Yazardan
"Savas?"
Savas Selin'in sesiyle oturduğu sandalyeden arkaya doğru bakti. Selin onun yanina gitti ve o da Savas'in yanındaki sandalyeye oturdu.
"Özür dilerim,"
Diye bi şey yöneltti Savas Selin'e.
"Ne için?"
Diye sordu Selin Savas'a bakmadan, gökyüzündeki yıldızları seyrederek.
"Sana bagirdigim için. Bu anlık biseydi. Üzgünüm..."
Dedi Savas'ta aynı Selin gibi, onun yuzune bakmadan konuşup, yıldızları izlerken.
Ikisi arasına bir süre sessizlik oldu. Onlar sadece Nazli'yi düşünüyorlardı suan; balkonda hafif rüzgar onların yuzune çarparken.
"Sorun değil. Endiselendin sadece, korktun"
Selin, Savas'a sakin bir tavırla karşılık vererek sessizliği bozdu.
"Suan hicbirsey yapamıyorum diye kendimi öldürmek istiyorum"
Savas tislayarak söylediğinde Selin bu sefer ikizinin aşık olduğu yüze bakti.
"Böyle söyleme,"
Diye kısa bir cevap verdi.
"Biliyor musun Nazli'nin neden sana aşık olduğunu anladım"
Diye de devam etti Selin bu sefer hafif bir şekilde tebessüm ederek. Sonra tekrar bakti gökyüzüne ve rüzgarın yine ona carpmasini sağladı.
"Neden?"
Savas bu sefer ağlamaklı bir sesle sormuştu bu soruyu. Çünkü Nazli'yi gerçekten çok seviyordu ve ona bisey olma ihtimali...
"Çünkü sen ona, onu sevdiğini hissettirebildin,"
Selin derin bir nefes verdikten sonra Savas'in gözlerine bakti.
"Ama o bence senin gözlerine aşık oldu"
"Nasıl?"
Savas tekrar Selin'e soru yöneltti sağ gözünden bir damla yas akarken.
"Gözlerinden belli oluyor hissettigin şeyler, düşündüğün şeyler...Seni çözebilmiş olması bence aranızdaki bağın en kuvvetli özelliği"
Selin tekrar önüne dönmüştü ama Savas hala ona bakıyordu.
"Öyle mi dersin?"
Dedi Savas ayağa kalkıp balkon direğine yaslanarak.
"Öyle"
Diye kısa bir cevap verdikten sonra Selin'de ayaklandı. Savas dışarıyı izlerken Selin balkondan çıkmak için kapının yanına gitti.
"O sende asla vazgeçmez Savas. Bırakmaz seni, bizi biraksada seni...Asla"
Selin gözleri dolu bir sekilde iceri girdi. Savas hala dışarıyı izlerken gözünde direnen yaşları bırakmıştı bile.
Sonra onu gördü dışarda. Zar zor yürümeye çalışıyordu. Sağ eliyle karnını tutuyordu.
Savas bianda gözündeki yaşları durdurdu. Koşarak balkondan çıktı. Yukariki kattan hızla merdivenlerden aşağı indi. Kapiyi sert bir sekilde açıp disari, onun yanina çıktı.
"Nazli"
Dedi ona hızla sarilirken.
"S-Savas"
Dedi Nazli zar zor çıkan sesiyle, ayakta durmaya çalışırken.
Savas ondan ayrıldığı an Nazli artık dayanamayarak kapanmak isteyen gözlerini kapadi ve bedenini serbest bıraktı. Savas onu tuttu ve endiseyle kucağına aldı.
"N-Nazli. Nazli!"
Nazli'nin karnındaki eli de boşluğa düştüğünde Savas'in gözleri kocaman açılmıştı telaşla...
