HunHan [Book 3]: Dealing With Oh Sehun [BoyxBoy]

iv

"Me..meron pa dun." sagot ko.

Napatingin ako kay Hansol na palipat lipat ang tingin sa amin ni Sehun. "Ay tanong natin kay Kyungtoo. Alam ko meron yun. Kita ko sya naglagay dun sa baonan!" Hinawakan ni Asher ang kamay ni Hansol at hinila ito paalis. I kennot. Magtetake out talaga sya oh. "Dami talaga baonan ni Kyungtoo." I was about move to follow them pero hinawakan ni Sehun ang braso ko eh. Paano kung malaman ni Kharin? May pagkamadaldal pa naman si Asher. Si Hansol, he looked so confused. Argh.

"Bata pa si Hansol but he knows that my kisses are only for Kharin! Argh!" I just hit his chest for I don't know how many times. "Hindi ka nya gusto. He likes no one but Kharin. Lalong hindi ka na nya gugustuhin ngayon, Sehun. Anong sasabihin ko kay Kharin? Ayaw kong magaway kami. Gago ka talaga! Wala ka ng ginawang tama!" sigaw ko.

"Kharin.. again." he muttered.

"Again..? Compared to you, Kharin is much better. He's understanding. He is everything, you are not!" Aalis na sana ako kaso hinawakan nya ulit ang braso ko at sapilitang pinaharap. His wild eyes burning red, met mine. Sya pa talaga ang ganang magalit ah?

"Don't make comparison, Luhan." he cornered me again with his hands on my side. "Kharin is just someone, you want me to be. Hindi ba?" Hindi ako sumagot at nagbaba ng tingin. "Look at me," he lifted my chin, forcing me to look at him, "I am not him. I can never be him because this is me. I am selfish, evil, greedy." he glanced at my lips for the second time, "Luhan, will you run away with me?" he added, asking in a low voice. His hand glided to mine. xx

"Not now. Not tomorrow. Tumakbo ka magisa mo. May kotse ako." I told him sarcastically. Bara bara din minsan di ba? Nabitawan nya ang kamay ko. Ok. Nahurt naman siguro sya sa bara ko?

"Luhan," I cut him off.

"Sehun.. just.. stop. Please huwag mo na akong guluhin." Napasabunot ako sa buhok ko. Napatitig ako sa kanya. I was trying to recall what he said. FCK. Labas na naman sa ilong, for sure yun.

Hinawakan nya ulit ang braso ko.

"Luhan, ahh fck!" pagmumura nya.
.
.
.
Tinuhod ko kasi sya ng malakas.

#CondolenceSehunsEgg&Talong

"Mababaog ka na talaga sa susunod!"

Nilayasan ko na sya. Hindi na nya ako hinabol. Babalik na sana ako sa may pool area nang.. makasalubong ko si Kharin habang buhat buhat si Hansol na namumula na sa kakaiyak. "Luhan bigla nalang umiyak si Hansol. Ayaw sabihin sa akin kung bakit." salubong sa akin ni Kharin. Kukuhain ko sana si Hansol pero yumakap sya sa leeg ni Kharin. "Akyat ko lang sa kwarto nya ah? Ako ng bahala." Sinundan ko sila ng tingin paakyat. Eh dahil hindi ako mapakali, sinundan ko sila sa kwarto. Binuksan ko lang ng konti ang pinto. Pinupunasan ni Kharin ng bimpo ang mukha ni Hansol habang kinakausap nya ng maayos. Naguilty tuloy ako.

"Appa, hindi ka love Eomma?"

"Bakit mo naman natanong yan?"

Kinabahan ako bigla, inantay kong sumagot si Hansol pero hindi na sya nagsalita at umiyak nalang. Ayokong nagiisip sya ng ganun. Bata pa sya eh. Kharin deserved to be loved. Mahal ko naman sya. Konti nalang ang lalaking katulad nya and I feel so happy that I found him. Wala na kami ni Sehun. He is just someone in the past. Si Kharin na ang present ko and I can't hurt him.

Binuksan ko ang pinto at napatingin sila pareho sa akin. Yumakap agad sa leeg ni Kharin si Hansol. Parang tuko lang. "Kharin, kakausapin ko sya. Can you leave us for a second?" sabi ko na sya namang tinanguan nya lang.. He tapped my cheek before he went out. Umupo ako sa kama. "Kausapin mo naman si Eomma. Please?" I said.