Flikken Maastricht Protection

1

Hier start mijn verhaal en wens jullie veel plezier met lezen!

Het is 2 weken geleden dat Frank is overleden.

Ik werd wakker en keek om me heen, slaperig taste ik in het donker naar mijn telefoon. Half 6 en een diepe zucht ontsnapte me. Ik dacht na en draaide me toch nog maar een keer om. Het was nog veel te vroeg. Na even te hebben gedraaid in mijn bed gooide ik toch de dekens van me af en liep half gapend de bovenverdieping over. Ik stopte bij de kamerdeur van Eva en keek raar. Duwde de deur zachtjes verder open en keek. Geen eva? Waar hangt ze zo vroeg uit!

Toen kwam er van beneden gerommel en heel zachtjes liep ik de trap af. Ik keek om het hoekje de keuken in en zag hoe Eva aan de keukentafel zat. Op haar plekje waar ze altijd zat met een pleet over haar schouders heen. Ik was blij om haar te zien, maar dacht nog steeds wat ze zo vroeg beneden deed. Ik liep richting de keuken en kneep even in haar schouder. 'Hey Eef'. Ze keek verschrikt op uit haar gedachte en zei: 'Wat doe jij zo vroeg beneden? 'Dat kan ik beter aan jou vragen'.

Eva draaide zich om en keek de andere kant op. 'Eef?' Hij ging tegen over haar zitten en onderbrak de stilte ze schrok op uit haar gedachten. 'ik snap als je het er niet over wil hebben maar blijf er nietmee zitten' Zei Wolfs. Ze knikte. Hij liep de keuken in en keek op de klok. Zag dat het onderhand even over 6e was. Nog een uur en dan zou de wekker af gaan voor een nieuwe werkdag. Een diepe zucht ontglipte me. 'Wil je wat eten?' Eva keek op en schudden stellig haar hoofd. Ik nam een slok water uit de kraan en vulde een glas water voor haar. Het glas zette ik voor haar neer. 'Dankje' reageerde ze. Ik stond op en liep richting de trap en toen ik  langs haar kwam kneep even in haar schouder. 'Ga even douche'. Ze reageerde er niet op en liep de trap op.

Toen ik weer beneden kwam, zag hoe Eva op de bank lag. Voelde een glimlachje ontstaan op mijn gezicht. Ik legde een deken over haar heen en gaf zachtjes een aai over haar wang. Ze kreunde zachtjes, maar sliep meteen als een blok weer verder. Ik smeerde gauw een broodje voor onderweg en keek nog even naar hoe ze lag te slapen. De deur deed ik zachtjes achter me dicht en reed richting het bureau.

Eva 

Ik werd wakker en wreef de slaap uit mijn ogen. Taste naar mijn telefoon en keek hoelaat het was. Ik verzonk weer in gedachten weg. Een aantal uur te hebben geslapen deed me goed. Ik stapte van de bank af en ging me aankleden. Had bedacht om een rondje te gaan hardlopen. 

Na een aantal kilometers hebben gerent stopte ik bij een bankje voor een korte pauze. Ik ontspande hier van.

Ik rende ondertussen weer op het ritme van de muziek en zo verzonk ik steeds verder weg in mijn gedachten. Over waarom ik me zo voelde, Over wat er de afgelopen weken gebeurd was. Ik miste frank, zijn warmte, hoe hij in de keuken stond te koken. Ik was zo in gedachte dat ik bijna geen oog meer voor mijn omgeving had. Ik liep een berg af maar stapte vol met mijn voet in een kuil. Ik schrok en viel met een harde klap op de grond. Met een reflex voelde ik aan mijn hoofd maar voel hoe binnen een paar seconde alles zwart werd.

Wolfs

Ondertussen op het bureau stond ik bij de koffieautomaat. Voordat ik mijn koffie nog klaar was deed Mechels haar kantoordeur open en seinde. Ik liep het kantoor binnen.

Mechels keek me lachend aan en zei: ' Wat lief van je Wolfs voor mij!' en ze reikte haar had naar mijn koffie uit. 'Ja, natuurlijk speciaal voor u'. Mechels keek Wolfs aan en zei: ' Waar is Eva?' Ik voelde mezelf twijfelen'. Ze moest nog even ergens langs' Mechels begon uit te leggen wat er gebeurd was. 'Er is vanochtend een vrouw dood in haar woning aangetroffen, de buren hebben de politie gebeld' zei Mechels. Ze schreef het adres op en zei 'Laat Romeo met je mee gaan totdat Eva terug is'. 'Komt voor elkaar! Reageerde ik. Was bijna het kantoor uit gelopen en Mechels riep hem nog na 'Als je Eva ziet, stuur haar even naar mij door'. Het was al vaker gebeurd in laatste tijd dat ze te laat kwam op het bureau. Ik stak mijn duim op en liep het bureau uit.

Wolfs en Romeo kwam aan op de PD. Bij het huis waren ze al druk aan het onderzoeken. Ze kregen te horen wat ze al hadden en het gaat om Mara schepers 35 jaar. Thom van het forensische team gaf het paspoort aan Wolfs. 'Heb je nog meer?'

Eva

Ik voelde heel ligt een raar gevoel aan mijn arm, met nog zwarte vlekken voor mijn ogen. Ik probeerde mijn hoofd op te tillen en probeerde te focussen op mijn arm. Even later viel het kwartje dat het mijn telefoon bleek te zijn maar mijn hoofd was nog zo raar dat ik mijn ogen weer dicht deed.

Wolfs

Tom reageerde: ' Het lichaam wordt straks overgedragen aan de patholoog voor verder lichamelijk onderzoek'. Ik en Romeo waren de hele ochtend bezig geweest en gingen we terug naar het bureau om dat rapporteren aan Mechels. Ondertussen probeerde ik Eva nog een keer te bellen, maar kreeg geen gehoor.

Ik liep door naar het kantoor van Mechels en vertelde wat we hadden. Maar daar werd ze niet blijer van. Toen ik het kantoor uit liep seinde Romeo 'Haar partner heeft vast gezeten in verband met drugssmokkel'. 'Ga uitzoeken of we een adres hebben dan gaan we even bij meneer langs' zei ik.

Met Romeo naast me in de auto waren we op weg naar Mark van der Vliet. Ik stopte voor de Ponti en Romeo keek me verbaast aan. 'Ben wat vergeten te pakken, dus ik ga even halen Romeo knikte daarop. Ik maakte de deur open en liep de trap af. Op de bank lag alleen een pleet nog en riep maar ook geen gehoor. Liep naar de voordeur terug en zag dat haar sportschoenen weg waren. Ik sloot de deur achter me dicht en we vertrokken naar het huis van Mark.

Eva

Op de achtergrond hoorde ik een geluid afgaan kon niet plaatsen waarvan het was. Ik voelde met mijn hand aan mijn hoofd wat had ik een hoofdpijn. Opeens schoot de gebeurtenis door mijn hoofd. Ik probeerde mijn telefoon uit de hoes te halen die ik om mijn boven arm had. Die viel meteen weer uit mijn handen. Ik probeerde eerst recht op te gaan zitten, maar dat lukte niet. Meteen schoot er een pijnscheut door mijn rug en been.

Ik weet niet hoe ik de telefoon heb ontgrendeld maar drukte op de sneltoets van Wolfsnummer en opeens hoorde ik de telefoon overgaan. Ik hoorde een stem wat zeggen maar kon het nauwelijks volgen. Ik voelde echt alleen de pijnscheuten door mijn lijf gaan. 'Wolfs...?!' Meteen hoorde ik aan de andere kant paniek ontstaan. 'Eef waar ben je..., wat is er aan de hand?'zei hij bezorgd. 'Ik... lig op de grond...ben gevallen...ben in het bos'. Hij reageerde: 'Eef blijf rustig, ik kom eraan!'. Ik hield de telefoon tegen mijn oor aan. 'Blijf aan de lijn oke?' zei hij. Ja reageerde ik. Zijn ademhaling hoorde ik door de telefoon. Dat daar werd ik vooral rustig van. Ik hoopte dat hij heel snel hier is. Wolfs hoorde ik op de achtergrond nog wat zeggen, maar geen idee wat er was. Ik was zo verkleumd van de kou en de pijn. In de verte hoorde ik een sirene, dat was een opluchting. Steeds kwam dat geluid dichterbij. Plots voelde dat ik met een ruk werd omgedraaid en een zwarte waas zag ik voor me. Het pakte me vast. Mijn telefoon viel uit mijn handen en ik begon te gillen. Ik hoorde vanuit mijn telefoon geschreeuw komen. Probeerde me te verzetten, maar door de pijn kon ik niks doen. De handen voelde ik over mijn buik gaan en ik gilde. 'Blijf van me af!!' Tot mijn geluk hoorde ik stemmen komen aan rennen. Ik hoorde ze roepen. Daarna voelde ik me heel snel wegzakken.