Δύσκολη Επιτυχία!!!

Κεφάλαιο 22

Μπαμ , μπαμ...

Τι στο καλό? Τι γίνεται? Σεισμός? Τι θόρυβος είναι αυτός? Έχω ακόμα κλειστά τα μάτια μου...τα ανοίγω και διαπιστώνω ότι με πήρε ο ύπνος μέσα στο μπάνιο. Το σώμα μου πονάει πολύ και το νερό έχει βαφτεί κόκκινο...ακούω μια φωνή απέξω να φωνάζει το όνομά μου....《 Μυρτώ , Μυρτώ είσαι καλά? Σε παρακαλώ απάντησε μου...Μυρτώ η θα μου ανοίξεις Τώρα ή θα σπάσω την πόρτα.》 Ωχ όχι...ο Άρης είναι απέξω , δεν πρέπει να με δει σε αυτά τα χάλια...《 Άρη είμαι μια χαρά μην ανησυχείς απλώς με πήρε ο ύπνος...Ήμουν πολύ κουρασμένη. Πήγαινε στο σαλόνι και θα έρθω και γω σε λίγο.》 Είπα ανοίγοντας το σιφόνι και βλέποντας το κόκκινο υγρό να χάνεται από τα μάτια μου. 《 Εντάξει θα σε περιμένω.》 Μου είπε και τον άκουσα να κατεβαίνει τις σκάλες. Έκανα ένα ντουζ διώχνοντας όλο το αίμα που είχε κολλήσει στο σώμα μου. Έπειτα πήγα στο δωμάτιο μου και διάλεξα ρούχα. Φυσικά και έβαλα μακρύ μανίκι μπλούζα ώστε να καλύψει τις πληγές μου...👇

Τέλεια τώρα οι πληγές μου έχουν καλυφθεί πλήρως...

Κατεβαίνω τις σκάλες και βλέπω τον Άρη να κάθεται ανήσυχος στο σαλόνι. Μόλις με βλέπει και αυτός έρχεται κατά πάνω μου και με παίρνει μια μεγάλη αγκαλιά. 《 Κοριτσάκι μου ανησύχησα πολύ! Είσαι καλά? Έμαθα τι έγινε? Θα είμαι εδώ μαζί σου...》 Μου είπε και τον αγκάλιασα ακόμα πιο σφιχτά.

Καθίσαμε στον καναπέ αγκαλιά...μου χαϊδεύει τα μαλλιά και γω είχα κλείσει τα μάτια μου και το απολαμβανα.

《 Άρη , εγώ φταίω. Αν δεν τον είχα φιλήσει για να σε εκνευρίσω τίποτα από όλα αυτά δεν θα είχε συμβεί.》

《 Τι εννοείς?》Με ρώτησε κοιτώντας με με απορία.

《 Με τον Ορέστη είμασταν κολλητοί τίποτα παραπάνω απλά ήθελα να σου σπάσω τα νεύρα για να σου δείξω ότι δεν κάνεις εσύ κουμάντο στην ζωή μου. Το φιλί ήταν ψεύτικο. Όμως σήμερα μου είπε ότι του άρεσα. Εγώ σοκαρισμένη άρχισα να τρέχω στους δρόμους και εκείνος με ακολούθησε. Έτσι έπεσε επάνω του η νταλίκα!》 Είπα και η φωνή μου στο τέλος ραγισε.

《 Καρδιά μου κοίταξε με!》Μου είπε και εγώ ανασηκωθηκα και τον κοίταξα μέσα στα υπέροχα μάτια του.

《 Λυπάμαι πραγματικά για ότι έγινε. Όμως δεν μπορεί να αλλάξει. Το μόνο που θέλω να θυμάσαι είναι ότι δεν φταις εσύ. Δεν ήταν δικό σου λάθος. Απλά βρέθηκε τη λάθος ώρα στο λάθος μέρος. Με καταλαβαίνεις?》 Μου είπε και γω Κούνησα καταφατικα το κεφάλι μου. 《 Δεν θέλω τίποτα να ξανά κάνει αυτά τα πανέμορφα μάτια να κλάψουν.》 Με πλησίασε και κοίταξε τα χείλη μου. Ξανά κοίταξε τα μάτια μου και έπειτα πάλι τα χείλη μου. Με πλησίαζε όλο και περισσότερο και γω στεκόμουν εκεί ακίνητη περιμένοντας το φιλί του...