Kötülük Prensim

16.bölüm

Merhaba kuzular 😚

Sinavlar başladı sanırım... inşallah beklediğiniz gibi sonuçlar alırsınız 😍😍

Keyifli okumalar 😁😁

***

( meleğin ağzından ; )

Hani bi an geliyorya, sanki uçurumun ucunda o dipsiz boşluğa kendini atmamak için bi neden aramak.

Hah işte bende şuanda ordaydım.
Uçurumun kenarındaydım ama bi okadar da atlamak istemiyordum.

Bugün yaşadıklarım bendime sığmayacak kadar büyük ve acı vericiydi.
Ulaşmak isteyipte hiçbizaman ulaşamıyanlardandım. Ben sevgiyi kimsede bulamamıştım.
Sevgide beni bulmamıştı...

Sevilmemek Acı vermiyormuydu?

Tabiki veriyordu hemde iliklerime kadar...

Rüzgarın bedenimi delip geçtiği uçurumda, aklımda sadece burdan aşağıya atlamak vardı. Huzura kavuşmak...

Bunu yapmaya cesaretim varmıydı ? Açıkcası tam olarak bilmiyordum...

Ama tek bir şey biliyordum. Huzurlu, mutlu ve en önemlisi aşık olmak istediğimi.

Peki bu uçurumdan aşağı atladığımda bu istediklerim gerçekleşicekmiydi ?

Hiç sanmıyorum !

***

Yarım saat uçurumun kenarında düşündükten sonra atlamamaya karar verdim.

Neden atlıyacakmışım ki ? Beni
Üzenlere inat yaşamayı seçecektim.

Telefonumu çıkartıp gelen otobüsün içine girerken elifin numarasını tuşladım.

2. Çalışta telefonu açtı ;

" Alo tatlım. "

" Elif ben şimdi senin yanına geliyorum. Eşyalarım hazırdı değilmi ? "

" Evet kuzum. Eşyaların hazır da ne oldu anlatmak istermisin ? "
Endişelenmişe benziyordu. Ah hadi ama elif benim için kimse endişlenmezken senmi endişeleneceksin.

" Hayır elif. Şimdi olmaz oraya gelince konuşalım. "

" Sen nasıl istersen. Tamam o zaman öpüyorum seni. "

Telefonu kapatır kapatmaz. Gözlerimi yoğun olan insan topluluğuna çevirdim. Hepsi sanki bana uzaylıymışım gibi bakıyordu. Iyi ama neden ?

Neden olucak gerizekalı şu tipini görsen sen bile korkarsın...

İç sesime hak vererek omuzlarımı silktim banane ister baksınlar ister bakmasınlar umrumda değiller.

Kısa bir süre sonra otobüs son durağa yaklaştığında " Dur " düğmesine bastım.

Aşağı indiğimde ciğerime dolan temiz havayı büyük bir ihtiyaçla dışarıya saldım.

Ağlamaktan şişmiş gözlerimi ovalayarak makyaj kırıntılarını sildim.
Pekala şimdi daha iyiydim.

Durak hemen elifin yani benim eski evimin önünde olduğu için hiç vakit kaybetmeden oraya doğru yürüdüm.

¤¤¤

" Elif allah aşkına ne varmış kızım tipimde ? " iki saattir elife bana bişi olmadığını ve iyi olduğumu izza etmeye çalışıyordum fakat o anlamamakta ısrar ediyordu...

" Melek sinir etme beni, bu halin ne böyle ? " sesi kızına kızan genç bir anne gibi çıkıyordu.

" Of hadi ama neden anlamıyorsun elif. yok bişi. " artık dudaklarım kurumuştu. Cidden bu kıza yalan söylenmiyordu...