Kime Ne?

2 - Kırıntılarım

Oyun başlıyormuş.

Jigsaw musun?

***

Aldığım yeni karara göre okuldaki arkadaşlarımla tanışmaya, yakın olmaya çalışacağım. Kendimi fazla kafeye kaptırdım, bir dönem geçti iki kişiden başka kimsenin adını bilmiyorum.

Bugün dönemin ilk dersi vardı.

Çıkışta tanıdığım nadir kimselerden olan Tuğçe'nin yanına yanaştım.

-Na'pıyorsunuz ders çıkışı?

Tuğçe dostça gülümsedi.

-Kantinde çay içeceğiz, sen de gel istersen.

-Aaa gelirim tabi.

Sınıftan çıkıp kantine gidecekken gözüm binanın önünde bekleyen Ömür'e takıldı.

Hayda. Neden burda bu?

Sinsi bir yılan gibi gülerek Ömür'e yaklaştım, dişlerimin arasından tısladım.

-Neden buradasın Ömür?

Ömür gülümsedi.

-Seni görmeye geldim dönemin ilk gününde. Aşkolsun, böyle mi karşılanacaktım?

Önüme atlayıp benden önce arkadaşlarımın yanına gitti. Tek tek hepsiyle tanıştı. Aslında iyi oldu çünkü bir kaçının adını ben de bilmiyordum, sayesinde öğrenmiş oldum. Tabi arada Ömür'ü arkadaşım diye tanıştırdığım için bana 'tatlı' bir gülüş atmayı da ihmal etmedi.

Ömür ortamı sol yanağındaki gamzesiyle ele geçirmişken, Tuğçe kulağıma eğildi.

-Çok tatlıymış Ömür. Sevgilin mi?

Donakaldım. Ne demem lazım ki benim şimdi?

-Yo.. Yok. Değil.

Tuğçe Ömür'e baktı.

-O da mı sizin liseden?

-Evet.

-Ne liseymiş arkadaş, Can olsun Ömür olsun. Bizim lise Kamil dolup taşıyordu.

İçimden onlarla yaşadığım dramları, sahneleri düşündüm.

-Yaa, ne mutlu bana.

Ömür'e yan gözle bakınca abarttığını farkettim, sıkmaktan gacırdattığım dişlerimin arasından konuştum.

-Ömür biz kalkalım mı? Benim bir işim var.

Ömür eğlenerek bana baktı.

-Benim de mi gelmem lazım?

Gözlerim kocaman açıldı, hatta yuvalarından bir saniye kadar çıkıp geri döndüler. Ama gülünce öyle olmuş gibi bir izlenip yaratmak için gülmeye çalıştım.

-Gelsen iyi olur.

Herkese iyi günler diyip Ömür'ü çekerek okuldan çıkardım. Ömür halinden memnun gülüyordu.

-Ömür dalga mı geçiyorsun sen benimle! Geçeceksen gel birebirde geç, okuluma neden geliyorsun anten!

-Ne var, arkadaşımın arkadaşlarıyla tanışmak istedim. Belki birlikte 'oyun' oynarız diye düşündüm.

Gözümün kararmasıyla sokağın ortasında Ömür'ü kovalamaya başlamam bir oldu. Baya koştur koştur kovalarken Ömür düşecek gibi oldu, arkada ona güleyim derken el ele tutuşan bir çifte çarptım. Onlarla karşılıklı hakaret edişirken Ömür arayı açtı. Son bir hamle yapıp yetişeyim derken park etmeye çalışan arabanın önüne atladım. Anlamadığım bir yerden çıkıp gelen Ömür beni hızla çekip kaldırıma aldı. Endişeyle bağırdı.