Ang gago kong beastfriend

EPILOGUE

EPILOGUE.

Humahagulgol na ako habang nasa Taxi. I cannot imagine hime lying on a stretcher while in pain! Panay ang tingin sakin ng taxi driver, siguro ay nawe-weirdohan kasi pormal ang suot 'ko pero heto ako at humahagulgol sa taxi niya.

Hindi 'ko na alam kung saan ako dinadala ni kuyang driver. Hindi pamilyar sakin ang daan kaya nagpanic ako.

"Kuya! Sa hospital po kako! Saan ho tayo pupunta?" I tried to remain calm as I can pero grabe na yung kaba 'ko!

"Chill ka lang miss. Sa langit kita dadalhin."

Nangilabot ako sa sinabi ni Kuya. Fuck! I tried to open the car pero naka child lock. Fuck!

"Kuya please naman oh nag aagaw buhay na yung boyfriend ko! Please naman just take me to the hospital!" Nagsimula na naman akong humagulgol. My God! Help me!

Nanghina ako. Nakaramdam ako ng nakakahilong amoy at dahan-dahan akong inantok pero nilabanan ko ang sarili 'ko.

I was shocked nang makarating kami sa isang simbahan. Everyone is wearing white! My gosh! Patay na ba si Anton?! Or ako yung patay?!

Pinagbuksan ako ni Kuyang Driver at inlalayan ako. Pinainom nila ako ni energy drink at parang onti-onti akong bumalik sa wisyo 'ko.

"HERE COMES THE BRIDE!" I heard someone yelled.

"Badtrip ka kuya! Dinala mo pa ako sa kasalan? Sa hospital po ang punta ko!" Hinila ko pabalik sa taxi si kuyang driver pero pinigilan niya ako.

"Best wishes, Mam." He grinned.

May mga umaalalay sakin papunta sa entrada ng church. Kinabitan nila ako ng belo at lahat sila nakangiti sakin. What in earth is happening?

"Olivia anak!" Natanaw 'ko sina Mommy. Nasa likod niya si Coleen na nakanigit at Charity na nakabusangot. What? Is? Happening?

"M-mommy si Anton nagaagaw buhay kaninong kasal ba 'to at ngayon pa tayo in-invite—" reklamo ko at agad naman akong pinatahimik ni Mommy.

"It's your wedding, Olivia. Your groom is waiting inside." Aniya.

Fuck... What? I'm getting married? Kanino? Ni wala ngang nagpropose sa akin? Wait what? No please! Enlighten me?!

Bumukas ang malaking pinto ng chapel. Lahat sila nakatingin sakin and the song started playing. (Play a thousand years on multimedia)

Heart beats fast
Colors and promises

Nasa gilid 'ko si Mommy habang dahan dahan akong naglalakad sa red carpet. Mas lalo akong napahagulgol nang makita si Anton na lumuluha habang nakatingin sakin.

How can I love when I'm afraid
To fall
But watching you stand alone

Tinignan 'ko ang mga nasa gilid. They're all in tears habang nakatingin sakin. They're all smiling. Nakita 'ko ang mga pamilyar na mukha nila. Nginitian ko sila lahat habang nagpapahid ako ng luha.

All of my doubt
Suddenly goes away somehow

Natanaw ko ang mga kaibigan ko na sina Zara, Carmela at Sasha. Pati yung mga kaibigan ni Anton na sina David, Tashi at Allen. Nakangiti sila at pumapalakpak.

I have died every day
waiting for you
Darlin' don't be afraid
I have loved you for a
Thousand years
I'll love you for a
Thousand more

Nang matapos ang kanta ay finally... Finally kaharap 'ko na si Anton. Napapikit siya ng mariin at nakita 'ko kung pano kumawala ang mga luha niya. He's gonna be my husband now.

"I will give you my precious one, Anton. I hope you take care of her. Eternally." Naiyak ako lalo sa sinabi ni Mommy. Binigay niya ang kamay 'ko kay Anton at malugod naman akong inalalayan ni Anton patungo sa uupuan namin pero agad siyang napatigil nang sermonan ko siya.

"Hayop ka!" Hinampas 'ko ng hawak 'kong bulaklak ang lalaking kupal na ito.

"Aray! Bakit?" Sumimangot siya pero nakangiti.

"Nagalala ako! Akala mo nakakatawa ha? Leche ka! Leche ka talaga kahit kailan!" Pinaghahampas 'ko siya ng bulaklak. I can hear the crowd laughing. Natatawa lang si Anton sa ginagawa 'ko habang umiilag.

"Eh! Ano ba? Galit ka ba na hindi ako na-aksidente?"

Sinamaan ko siya ng tingin. Sarap lang talaga tirisin! Naasar ako ha! "Ni-hindi ka man lang nagpropose! Ni-hindi man lang ako nakapili ng dream gown ko! Ni-hindi man lang ako prepared sa vow ko! Ugh!"

"O-ouch baby! Ano ba awat na! Baka sabihin napilitan ka lang sakin? At oo hindi na ako nag propose, alam kong may sayad ka baka indyanin mo pa ako sa kasal! Kaya heto at biglaan na." He laughed.

Naningkit ang mga mata 'ko. Ako? May sayad? Kung hindi 'ko lang talaga 'to mahal ay siguro.... Naku!

Inalalayan niya ako paupo sa designated chair namin kaharap ang altar. My gosh. This is really happening!

Anton and I's wedding.

Nagkaroon ng misa. I really cannot wait to exchange vows with him kahit hindi ako prepared.

Halos hindi ko na marinig kung ano man ang sinasabi ni Anton when we exhangef vows. Basta isa lang ang alam ko, mas grabe ang iyak niya kaysa sa akin. Ang OA naman ng Anton na ito hihi. Pero okay lang, that only shows na mahal na mahal niya ako.

Palabas sa simbahan ay buhat buhat niya ako. Lahat ng nasa paligid ko ay masaya. Hindi ko mawari ang nararamdaman ko kasi naguumapaw ang kasayahan ko.

Sumakay kami sa kotse na may karatulang "Just married" limosine ito kaya hindi nakikita ng driver ang ginagawa namin.

"Oh ano?" Tanong ko habang nakangiti sakanya. Ang gwapo ng mahal ko.. Ng asawa 'ko.

"What, Mrs. Blackwell. Bawal ba kita titigan?" Nakangiting sabi niya.

Ang sarap pakinggan ng Mrs. Blackwell.... Only if i was Olivia.

I'm not Olivia.

"Syempre, pwede. Tititigan mo pa din ba ako ng ganyan kahit malaman mong hindi ako si Via?"

Nawala ang mga ngiti sa labi niya. Napalitan ito ng simangot... Fuck.

"Charity?"

_________________________________

Plot twist.... Abangan ang tunay na storya.

May special chapter pa po.

THANK YOUUUU GUYS! NARATING NA NATIN ANG EPILOGUE :) SALAMAT SA SUPPORT. Kita kita naman tayo sa "Alluring the beautiful geek" Ha? SUPORTAHAN NIYOKO DUN. NYAHAHAHAHAHA.