Kalın Duvarlar ( Güncel)

Özel Bölüm 6

Canlarım annemin geçirdiği vertigo atağı nedeniyle bir süre bölüm ekleyemedim ama bu akşam biraz aralıklarla üç hikayemize de bölüm ekleyeceğim. Umarım beğenerek, keyifle okursunuz.

Seviliyorsunuz...

__ Aradan tam 10 gün geçti. Ne zaman harekete geçmeyi planlıyorsun?
__ Ben çoktan harekete geçtim Ayaz Bey sadece derinden yol alıyorum. Hakan Beyin geçmişini araştırırken gözlem ve takiplerim devam ediyor.
Ayaz adını bile bilmediği adamın önünde oradan oraya giderken sinirini zapdetmeye çalışıyordu. Çok büyük bir hayal kırıklığı yaşıyordu çünkü her zaman ki gibi çok sabırsızdı. O adam hakkında çok şey duymuştu ama hepsinin birer hurafe olduğunu düşünmek üzereydi. Nasıl olur da bu kadar süre de o Hakan denilen herifin Ferit olup olmadığını anlayamazdı! Üstelik karşısında öfkeden kızarmış gözleriyle duruyor olmasına rağmen adamın kılı bile kıpırdamıyordu.
__ Bu nasıl bir çalışma, nasıl bir araştırmaysa çözüm getirmiyor bize! Bu konuda ne yapmayı düşünüyorsun?
Adam sonunda gözlerini kırparak bir tepki vermişti!
__ Çözüm getirecek ve ben işimle ilgili yöntemleri sizinle paylaşmak zorunda değilim. Amacım size masum birini öldürtmemek için kesin bir sonuca ulaşmak. Sanırım siz de bu vebayı almak istemiyorsunuz ki bana geldiniz yoksa adamın kafasına sıkar dönüp giderdiniz.
Ayaz dişlerini gıcırdatarak durdu önünde. Derin bir nefes almaya çalışmasının tek sebebi adamın haklı olmasıydı.
__ O yüzden bana güvenmenizi istiyorum. Güvenmeyecekseniz başka birine gidebilirsiniz.
Lanet olası herif bu konuda çok iyi olduğunu biliyordu. Ona ağzının payını vermesini bilirdi Ayaz ama adama küçük bir servet ödemişti, zaten gidebileceği daha iyi biri de yoktu.
__ Pekâlâ, dedi Ayaz adamın gözlerine bakarken.

Devam etmeni ve bir an önce görevini tamamlamanı bekliyorum.
İfadesiz adam başını sallayarak ceketini giydi.
__ Size net ve kesin bilgiyi getireceğim, çok az kaldı ama prensip olarak müşterilerime ara bilgi vermiyorum. Şimdi izninizle...
Ayaz çekip giden adamın arkasından bir an baktıktan sonra pencereye doğru yürüdü. Ferit... Onun hala nefes alıyor olma ihtimali acayip canını sıkıyordu. Ama çok yakında bu problem bitecekti. Hem de çok yakında...

***

Aynı akşam Murat ve Zeynep balayından döndüğü için toplanmışlar mutluluklarını kutluyorlardı.

__ Ya ne güzelmiş böyle! Evlendikten önce sonra hep kutlama yapıyoruz.

Murat eşini bırakmaktan korkarcasına devamlı elini elinde tutuyordu.

__ Ama biz de yapmamıştık!

O sırada Özlemin buruk çıkan sesi Suat'ın gülümseyerek onu kendine çekmesiyle sonuçlanmıştı. Özlem hamilelikle birlikte hormonların etkisi altına girmişti ve giderek daha kıskanç, daha duygusal ve sevgiye muhtaç hale geliyordu. Suat için bu asla bir problem değildi. Özlem'in yüzünü okşarken bir yandan saçlarını seviyordu.

__ Doğru... Ama şu an içimiz rahat bir mutluluk yaşıyoruz, çifte mutluluk. Biliyorsun.

Özlem onun haklılığını yüz kızarıklılığıyla kabul etti. Ferit dönmüştü, en yakın arkadaşı kardeşi de artık mutlu sayılırdı. Bu kadar bencil olmamalıydı ama elinde değildi! Bazen gereksiz alınganlıklar yapıyor sonra da davranışlarının farkına varıp gönül almaya çalışıyordu. Acaba doğum yaklaştıkça daha da mı kötü olacaktı? Özlem Suat'a sarılmaya devam ederken Fulya'ya doğru baktı.

Fulya hemen çaprazında oturuyor ve sohbeti gülümseyerek dinliyordu ya da dinlemeye çalışıyordu ama aklının başka yer de olduğunu görebiliyordu. Eskiden olsa Ferit asla geç kalmazdı ama bu sefer yarım saat kadar gecikmişti. Belki de bilerek yapıyordu, ne de olsa o artık farklı biriydi.