Flikken Maastricht Protection

5

Eva

Eerder

Als we even aan het wandelen zijn merk ik dat Wolfs gestopt is met lopen. 'Wolfs, Wat is er?' Zie dat hij ergens naar staart maar heb geen idee wat. 'Niks Eva'. Voel aan mijn lijf dat ik het echt zat word en begin een beetje te koken.

"WOLFS!! JE DOET AL DE HELE DAG ZO, JE VERTELT ME NIKS EN IK WIL GODVERDOMME WETEN WAT ER AAN DE HAND IS. JE KRIJGT EEN SNEE IN JE ARM, JE DOET RAAR. VERTEL MIJ WAT ER AAN DE HAND IS!!!!!!" schreeuw ik.

Ik kijk hem boos aan en ik heb zo'n blik in zijn ogen nog nooit gezien. Zoveel boosheid.

'Eef, er is echt niks aan de hand je ziet gewoon spoken'.

Dit had hij echt niet moeten zeggen. Meteen daarna gaf ik hem een duw en loop langs hem terug richting huis.

Als ik thuis aankom merk ik dat Wolfs me nog aardig bij heeft weten te houden. Ik ren meteen door de trap op naar de slaapkamers.

Wolfs

Ik pak wat te drinken en ga aan tafel zitten. Gister hebben we ruzie gehad en in gedachtes ben ik de keuken gaan opruimen, want spullen van het ontbijt stonden er nog. Eva was al vroeg weg gegaan en ik weet niet waar ze heen is.

Opeens hoor ik de deur dicht vallen en ze zag er al een stuk minder boos uit. Ze loopt door naar de koelkast om een flesje water te pakken. Volg haar en ga zo staan dat ze er niet langs kan. Er verschijnt een glimlach op haar gezicht en duwde me op zij. Ik duwde haar zacht tegen de muur. Ik kan nu kiezen, haar zoenen, wat ik heel graag wilde, of kietelen. Ik kies voor het tweede omdat ik niet wist hoe ze op het eerste zou reageren. Ik begin haar te kietelen. "Nee Wolfs, niet doen!!" Ze probeert te ontsnappen uit mijn greep wat na een tijdje ook aardig lukte. Ze rende naar boven en ik rende achter haar aan. Ze sprintte de badkamer in en deed de deur op slot. "Eef, doe niet zo flauw." Maar ik hoorde haar giechelen dus liet ik het maar toe.

Terwijl ik naar beneden ga krijg ik een goed idee. Ik dook de keuken in en maakte heel snel wat te eten klaar, warme chocomel en maakte de tas klaar. Ik pakte mijn jas en die van Eva en twee helmen. Ook ritste ik nog een kleed van de bank en net op tijd want Eva kwam al beneden. Ik stond klaar met de helmen. "Kom je mee?? Rondje rijden??"

Ze grinnikte maar nam de helm wel aan. Ze doet haar jas aan en de helm op.

Ik doe ook mijn jas aan en helm op. We gaan richting de motor.

Ik vertrek heel plots waardoor ze naar voren valt en haar armen wel om mij heen moet slaan. Zo rijden we samen naar het veldje en daar stopte ik de motor. Ik draaide me om naar Eva en klikte haar helm los. "Wolfs, wat doen we hier?", "Kom nou maar, je vindt het vast leuk." Ze kijkt me wantrouwend aan maar volgt me. Ik doe de tas open en pak het kleed eruit en spreid het uit op de grond. "Ga maar zitten, let maar op." Eva gaat zitten op het kleed. "Wolfs, wat doe ik hier?" Ik pak het de broodjes en de chocomel uit de tas. Geef haar een boodje aan en ga tegenover Eva zitten. "Leuk en lekker hoor Wolfs!!"

Even later met ons buik vol keken we in stilte uit over Maastricht. Ik open mijn armen voor haar en Eva kwam tegen mij aan zitten. "Wolfs, je bent echt gestoord." "He, echt oppassen, jij!!" en met een grote glimlach draaide ik me naar Eva. Ik begon haar te kietelen. Ze moest zo hard lachen dat ze niet eens meer uit haar woorden kwam. Na een tijdje stopte ik en lagen we na te lachen op het kleed. Ik zie aan Eva dat ze heel moe is. Er is ook veel gebeurd om de dood van Frank "Kom Eva, we gaan terug." Ze staat op en samen ruimen we de spullen op. Met het geluid van de motor rijden we terug naar huis, ons huis.

Eva

Het weekend zat en er helaas weer op en Mechels had ons uit bed gebeld dat er een melding was en ze vroeg of we tempo wilden maken. Wolfs had weer langer nodig om wakker te worden.

'Wolfs! Schiet op!' roep ik hard door de Ponti maar krijg geen gewenste reactie.

Na 5 minuten komt hij eindelijk en ik heb eigenlijk weinig geduld om nog te wachten. Als Mechels ons vroeger belt dan is het vast belangrijk. 'Kom op Wolfs schiet even op!' zeg ik kortaf. 'Eva rustig aan want ik kan niet op een lege maag zaken oplossen'. Hij kijkt me met een grote grijns aan. Diep van binnen baal ik ervan maar knijp me ogen toch even dicht.

Als we naar buiten lopen zorg dat ik net iets eerder bij de auto ben. 'Ik rij!'

Ik loop het bureau binnen en meteen ben ik het vervelende gevoel weer kwijt. Diep van binnen vind ik het wel lekker dat het zo rustig is op kantoor en loop met een flink tempo door naar Mechels kantoor. 'Goeiemorgen' ze kijkt nors op haar horloge, maar zei voor de rest niks. Merk ook dat Wolfs is binnen gelopen met een kop koffie in zijn hand. Er is op dit adres hand gevonden in een vuilniscontainer. Ik pak het briefje van haar aan met het adres erop en ze zegt dat Thom ook onderweg is. Wolfs hoor ik nog vragen wie het heeft gevonden, maar loop het kantoor al uit richting de auto. Als ik in de auto zit te wachten op Wolfs, zie ik in mijn ooghoek een flits voorbij gaan. waar ik van binnen een beetje van schrik. Die gedaante zit op mijn netvlies gebrand. Als Wolfs de auto in stapt en is het even stil. 'Gaan we nog?' zegt hij een beetje ongeduldig. 'Uuh...Jah! Wat is het adres?'

'Dat heb jij van Mechels gehad'. Zonder iets te laten merken start ik de auto en we rijden erop af.