Δύσκολη Επιτυχία!!!

Κεφάλαιο 9

Σήμερα είναι Τρίτη και κλασικά έχω σχολείο. Έκανα ένα ντουζ και αφού τελείωσα τύλιξα την πετσέτα γύρω από το σώμα μου και ξεκίνησα για το δωμάτιο μου. Ξαφνικά όμως έπεσα πάνω σε κάτι...λάθος πάνω σε κάποιον....και μαντέψτε ποιος ήταν αυτός ο κάποιος...ο Άρης.

Με κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω και έγλυψε τα χείλη του. Ένιωσα το πρόσωπο μου να φλέγεται...Πρέπει να είχα γίνει κατακόκκινη! Του ζήτησα συγνώμη και έφυγα βιαστικά για το δωμάτιο μου ενώ εκείνος δεν είχε πάρει τα μάτια του από το σώμα μου.

Κλείστηκα στο δωμάτιο μου και άρχισα να ετοιμάζομαι για το σχολείο...φαρδιές φόρμες πάλι! Αφού ντύθηκα και έφαγα το πρωινό μου ξεκίνησα με τα πόδια για το σχολείο αφού ο κύριος Άρης δεν μας έκανε την τιμή να μας περιμένει! Βασικά καλύτερα που δεν με περίμενε γιατί θα ένιωθα λίγο άβολα με αυτά που έγιναν το πρωί.

Ενώ σκεφτόμουν όλα αυτά ένα χέρι με τράβηξε βίαια προς ένα στενάκι. Πήγα να ουρλιάξω αλλά μόλις είδα το πρόσωπό του άντρα ηρέμησα. Και ναι...πάλι ο Άρης. Αυτό το παιδί εμφανίζεται από το πουθενά...

-Πας καλά παιδάκι μου τι κάνεις?τον ρώτησα θυμωμένη.

-Δεν το περίμενα να έχεις ένα τόσο σεξι σώμα. είπε και μου έκλεισε πονηρά το μάτι. Έμεινα να τον κοιτάζω με ανοιχτό το στόμα και είμαι σίγουρη ότι είχα γίνει κατακόκκινη ξανά.

-Δεν μπορώ να καταλάβω όμως γιατί θες να το κρύβεις κάτω από αυτά τα κουρέλια. Έσκυψα το κεφάλι αλλά εκείνος το έπιασε και το σήκωσε έτσι ώστε να κοιταζομαστε στα μάτια.

-Τελικά είσαι αρκετά ωραία κοπέλα. Πρώτη φορά που σε παρατηρώ τόσο καλά. Αν δεν ήσουν τόσο μπάζο βέβαια, θα περνούσαμε καλά οι δύο μας... είπε και έφυγε για το σχολείο. Εγώ δεν μπορούσα να μιλήσω είχα πάθει σοκ από ότι μου είπε. Τι κόπανος...αλλά ωραίος κόπανος....Ναι αλλά παρόλα αυτά κόπανος!

Όταν έφτασα στο σχολείο είχα ήδη χάσει την πρώτη ώρα και χτυπούσε κουδούνι για την δεύτερη! Καθώς πήγαινα προς την τάξη ένα κορίτσι έπεσε πάνω μου και όλα τα βιβλία που κρατούσε προσγειώθηκαν στο πάτωμα.

-Χίλια συγγνώμη! μου είπε. Πρέπει να ήταν καινούργια γιατί δεν την είχα ξανά δει.