◘Chapter 24: Regret
Kaito's POV
"BWAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHHAHAHAHA!"-Jimmy & Harley
"Tumahimik nga kayo."-ako
Argh, nakakabingi naman ng mga halakhak ng dalawang 'to. Tss, kaibigan ko ba talaga 'to? Ang SUPPORTIVE kasi nila eh.
"Grabe ka Kaito. Napaka epic ng ginawa mo. Akalain mo, isang black belter na babae, tinalo ka, dahil lang binusted mo siya. HAHAHA!"-Harley
"Oo nga. Hahaha. Ikaw kasi Kaito, wag kang magpadalosdalos. Ayan tuloy, ikaw ang nasaktan, imbis na siya. Hahahahah!"-Jimmy
Oo na, sige na. Ako na ang makasalanan. EDI SORRY! Malay ko bang ganun ang i-re-react niya. Hindi ko naman alam na ganun na pala ang nararamdaman niya para sa akin.
Inaamin ko ako ang mali, pero............................masakit rin sa aking kalooban na pinagtawanan lang ako ng mga kaibigan ko. Tss, kainis.
"Grabe naman kayo. Wag niyo namang siyang pagtawanan. Hindi naman kasi niya alam."-Rachel
Huhuhuhu, buti pa si Rachel, sinusuportahan ako. Hindi niya ako pinagtatawanan. Salamat talaga Rachel. TvT
"Pero......pffft........h-hindi ko talaga....pfffft...hahaha......nakakatawa talaga yang mukha mo. Hindi ko mapigilang matuwa. Pfft......hahahahaha."-Rachel
Okay, mali ako ng akala. T^T
-___________-
"Alam niyo, pinapalala niyo lang 'tong nararamdaman ko. Oo, inaamin ko, mali ako. Pero hindi ba dapat pagalitan niyo ako o sesermonin. Pero bakit parang ginagawa niyo akong clown? Kainis naman oh."-ako
"Hahaha. S-sorry. Nakakatawa kasi ang nangyari sayo. Hahahaha."-Harley
"Hehe. Ehem. Pero ito, seryoso Kaito. Usapang magkaibigan. Alam mo, dapat. Alamin mo muna kung ano ang mangyayari kay Aoko kung ginawa mo yan. Kailangan pagplanuhan. Atsaka sana, sinabi mo muna sa amin ang nalaman mo bago mo siya puntahan para may ibibigay kaming advice para sayo."-Jimmy
"Oo nga. Lalo na ako, kasi babae ako. Alam ko kung ano ang nararamdaman ni Aoko dahil sa ginawa mo. Syempre, masasaktan ako ng labis kapag sinabihan mo ako ng ganyan."-Rachel
"Isip isip rin minsan tol kung nakakabuti ba yan. Tsk tsk tsk."-Harley
Haaaay. Anong gulo ba itong pinasok ko?
After ng ilang minutes ay umalis na sila dahil nagsisimula na ang klase namin. Syempre, excuse muna ako.
Hindi ko nga pala sinabi sa nurse na si Aoko ang dahilan ng pagkaroon ko ng pasa sa ibang parte ng katawan at mukha ako. Ayokong sisihin si Aoko lalo na't ako ang may kasalanan ng lahat. Sinabi ko na lang na nahulog ako sa hagdanan. Eh, yun lang namana ang possible alibi na magagawa. Bakit, may ma iisip ka pa bang dahilan?
Habang nakahiga ako, iniisip ko pa rin ang nagyari kanina.
"Maybe it's wrong to say 'Please love me too'. Because i know, you'll never do."
"Maybe it's wrong to say 'Please love me too'. Because i know, you'll never do."
"Maybe it's wrong to say 'Please love me too'. Because i know, you'll never do."
"Maybe it's wrong to say 'Please love me too'. Because i know, you'll never do."
"Maybe it's wrong to say 'Please love me too'. Because i know, you'll never do."
"Maybe it's wrong to say 'Please love me too'. Because i know, you'll never do."
Napahawak namana ko sa ulo ko.
BINABASA MO ANG
The three Idiots and the Princess
Fanfiction◘Prologue: IDIOT Kapag narinig natin ang salitang yan, laging lumalabas sa isip natin ay bobo, tanga, hangal, walang alam. Pero itong mga idiot sa storyang ito ay mga matalino, matulungin, mapag-alala, cool, masayahin at magaling magbigay ng...
