Flikken Maastricht Protection

10 🎉

Nadat we op het bureau aan kwamen hadden ze een kort gesprek met Mechels. Ze hadden een afspraak bij verschillende bedrijven voor het flesje wat ze gevonden hadden.

Wolfs loopt naar Eva haar bureau ‘Eef, ga je mee?’ hij legt zijn hand even op haar schouder.

Terwijl ze op haar beeldscherm keek naar de tijd ‘Oh is het al zo laat!’ Meteen staat ze op en lopen samen richting de auto en vertrokken richting het eerste bedrijf.

Het eerste bedrijf kende de man niet en had in deze periode het product niet verkocht.

Als ze bij het volgende bedrijf aankomen ziet het er nou niet echt of vaak iemand komt. Het ligt aan de rand van een industrieterrein. Als we uitstappen keken we elkaar even snel aan en liepen er op af. Wolfs liep voor me uit ineens voelde ik in mijn lijf de spanning weer opbouwen, wat als ik het kindje hou en Wolfs zou vast niet bij mij blijven wonen. Eva was onbewust gestopt met lopen en maakt naast haar lichaam twee vuisten. Ze stond totaal gespannen en hoorde niet dat Wolfs haar riep.

Ze voelde hoe haar hand werdt gepakt en Wolfs in haar hand kneep. ‘Eva, je staat te trillen’ hij wilde mijn op het bankje begeleiden achter ons, Dit bracht me meteen weer in de realiteit.

Ik maakte mijn hand los en liep om Wolfs heen.

‘EVA! Wacht je kan zo niet naar binnen gaan’ hoorde ik hem bezorgd zeggen.

Ik draaide me om ‘ We hebben een zaak Wolfs’ kwam er wat bot uit. Ik had geen zin in dit gedoe ook al kon ik hem niet de schuld van dit geven.

Zonder nog wat te zeggen loop ik door naar het winkelpand.

Ik opende de deur en er klonk een bel. Wolfs was snel achter me aan gekomen en sloeg rechtsaf de winkel in. Aan de linkerkant bevond zich de balie en achter de toonbank stond een jongen. Hij had een groezelig uiterlijk met zijn haar door de war en aantal flinke krassen in zijn gezicht.

'Goedemorgen, ik ben Eva van Dongen rechereu Maastricht. Ik zie dat zijn blik in zijn ogen verandert en was meteen alert. Goedemorgen, wat kan ik voor u doen?' Zegt hij met een vreselijke houding. 

Ik las het briefje voor met daarop de informatie over het flesje en meteen liep hij achter de balie vandaan. Aantal seconde later komt hij terug met precies dat flesje in zijn handen. 'Wat wilt u er mee?' Zegt hij ongeduldig. 'Kunt u achter halen wanneer u dit voor het laatst verkocht heeft'. Wolfs was naast mij komen staan en keek de jongen. 'Ik zal voor u nagaan'. Als de jongen naar achter is begon Wolfs ' De andere jongen werkte alleen dinsdag hier en hij heb zijn gegevens'. 

Ik knikte 'Super, hoop dat het wat oplevert'. 

We stonden al even te wachten maar kreeg een raar gevoel. Meteen wissel ik een blik uit met mijn Wolfs. Dit betekende vast niet veel goeds.

Feedback = lief!