Tell me you love me -1 en 2

32; Een telefoontje..

Kaj's point of view.
Manon haar ogen worden groot en er rolt een traan over haar wang. Ze knikt hevig. 'Ja, ik wil met je trouwen.' antwoord ze. Ik schuif de ring om haar vinger en til haar op. Ik druk mijn lippen op die van haar en draai haar in het rond. Er staan mensen te kijken en te klappen maar ik let er niet op. Ik focus me alleen op Manon. Ik zet haar weer neer en ik sla mijn armen om haar heen. 'Ik hou van je.' zeg ik. 'Ik ook van jou.' antwoord ze.

De jongens kijken ons aan. 'Gaan jullie nog wat zeggen of wat?' vraagt Cassius. Ik kijk even naar manon. Ze knikt. 'Euhm, guys..' begin ik. Ze kijken me afwachtend aan. 'Manon en ik.. We gaan trouwen.' vertel ik. De jongens springen op. 'Serieus? Dat is geweldig!' roept Dioni en hij slaat zijn armen om me heen. Ik grinnik even. Ze omhelzen ons allemaal en feliciteren ons. 'Wauw, ons maatje gaat trouwen!' roept Samuel. 'Één kindje, twee kindjes, drie kindjes, vier kindjes, vijf kindjes.' zingt Dioni. 'Dioni.' grijns ik. De jongens lachen. Manon haar telefoon gaat. 'Mijn moeder belt me?' zegt ze een beetje verbaasd. 'Neem op liefje, je weet maar nooit.' zeg ik. Ze knikt en loopt naar de gang.

Ik kijk naar Manon die de woonkamer weer in komt. Ze kijkt geschrokken. 'Wat wilde ze?' vraag ik. 'N..niks.' stottert Manon, ze ziet er bang uit. 'Liefje, wat is er gebeurt?' vraag ik bezorgt. Ik loop naar haar toe. 'Het is niks, ze wilt praten..' zegt Manon. Iets in haar ogen zegt me dat ze liegt. 'Manon?' vraag ik. Er rollen tranen over haar wangen. 'Baby, wat is er aan de hand?' vraag ik. 'Niks, ik ben gewoon geschrokken dat ze wilt praten.' zegt Manon en ze veegt haar tranen weg. 'Ga je praten?' vraag ik, Manon knikt zwakjes. 'Wanneer?' vraag ik. 'Nu..' zegt ze. 'Wil je dat ik mee ga?' vraag ik. Ze schudt haar hoofd. 'Bel me als er iets is, oké?' zeg ik. Ze knikt en slaat haar armen om mijn middel. 'Ik hou van je.' snikt ze. Ik haal mijn hand door haar haar. 'Ik ook van jou prinsesje.' antwoord ik. Ze pakt me nog steviger vast. Iets zegt me dat ze iets voor me achter houdt.. Ze laat me los. 'I..ik bel je wel.' snikt ze. Ik knik. 'Weet je zeker dat ik niet mee hoef?' vraag ik bezorgt. Ze knikt en slaat haar armen nog een keer om me heen. Ik geef haar een kus en ze loopt de deur uit. Ik draai me naar de jongens. 'Er is meer aan de hand..' mompel ik. 'Inderdaad, het leek wel alsof ze voor altijd afscheid nam.' mompelt Dioni. Ik haal een hand door mijn haar. 'Wat als ze.. Haar moeder niet aan de telefoon had?' vraagt Cassius. 'Haar vader..' stotter ik. Dioni knikt. 'Hij heeft vast gezegt dat ze moest komen omdat hij anders haar moeder pijn zou doen.' zegt Samuel. 'Godver!' schreeuw ik. Ik trek Cassius mee en ren naar mijn auto.