No Control/Over Again ~ Larry Stylinson

~ OO9 ~

Harry Styles.

Ik kon me niet herinneren wat of hoe ik kon me enkel een naam herinneren Louis...
,,Louis!'' Ik begon met het roepen van zijn naam achter elkaar niet van plan te stoppen hoewel mijn keel droog was en toch degelijk wat water nodig had besloot ik langzaam op te geven mijn ogen werden waterig toen ik de situatie begon te beseffen ik was hier zonder Louis. Een jongen kwam binnengerend vaag herkende ik hem maar niet op het eerste gezicht. ,,Harry! Oh god. Harry! wat is er gebeurd.'' Dikke tranen liepen over het gezicht van de jongen maar het enige wat ik kon doen was vragen wie hij was. ,,Wie ben jij?'' zijn gezicht vertrok en voor even dacht ik dat hij me zou gaan slaan dus kromp ik in elkaar. ,,Het spijt me sla me niet alsjeblieft!'' Een geschokte uitdrukking dat is wat ik zag nadat ik de woorden had uitgesproken dus nam ik langzaam mijn houding maar weer aan toen de jongen na een aantal minuten nog niets gezegd had. ,,Waar is Louis.'' gefrustreerd probeerde ik om me heen te slaan toen de jongen zijn schouders ophaalde en me vertelde dat het niet noodzakelijk was.

,,Ik wil Louis! Alsjeblieft haal Louis!'' Paniekerig keek ik naar de jongen die langzamerhand door had dat de situatie serieus werd. ,,Geef me een momentje.'' zijn vingers vlogen vliegensvlug over zijn scherm van zijn telefoon waarna hij hem weer in zijn zak stak. ,,Ik ben hier overbodig.'' en nog voor ik wat kon zeggen had de jongen de kamer verlaten en was ik weer alleen. Ik probeerde mijn gedachtes bij elkaar te houden en te bedenken wat er gebeurde maar ik kon het niet alles was een zwart gat en het enige wat ik nu nodig had waren de armen van Louis. Ik voelde hoe mijn schouders begonnen met schokken toen de deur met een harde klap openging kon ik een gil niet onderdrukken van schrik kwam er een dokter binnen rennen. ,,Alles oke?'' Ik had enkel geen oog voor die dokter want naast hem stond niemand minder dan Louis Tomlinson.

,,Het is oke, sorry.'' verontschuldigde de jongen zich aan de nu iets wat geïrriteerde dokter. ,,Tieners.'' De man liep de kamer weer uit terwijl mijn ogen gevangen waren in die van Louis. Ik snikte zachtjes toen hij zijn armen om me heen sloeg. Ik snoof zijn geur diep in en trok hem verder tegen me aan ondanks de pijn die ik voelde ging ik door met wat ik deed. ,,Wat is er gebeurd Harry?'' Louis keek me ernstig aan terwijl ik alleen met mijn hoofd kon schudden uit frustratie. ,,Ik weet het niet.. Alles is een groot zwart gat en net was er hier een jongen en ik wist niet eens meer wie het was en, en-'' ,,Rustig. Je hoeft er geen druk op te zetten het komt vanzelf tot dan ik ben hier.'' Hij sloeg zijn armen weeral om me heen en ik schoof wat op in het gelukkig brede ziekenhuisbed. ,,Blijf bij me alsjeblieft Louis.''

De jongen knikte meteen. ,,Natuurlijk Hazz.'' Zijn hand bevond zich in mijn krullen en mijn hand lag geklemt in zijn andere hand. Ik voelde me eindelijk rustig worden met Louis naast me. ,,Ik ben blij dat je er bent Lou.'' ,,Ik ook Hazz, Ik ook.'' Toch had hij een ernstige uitdrukking op zijn gezicht toen hij de woorden uitsprak en die blik kon ik ook niet zomaar loslaten ondanks dat ik veel dingen niet meer wist, wist ik wel dat als Louis zo keek er iets mis was waar hij overin zat. ,,Wat is er met je aan de hand Lou.'' Ik stopte met alles waar ik mee bezig was en keek de jongen in zijn ogen waarna hij ze wat was het zenuwachtig of nerveus naar beneden liet zakken ,,N-niets. De situatie is gewoon vervelend." Ik geloofde hem niet maar ik zal er later wel op terugkomen dit was gewoon niet de goede plek niet het goede moment. Dus besloot ik maar te knikken en mezelf weer neer te leggen welis waar tegen Louis aan. ,,Ik hou zoveel van je Lou." ,,Ik ook van jou Hazz." Een kus drukte hij op mijn neus waarna ik giechelde en mijn wangen rood kleurden. Een stilte viel en dat gaf me even de tijd om na te denken en zodra mijn ogen op de jongen naast me belanden zag ik dat hij hetzelfde deed. Ondanks alles had ik toch nog een aantal vragen dus besloot ik de gok te wagen in de hoop dat hij niet boos op me zou worden.

,,Lou?" In eerste instantie zat hij zo diep in gedachten dat hij me niet bleek te horen dus stootte ik de jongen zachtjes aan waarna hij opkeek. ,,Ik wilde nog iets vragen.. Het zit me nogal dwars." De jongen knikte naar me wat me de aanzet gaf te vragen wat ik wilde. ,,Weet jij wie die jongen was voor dat je kwam." Zijn ogen werden wat groot terwijl zijn blik veranderde van rustgevend naar gefrustreerd. ,,Dat doet er niet toe hazz." Hij sprak de woorden uit met opeengeklemde kaken. ,,Maar ik-" ,,NEE Harry godverdomme nee!."

Geschokt dat is wat ik was toen hij zo uitviel tegen me. Waarom mocht ik het niet weten sterker nog waarom deed hij zo raar als het over hem ging waarom werd hij boos. Zo nog duizend vragen die zich in mijn hoofd begonnen te vormen mijn blik was niet veranderd terwijl Louis zich verontschuldigde weet ik hoeveel keer maar ik hoorde het niet meer. Ik was moe, uitgeput. Ik sloot mijn ogen en hoorde Louis nog vaag op de achtergrond praten maar de duisternis slokte me op in de hoop dat ik me dingen kon herinneren zodra ik wakker zou worden.
~

BIJ DEZE WEER EEN UPDATE ~

Ik wilde even uitleggen waarom ik van veel posten naar kapot weinig ging en dat betreft de volgende reden

Helaas heb ik gehoord dat ik herkansing moet doen op mijn examen verzorging die dinsdag plaats zal vinden dit was een flinke tegenslag voor me maar ik hoop het deze dinsdag wel te halen lets pray

De second reason THIS GIRL GOT A JOB so ik moet vaak werken anyways ik ga mijn best doen voor meer updates wat zeker wel gaat lukken ik wilde gewoon even laten weten waarom ik nu zo weinig update

Toch hoop ik dat ik jullie niet teleurgesteld heb en dat jullie begrip hebben voor de situatie maar daar twijfel ik niet aan

Anyways Hope you enjoyed the chapter and all the love my lovely raiinbows xxx