Kötülük Prensim

18.bölüm

Multimedya : Doruk özkan.
( sergio carvajal. )

Merhaba cimcimelerim 😍😚
Yeni bölüm geldi keyifli okumalarr 😁

***

Ellerim titrerken korkuyla güvendiğim adamın gözlerine baktım.
O bana bunu yapamazdı. Sadece sinirli olduğu için böyle davranıyordu...

Şu durumdayken bile ona güvenmem ne kadar doğruydu ?
Güveniyordum işte bana bunu yapmıyacağına inanıyordum. O benim aşık olduğum adam değilde güvendiğim adamdı...

Gözümden bir damla daha yaş düştüğünde nefesimin azaladığını hissettim.

Hem nefret edip hemde nasıl güvenilirdi ki bi insana ?

Işte ben hem nefret ediyordum. Hemde güveniyordum.
Aptalca bişiydi biliyorum ama elimde değildi...

Dizlerimin üzerine çöküp doruğa baktım. Sinirli yüz ifadesi hala suratındaydı, elleri ise...

Ah lanet olsun. Elleri hala pantolonunun üzerindeki düğmesindeydi...

Dolan gözlerim, görüş alanımı bulanıklaştırsada aldırmadım.
Titreyen ellerimi yüzüme kapatarak sessizce ağlamaya başladım.

Şuanda sırtımı duvara yaslamış haraketsizce ağlıyordum. Bana bunu yapmaya hakkı yoktu. Hemde hiç...

Koluma bir el dokunduğunda, arkamdaki duvara iyice yapıştım.
Bana dokunmasını istemiyordum.
Allahım ne olur bugün bir an önce bitsin...
Ben hiç böyle hayal etmemiştim. Okulumun ilk günü yeni arkadaşlar edinip neşeli bir gün geçirecektim. Neden şimdi ağlıyordum ki ?

Ellerim yüzümden, başka bir el sayesinde çekilirken kafamı aşağıya eğdim.
Onun suratını dahi görmek istemiyordum.

Bu sefer inatla ellerini çeneme koyarak kafamı yukarıya doğru kaldırdı.
Yumuşak parmakları hala çenemdeyken gözlerine bakmamak için elimden gelenin en iyisini yapıyordum.

" Melek. " dedi. Acı çeker gibi bi hali vardı.

Hiçbirşey duymak istemiyordum. Ellerimle kulaklarımı kapatıp deli gibi ağlamaya başladım...

Beni buraya kapatıp tecavüz etmek istemişti. Güvendiğim adam bana bunu yapmayı düşünüyorsa kim bilir kimler bana neler yapmayı düşünüyordu?

Hıçkırıklarımın arasından, doruğa bakmadan konuştum ;

" Ç-çıkar b-beni b-burdan. "

Nefessizlik beni öldürmeyi planlarken. Ben hâla bu lanet hayatta ayakta kalmak için direniyordum.
Neden bunu yapıyordum ki ? Ölüp gitmek varken huzurlu olmak varken ben neden beni nefessiz bırakan hayata tutunmaya çalışıyordum ?

Aptallığın daniskasını yaşıyordum şuan !!

Doruk nefessiz kaldığımı anlamış olacak ki direk telefonunu cebinden çıkarttı.
Birkaç tuş çevirdikten sonra telefonu kulağına koydu. O ela gözleri bana bakarken gözlerimi kaçırdım. Burdan bir çıkayım gerekirse okul nakilimi aldıracaktım...

" Alo Gökay. çabuk kazan dairesine gel ve bu kapıyı aç " sesi soğuğun elli tonuydu.

Karşı tarafı uzun süre dinledikten sonra bir küfür mırıldanıp tekrar konuşmaya başladı. Pardon konuşmayamı demiştim. bildiğiniz okulu yıkacak güçten bir bağırma koptu dudaklarından.

" Ulen sikerim böyle işi. sinir etme lan beni burdan çıkınca ilk işim senin belanı sikmek olur bak. O sikik anaktar herne sikimdeyse bulup bu kapıyı acıyorsun. hemde hemen !! "