-EN UÇAMAYAN-

10. BÖLÜM

Bölüm şarkısı:
"Zeds dead - You and I"

-"Ölüler dirilerden daha çok çiçek alır. Çünkü pişmanlık minnetten daha güçlüdür."

Buğra kapkatı olmuş çenesini mümkünmüş gibi biraz daha sıkarken gözlerinden geçen hüzün bulutlarını kimseler görmesin diye bakışlarını bir an olsun kaldırmadı ve elindeki çiçeği arkadaşının toprağının üzerine nazikçe bıraktı. Belki de hayatında ilk kez bu kadar nazik davranmıştı.

Melek soğuktan kıpkırmızı olmuş burnunu çekerken yol boyunca kendine verdiği sözü hatırladı ve hazal görüpte üzülmesin diye bir damla bile göz yaşı akıtmadan tüm gücünü toplayarak elindeki çiçeği arkadaşının toprağına bıraktı. Belki de hayatında ilk kez bu kadar güçlü davranmıştı

Farkında olmadan birbirlerinin hayatlarında kocaman boşluklar açmışlardı ve şimdiden büyük ölçüde değişmişlerdi. Yeni bir hayat ölümle başlarmıydı?

***

"Git burdan"

Sesim bir fısıltıdan farksız çıkmıştı. Kafamı kaldırıp ona bakmadım. Ama ölümcül bakışlarını üzerimde hissediyordum.

"Sana git dedim!" diye tısladım. Ellerimde sıktığım hazalın toprağıydı. Bunu daha fazla kaldıramıyordum ve bağıra bağıra ağlamak istiyordum. Ama katilinin yanında değil.

Yağmur çiselerken hiç beklemediğim bir şekilde hareketlenip, adımlarını göz hizamdan çıkartıp arkamda bir yerlere gitti.

Nereye gittigine bakmaya mecalim kalmamıştı. Sessiz ve yavaşça kafamı hazalın toprağına koyup kalan son gücümü kullanarak o şarkıyı mırıldandım. Zira Hazal ve benim en sevdiğimiz şarkıydı.

Mısralar dudaklarımın arasından dökülmeye başladığında çoktan dudaklarım gözyaşlarıyla sırılsıklam olmuştu.

"Bunu sana anlatmak zor bu günlerde, büyümen lazım.
Bunu sana anlatmak zor bu günlerde, degişmen lazım.
Bunu sana anlatmak zor bu günlerde, konuşman lazım.
Bunu sana anlatmak zor bu günlerde,
dinlemen lazım.

Kaç kere düştün sen, kaç kere yenildin daha?
Kaç kere düşündün sen, kaç kere üzüldün daha?
Kaç kere sevildin sen, kaç kere yitirdin daha?
Kaç kere yoruldun sen, kaç kere daha?"

Sahi hazal kaç kere yenildi? Kaç kere yendi daha? Kaç kere sevdi, sevildi? Genç ölmesi için henüz çok erkendi. Hazal yaşamadan öldü...

Gözlerim müthiş bir acıyla yanıyor göz pınarlarım kurumuyordu. Yanağımı acıtan hazal kokulu toprağı önemsemeden son bir kez iç çektim.

Gözlerimi açık tutmaya gücüm yetmiyordu. Kendimi yağmurun altında, hazalın toprağına sarılarak boşluğa bıraktım. Sonrası koyu bir karanlık...

***

Bedenimi saran kolları hissedebiliyordum. Güçlü bir güven duygusuyla bilincimi yediden kapattım.

***

Birden bire tenime değen sıcaklık dalgasıyla irkildim. Gözlerimi bir anlık açtığımda karşılaştığım şey buğranın koyulaşmış gözleriydi. Ağzımı açmak için güç topladığım sırada emretti.

"Uyu."

Gözlerimi kapattım.

***

"Uyan."

Gözlerimi açtım.

Sırtım yumuşacık yatakla bütünleşmiş, Buğra tepemde dikiliyordu. Fakat gözlerim yeniden kapandı.