ASANSÖR

Asansör\9

Sen esirliğim ve hürriyetimsin ,
Çıplak bir yaz gecesi gibi yanan
Etimsin,
Sen memleketimsin
Sen ela gözlerinde,yeşil hareler
Sen büyük , güzel ve muzaffer ,
Ve ulaşıldıkça ulaşılmaz olan
Hasretimsin..

-Nazım Hikmet Ran -

**

Jerfinin salladığı yumrukla irkildim. Biranda birçok kişiyi öldürebiliyor ve bundan hiç korkmuyor yahut onlara acımıyordu. Sanki..ölüm makinesiydi. Hayır o muntazam ve kusursuz yüz ölümün ta kendisiydi.

Pinhanın hemen çaprazımdaki çocuğu yere devirmesini izledim yavaşça. Maalesef beni bariyer altına almışlardı ve ne yapacağımı bilmiyordum. Koruduklarını sanıyorlardı. Bariyere yavaşça elimi sürttüm ve aşırı elektrikle irkildim. Savaş hiç bitmiyecek gibiydi. Her iki tarafta pes ediceğe benzemiyordu. Biz hiç azalmıyorduk ama onlar öldürdükçe çoğalıyorlardı sanki.

Karşımda beliren silüetle irkildim. Karşı taraftan olduğunu belli eden siyah takım elbiseli adam sırıttı ve barıyerimi tek hamlede kırdı. Ne yapacağımı bilemezken adımlarım geriliyordu. Birden bir vicuda çarptım. Karşpislikftan takım elbiseli bir diğer kişi kolunu boynuma koymasıyla yok olmamız biroldu. Ne olduğunu bilmiyordum ama başım dönüyordu ve en son duyduğum ses jerfiden başkası değildi.

"Seni öldüreceğim ... Ona dokunma!"

**

Jerfi nin Ağzından

Ne yapıcağımı bilmiyordum. Sinirle karşımdaki sandalyeye tekmeyi savurdum. Heryeri yıkma isteğim çoğalırken sakince nefes aldım. Duygularımın çabuk değiştiği aşikardı. Endişeli bir ses kulağıma değerken yalnız olduğum odada ikinci kişinin oluşu beni germişti. Pinhan sakin sesindeki korkuyla konuştu.

" sanırım onlar arıyor."

Sakince yanına giderken Eliz e bir şey olma tehlikesi artmıştı. O an gökyüzünde şimşek çaktı ve ben gökyüzü oldum..

Eliz in ağzından

Paslanmış demir kokusu etrefı doldururken yakıcı okyanus kokusu ciğerlerimi yakıyordu. Yüzüme değen suyla gözlerim karanlıktan sıyrıldı. Ellerim bağlı bir şekilde yerde yatarken ne yapacağımı bilemedim. Korkmuyordum . Ama sorun şu ki pes etmeyi de hiç düşünmüyordum. Karşımdaki uzun adama kafamı çevirdim. Zifiri karanlık o gözler bir an beni zalimce boğdu. Sanki tanıdıktı bu korkunç gözler.

Adam neşeyle kahkaha attı.

"Bizim dünyamıza hoşgeldin ölü kadın. Daha çok örgütümüze mi demeliydim? "

Kaşlarım hızla çatılırken kafamı hızla adama çevirdim.

"Beni o iğrenç ruhunla karıştırma sakın insan ruhlu şey. Ben asla size istediğinizi vermiyeceğim."

Sesim sonlara doğru soğuk ve katılaşırken hissetmeyi unutan kalbim yanağıma değen yakıcı sıcaklıkla irkildi. Tokat yüzümde ses çıkarırken ardından kan kırmızısını da sürüklemişti.

"Kapaçeneni seni sürtük!"

Gözlerim hızla büyürken yaptıklarından çok söyledikleri sinir katsayımı arttırmıştı. Sürtük? Bükülen dudaklarımı durduramadan ardından gelen kahkahayla uğraşıyordum. Bu .. Komikti.. O zaten komikti.

"Komiksiniz bayım."

Sesim odada yankılanırken adam sinirlenmediğimi görünce ellerini saçlarıma geçirdi. Tellerimin kopuşu karanlık odayı doldururken yanma hissi vicuduma hafif bir titreşim getirmişti. Yüzüme doğru gelen tokatla kafam yana doğru dönerken sakince adama baktım.