Kalın Duvarlar ( Güncel)

62. Bölüm

Canlarım bu bölümü dün ekleyecektim ama sadece asla asla demeyi ekleyebildim. o yüzden daha da gecikmeden sabahtan yeni bölümü ekleyeyim dedim:)

Umarım beğenirsiniz... Keyifli okumalar, seviliyorsunuz!

Yorumlarınızı bekliyorum..

Ferit Murat'ın arkasından bir an baktıktan sonra Ferit'in karşısına geçti, elinden geldiğince aklını toplamaya çalışıyordu ama aklı hala duyduklarındaydı.

Ferit'i öldürmeye çalışmışlardı... İşte tek düşündüğü şey buydu! Şimdi sevdiği adam karşısında olmayabilirdi. Ölmüş olabilirdi! Bu düşünce tüylerini diken diken yapıyordu.

Onu görmese de onunla aynı gökyüzü altında olduğunu bilmek bile bir avuntuydu.

Düşünemiyordu... Onun olmadığı, nefes almadığı bir dünyayı düşünemiyordu.

Ferit Fulya'nın kendisinden bir an olsun çekilmeyen bakışları arasında kendisini güçlü tutmaya çalışıyordu ama bu kolay değildi. Fulya'nın gözleri hala seni seviyorum, senin için endişeleniyorum, diyordu. Bu Ferit için hem sevinç hem hüzün kaynağıydı ama yine de bir gün sevdiği kadının kendisini "unutabilme" ihtimali şimdiden kalbini acıtıyordu. Nasıl dayanılmaz bir acı olacağını haber veriyordu şimdiden...

Ferit bakışlarını ondan çekemezken Fulya'nın gözlerinin dolduğunu görünce dayanamayarak başını bir an başka tarafa çevirmişti.

__ Benimle ne konuşacaksın?

Fulya onun sesiyle kendine gelerek hızla toparladı kendini, bir taraftan Ferit'in ne yaptığını hatırlatıyordu kendine. Evet, gayette kızılacak bir şey yapmıştı ve ona kızması ağzının payını vermesi gerekiyordu, verecekti de!

__ Bu hastanenin hiç kimse için değiştirilemeyecek kuralları vardır, dedi Fulya sesini soğuk tutmaya çalışırken.

Bunlardan en önemlilerinden biri de hastaneye bir yaralı geldiğinde... Bunu polislere haber vermektir!

Ferit en başından beri yaptığı gibi Fulya'nın hızla, kararlı ve güçlü kişiliğine geçmesini hayranca seyrederken hafifçe gülümsedi yavaşça.

Fulya o ışıltılı gülümseme sonucunda gözlerinin hafifçe kısılmasını, dudaklarının tatlı bir şekilde gerilmesini saatlerce seyredebilirdi. Ancak karşısında ki adam resmen kendisini önemsemiyor, alay ediyordu. Her ne kadar vücudunu ateşler sarmış olsa da kızgınlıkla baktı ona.

__ Söylediklerimde gülünecek bir şey olduğunu sanmıyorum!

__ Kurallar çiğnenmek içindir!

Ne kadar da rahat ve önemsemeden konuşuyordu öyle. Fulya küçük bir adımla Ferit'e yaklaştı, o hastane babasının emanetiydi ve asla Ferit'e yem etmeyecekti. Bunu ona göstermek istercesine tekrar konuşmaya başlamıştı Fulya.

__ Senin için öyle olabilir ama sen bu hastanenin kurallarını çiğneyemezsin! Hele ki bir hemşireyi işten atmakla tehdit ederek... Sen bu hastaneden kimseyi çıkaramazsın, bunu aklından bile geçirme!

__ Eğer istersen çıkarırım, bu hastane senin olduğu kadar benim de, hatırlatırım!

__ Sen sadece toplantılar da gerekenleri imzalamak için varsın! Sadece yönetim kararları için!

Ferit tam dudaklarını aralıyordu ki Fulya onun konuşmasına fırsat vermedi.

__ Burası bir hastane, inşaat şirketinde ki bir personeli öylesine işten çıkarmaya benzemez! Bizim hemşirelerimiz ve doktorlarımız değerli ve yetenekli insanlardır! Hepsi paradan önce hastalarını düşünür! Onun için onları öylesine işten çıkaramazsın, hele senin istediğini yapmadı diye... Asla!