Küçük Leydim(efsane Leydiler Serisi 2)(TAMAMLANDI)

geçmiş anılar..

5yıl öncesi...

Emma bu gece  ilk kez bir asilzade davetine katılıyordu.o yaşta bir kızın böyle davetlere gitmesi alışık olunan bir durum değildi aslında.bu işte yengesi lucy nin parmağı olduğuna emindi ama umrunda da değildi çok mutluydu.lucy yengesi onun yaşına uygun çok güzel bir elbise hazırlatmıştı bölgenin en iyi terzisine .Emma'yı bir kız kardeş gibi seviyordu düşes arthurla onun sayesinde tanışmıştı ve görüşmek için az yardımını almamıştı. ".tatlım çok güzel olacaksın eminim leydiler şimdiden seni oğulları için beğeneceklerdir."emma utanmıştı.gerçekten birileri onu beğenecek mi acaba diye hayaller kurmaya bile başlamıştı.emma yaşından olgun görünüyordu aslında şimdiden hatları belirmeye başlamıştı.sarı saçları omuzlarından aşağı dalga dalga iniyordu.dük arthur saçlarının annesine benzediğini söylerdi hep bu da emma'yı çok mutlu ederdi.

Emma beş yaşındayken babası dük john ve annesi leydi lisa ile birlikte saraydan ayrılmış kalelerine dönerken kaçak ingilizlerin saldırısına uğramışlardı.Babası ve annesi orda anında katledilmiş emma ise dadısıyla ormana kaçmayı başarmıştı.Haydutlar neyseki peşlerinden gelmemişti zaten amaç dükü öldürüp krala göz dağı vermekti ufak bir kız sadece baş belası olacaktı yüzden umursamamışlardı.Emma ve dadısı Mary bir gece karanlık ormanda saklanmak zorunda kalmışlardı neyseki haberi alan amcası ve o sıralarda sarayda olan mckenzie beyi colin mckenzie emma ve maryi kısa sürede bulmuşlardı.arthur emmayı bulduğunda küçük kız tek kelime konuşmuyordu.mary çok endişeliydi.emma hiç sessiz bir çocuk değildi sürekli konuşurdu.arthur küçük emma ve mary i alarak macintoch kalesine doğru yol alırken kral güvenlik için mckenzie beyi ve askerlerini de onlarla yollamıştı.
Mckenzie beyi iskoçyanın en nüfuslu beylerinden biriydi.ayrıca dükünde yakın dostuydu.görüşmeler için oğlu alec ile birlikte sarayda olduğu sırada haberi almıştı zaman kaybetmeden dükün yardımına koşmuştu fakat eski dostu o gelmeden katledilmişti.bu beyi belli etmesede gerçekten yaralamıştı.eve dönücekleri gün
Küçük emma hiç bir şekilde arabaya binmek istemiyordu ve sürekli ağlıyordu.o sıralarda alec küçük kızı izliyordu.ağlaması artık sinirlerini bozuyordu.alec sadece 12 yaşındaydı.şimdiden güçlü bir bedene sahip olcağı belliydi.
Simsiyah saçları vardı. mckenzie atalarıyla aynı göz rengine sahipti.iskoçyada mavi göz ne kadar yaygınsa siyah göz okadar nadirdi.alec siyah gözlere sahipti. Yavaşça küçük kızın yanına gitti

"yeter artık sen bir leydisin bu kadar ağlamak bir leydiye yakışmaz iskoç kanı yok mu sende demişti"küçük emma o an şaşkınlıkla sustu.alec e hayranlıkla baktı."benim atıma bin gel "dedi emmanın elinden tuttu babasından izin alarak atına çıkardı ve yola koyuldular.
"teşekkür ederim"dedi küçük kız herkes şaşkınlıkla bakıyordu mary ise ağlıyordu sonunda emma konuşmuştu bu küçük adama minnettardı.
Uzun bir yolculuktan sonra macintoch kalesine varmışlardı abisinin ölümü üzerine kral ünvanı ve emmanın vasiliğini arthura vermişti.arthur emmanın tek ailesiydi artık.

Emma hazırlıklarını tamamladı zümrüt yeşili elbisesini giydi 15 yaşında bir kız için fazla güzeldi.aşağı kata amcası ve yengesinin yanına indi.lucy resmen çığlık attı emmanın güzelliği karşısında arthur ise homurdandı.yigenini öz kızı gibi seviyordu ve her baba gibi kıskanıyordu galiba.

O kötü günden sonra ilkkez saraya gidiyordu emma.yolu izlerken sanki o günleri tekrar yaşıyordu.arthur bunu hissetmişcesine "güzel kızım abim ve yengem cennette huzur içinde güzel kızlarını şuan izliyorlardır eminimki" emma amcasına sarıldı

"Sen olmasaydın ne yapardım amca" dedi ve yanağından öptu.arthur bu tepkiye karşı gerçekten çok mutlu olmuştu.lucyde emmanın elini tutarak "biz bir aileyiz her zaman "dedi.

Bir saat sonra saraya vardıklarında eğlenceler başlamıştı dük ve düşes kapıdan girerken herkes merakla yanlarındaki genç kızı izliyordu.
Krala selam verdikten sonra eğlenceye katıldılar.

Odanın diğer ucunda ise genç bir delikanlı emma odaya girdiğinden beri onu izliyordu.alec kızı gördüğünde hayran kalmıştı.sonra yanındaki dükü görünce o kızı hatırladı.sulu gözlu küçük kızdı bu.tüm gece onu izledi.yanındaki delikanlıları gördükçe içinde tarifsiz bir kıskançlık duyuyordu.

Yanında sürekli onla konuşmaya çalışan leydiden kurtulur kurtulmaz etrafına bakındığında emma yoktu.bahçeye doğru çıktı.taş bankta oturuyordu ve sürekli onu rahatsız eden adamdan kurtulmaya çalışıyordu..
"lütfen lordum istemediğimi söyledim"
"leydim hala ısrar ediyorum" diyerek kızı çektiği anda
Alec kükrercesine "bırak onu" dedi
Emma hayretle baktı".lord fraser leydiyi bırakın artık yoksa o parmaklarınızı koparmaktan zevk alıcağım "dedi lord, alec i tanıyordu ve acımasız olduğuna şahit olmuştu.başını belaya sokacağı son adamdı alec, sinirle
"Şimdilik mckenzie bunu ödeyeceksin" dedin uzaklaştı.
Emma titriyordu resmen alec onu korkutmuştu.gördüğü en heybetli adamdı bu .
"Sakin ol küçük leydim seni bir daha rahatsız edemez"
"Sağolun lordum gitmeliyim adınız nedir "
"Alec "dedi
"Tesekkür ederim lord alec"
"Rica ederim leydim iskoç kanı taşıdığınızı görüyorum dedi alec gülerek
Emma şaşkındı bunu en son duyduğunda ufak bir kızdı sonra hayretle baktı.
"Sen o çocuksun"
"Uzun zaman oldu leydim artık ağlamıyorsunuz" emma gülümsedi "evet lordum "dedi emma tekrar tesekkür edip ayrılırken alec bir süre arkasından baktı görüşüceğz emma tekrar görüşüceğiz dedi.
sessizce

Alec o an karar vermişti leydi emma zamanı geldiğinde eşi olcaktı.