo,' zei ze en gaf me een kus op mijn wang waarna ze verdween. Al snel kwam Wolfs binnen.
'Wat kwam ze doen?'
'Niks, vrouwendingen,' knipoogde ik. Hij kwam bij me zitten en sloeg zijn arm om me heen.
'Is dat zo?'
'Nou, als je het echt zo graag wilt weten. Ze vroeg of ik toevallig een morning-after pil had liggen.'
'Ze vroeg wát?'
'Grapje,' lachte ik. 'Nee ze vroeg of ik nog tampons had.'
'Ja, laat maar. Ik weet al genoeg.'
'Ik zei het toch.'
'Ja ja.' Ik ging weer aan mijn bureau zitten en ging verder met mijn make up. Wolfs kwam achter me staan en begon mijn haar te borstelen. 'Je bent mooi Eva.' Geconcentreerd borstelde hij verder. Ik keek glimlachend toe terwijl ik mijn make up deed.
'Wat gaan we eigenlijk doen?'
'Daar kom je vanzelf achter.'
'Ik hoef toch geen hakken aan hè?' Hij lachte even.
'Nee, dat doe ik je niet aan.'
'Fijn,' glimlachte ik en maakte mijn make up af.
'Klaar?' Vroeg Wolfs. Ik knikte. 'Kom, dan gaan we.' Hij legde mijn borstel weg en pakte mijn hand vast.
'Wil je me alsjeblieft vertellen wat we gaan doen?' Zeurde ik. Hij trok me naar zich toe.
'Hoeveel ik ook van je hou en hoe graag ik het ook wil, ik heb het de meiden beloofd. Dus nee, ik ga het je niet vertellen.'
'Gaan zij ook mee?' Hij knikte. 'Wie past er dan op de kindjes?'
'Julia.' Ik knikte. 'Alles is geregeld, kom.' Ik knikte weer en liep toch maar met hem mee. Julia was al beneden en stond met Fleur en Lynn te praten. Die ook ineens een jurk aan hadden.
'Oké kan iemand me alsjeblieft vertellen wat we gaan doen?' Vroeg ik. Iedereen begon te lachen.
'Nee Eef. Ga je mee?'
'Ja, gaan jullie maar vast. Ik moet nog even wat met Julia bespreken.'
'Oké, wij wachten bij de auto. Tot zo,' zei hij en gaf me een kus.
'Tot zo,' glimlachte ik waarna ze wegliepen en ik de deur dicht hoorde vallen. 'Weet jij het?' Julia knikte. 'Wil je het alsjeblieft zeggen? Ik haat verrassingen.' Ze schudde glimlachend haar hoofd.
'Nee Eva, ze hebben gelijk. Dit verdien je en dit ga je leuk vinden.' Ik zuchtte.
'Goed, weet je waar alles staat?'
'Ja, ik weet alles te vinden en ik app of bel je als er iets is. Nou, ga nou maar.' Ik knikte en zuchtte weer. 'Eva, kom op. Je gaat dit echt leuk vinden.'
'Ja, dat zeggen ze allemaal.' Ze pakte mijn schouders vast.
'Ik beloof het je. Je gaat dit echt leuk vinden. Ik bel je als er iets is.' Ik knikte zuchtend.
'Oké, je zult wel gelijk hebben. Net als de rest. Dank je, Julia,' zei ik en knuffelde haar kort.
'Graag gedaan. Vertel je me straks hoe het was?' Ik knikte.
'Komt goed. Nou, dan ga ik maar. Tot straks!' Zei ik en liep naar boven.
'Tot straks!' Riep Julia nog voordat ik de deur achter me dichttrok. Wolfs stond, natuurlijk, op me te wachten.
'En? Heb je je zin gekregen?'
'Nee.' Wolfs lachte kort en sloeg zijn arm om me heen. We liepen richting de auto en stapten in.
'Je gaat dit echt heel leuk vinden. Geloof me nou maar.' Ik knikte en we reden weg.
'Waar gaan we heen?' Vroeg ik toen we een tijdje onderweg waren.
'Arnhem,' antwoordde Wolfs.
'Wat gaan we daar dan doen?' Vroeg ik verbaasd. Ik kreeg geen antwoord totdat we bij het gelredome waren.
'Kom,' zei Wolfs toen hij de auto geparkeerd had. Verbaasd pakte ik zijn hand vast en liep met de rest mee. Eenmaal in de zaal kreeg ik pas te horen waarom we hier waren.
'Wolfs? Wil je me nu alsjeblieft vertellen wat dit is?' Hij knikte. Een zucht van opluchting rolde over mijn lippen.
'We zijn bij dat concert waar je zo graag heen wilde. Met een paar bekende Nederlanders. André Hazes junior, Romy Monteiro, Guus Meeuwis, Jan Smit, Maan, Marco Borsato, Ilse de Lange en Miss Montreal oftewel Sanne Hans.' Ik keek hem stomverbaasd aan.
'Wat? Hoe?' Ik haalde een keer diep adem. 'Huh? Hoe wist je dat?'
'Je had je laptop open laten staan met de site erop. En ik ken je toch. En je had het er met Marion over gehad.' Ik knikte.
'Ja, maar ze zei dat ze niet kon.'
'Dat was een leugen. Kijk maar,' zei hij en draaide me om. Marion kwam aangelopen. Samen met Romeo. Ik liep op ze af.
'Gefeliciteerd Eef,' zei Marion en nam me in haar armen. 'Ja, ik zat ook in het complot.' Ik keek haar glimlachend aan.
'Dank je wel.' Ze knipoogde en duwde me naar Romeo toe, die mij vervolgens in zijn armen nam.
'Gefeliciteerd lieve schat.'
'Dank je wel Ro. Heb je Mirthe niet meegenomen?' Hij liet me los.
'Nee. We zijn hier voor jou.' Ik glimlachte naar hem en nam hen mee naar de rest. Wolfs nam me weer in zijn armen.
'Dank je wel. Heel erg bedankt,' zei ik en kuste hem.
'Bedank me later maar. Dit ga je leuk vinden.' Ik lachte kort. De zaal liep vol en we genoten van het concert. Ik danste met Fleur en Lynn, met Wolfs en met Romeo en Marion. Na afloop bleven we met z'n allen nog wat drinken. Na een tijdje kwam er een meisje naar ons toe.
'Eva van Dongen?' Vroeg ze. Ik stond op en knikte. 'Jullie mogen met mij meelopen.' Vragend keek ik Wolfs aan.
'Kom,' zei hij en pakte mijn hand. We liepen achter het meisje aan en kwamen terecht in een grote kamer. Daar zaten ze allemaal. Dré Hazes, Romy, Guus, Jan, Maan, Marco, Ilse en Sanne. Ze begonnen te zingen toen we binnenkwamen. Toen ze klaar waren, keek ik verbaasd om me heen.
'Wolfs heeft dit geregeld,' zei Sanne. 'Gefeliciteerd Eva,' zei ze en knuffelde me.
'Dank u wel,' zei ik nog enigszins verbaasd.
'Zeg maar je hoor. Dat geldt voor iedereen hier.' Ik knikte glimlachend en werd ook gefeliciteerd door de anderen.
'Wolfs heeft ons alles verteld,' zei Ilse. 'Hoeveel je voor hem betekent en dat jullie veel hebben meegemaakt op het werk. We hebben ook veel gelezen over die Jens Bols.'
'Hij vertelde ook over jullie toen jullie nog geen relatie hadden. Het "duwen en trekken" om het zo maar even te noemen. Het om elkaar heen draaien. En dat jullie nu eindelijk bij elkaar zijn. Wolfs had gelijk, je verdient een leuke, speciale dag,' was het Romy.
'Je hebt een goede aan de haak geslagen hoor,' zei Maan nu. Ik lachte kort en draaide me naar hem om.
'Ja, dat weet ik.' Ik trok hem naar me toe en drukte een kus op zijn lippen. 'Dank je wel. Ik hou van je.'
'Ik hou ook van jou, maar dat weet je.' Ik knikte glimlachend. We praatten nog de hele middag met z'n allen en namen veel foto's. Uiteindelijk namen we van iedereen afscheid.
'Als jullie willen, willen wij best op jullie bruiloft komen,' zei Maan.
'O maar dat kunnen wij helemaal niet betalen,' zei Wolfs.
'Niet zozeer om te zingen,' was het Guus.
'Gewoon om jullie te zien stralen,' viel Sanne bij.
'We komen allemaal. Dat beloven we,' stemde ook Marco en Ilse in. Ik keek Wolfs vragend aan. Hij knikte.
'Aan jou de keus.' Ik knikte glimlachend.
'Dat zou heel leuk zijn.'
'Top!'
'Beloofd?' Vroeg Lynn. Iedereen knikte lachend.
'Beloofd,' zeiden ze in koor.

Meningen? X