27. BÖLÜM'AİTLİK'

4.9K 200 59
                                    

İyi geceler tatlış okuyucularım... ben geldim... keyifler nasıl? İyisinizdir inşallah.

Öncelikle pazar günü neden bölüm paylaşmadığımı açıklamak istiyorum. Sizinde şu son olaylardan haberiniz vardır. Istanbuldaki taksim olayı,Ankara daki Kızılay olayı,İzmir'in ilçelerinden birinde yaşanan olaylar bir çok kayıp ve yaralı verdi. O haberi gördükçe inanın hiç bir şey yapasım gelmiyordu. İçim o kadar sıkılıyor,o kadar sinir oluyordum ki anlatamam. Düşünsenize bir gün uyanıyorsunuz ve ailenizden biri yanınızda değil. Allah korusun da. Bir patlamaya,bir kör kurşuna giderek hayata gözlerini yumuyor. Onu bir daha göremeyeceksiniz. Ne kadar kötü! Bu düşünceler zihnime doluştukça kötü oluyorum. Eminim ki siz de kötü oluyorsunuzdur. Ben de elime kalemi,kağıdı almak hiç istemedim.
Allah Türkiyemin yardımcısı olsun!

Sizi kötü olaylarla fazla sıkmak istemiyorum. Bölüm biraz kısa oldu farkındayım. Sizleri daha fazla bekletmek istemedim. O yüzden gece yarısına gelmeden paylaşmak istedim. İnşallah güzel bir bölüm olmuştur ve beklediğinize deymiştir canlarım.

Son alarak multimedia ya bir müzik bırakıyorum. Türkçe alt yazılı inşallah seversiniz. Bölümle alakası yok. Lakin... hikaye ile var. O yüzden her birinizin düşüncesini bekliyorum. Ve... sizce Kağan ve Rüya  yı anlatan bir şarkı olsa ne olurdu?

Çok konuştum miyane(Üzgünüm). Kendinize iyi bakın. Sağlıcakla kalın. Hepinizi seviyorum 😘😘😘😍❤

▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪

Kalbim kafesinden kaçan kuş misali çırpındıkça çırpınıyordu. Bedenime değen esinti titrememe neden oluyordu. Kalbim, ruhum,vücudum birleşip bana oyun oynuyorlardı. Topluca benliğimin ihanetine uğruyordum. Karşı gelişlerimi,çığlıklarımı duymuyor,görmüyorlardı. Gözleri kör,kulakları sağırdı. Bu beden bana aitken nasıl benden izinsiz bir ruh haline kapılabilir? Lanet olsun! Benliğim çoktan üstün güçlü yaratıklar tarafından ele geçirilmişti. Buna karşı çıkma vakti geldi de geçiyordu. Uykunun mahmurluğunda olan bedenim silkelenerek kendine geldi. Üstün bir çapa sergileyerek kollarından sıyrıldım. Daha doğrusu Kağan sıcak bedeninden uzaklaşmama izin verdi desek daha dogru olurdu.

Omzunda olan bakışlarımı sert kahvelere çevirdim. Kızgınlık belirtisi yoktu. Eğleniyor olmalıydı ki gözlerinin içinin güldüğünü sandım bir an. Belki da gözlerimin yanılması,uyanıkken gördüğüm,bilinç altımın bana oynadığı bir rüyaydı.

Sert bakmasına rağmen neden kalbimde davullar çalıyordu? Ah... Daha biraz önce ihanetine uğradığım organlarımdan birine bunu sormak saçmalıktı. Hele benliğimi ele geçiren,Kağan hayranlığı tavanları aşan bir Rüya ya sormak daha ironi kaçardı. Kendimle baş başayım ve yine kendime yardım edecek bir ben varım.

"Fazla hayal kuruyorsun Kağan! Korkmadığımı sana birkaç dakika önce söylemiştim." Aferim Rüya! Böyle alaycı konuşmaya devam et! Onun karşısında bir kere daha eyilemezsin. Kaynedemezsin!" Şu an senin yerine Yağız ya da bir başkası olsa bedenim ateşli hastalığa kapılmışcasına titrerdi. Sadece zamanlama ha-"

Siyahıma Beyaz Olur Musun?Where stories live. Discover now