Obsession #2: The Mafia Lord's Property

Chapter 7

Melarie

Mabilis kong hiniklas ang nakapulupot niyang kamay sa aking bewang at maging sa aking leeg. Lumayo rin ako ng upo atsaka siya tiningnan ng masama.

"Don't do that again mister. I belong to someone else and i am exclusively his."

His jaw clenched after hearing what i said. "How many times do i have to tell you that i am your owner. You are my property. You are mine Rie. Only mine..."he said seriously. "And its Trevor." dagdag pa niya.

He turned his head toward his driver and signaled him to drive.

"San po tayo boss?" tanong ng driver. Tiningnan ko si Trevor na ngayon ay seryosong nakatingin sa harap.

"Just Drive. I'll tell you when to stop." tumingin siya sa akin atsaka muli siyang nagsalita. "And tell others to follow."

Pakiramdam ko ay may hindi magandang mangyayari sa pupuntahan namin ngayon. Pakiramdam ko lang. Pero kinutuban talaga ako nang hindi sinasadyang nagkatagpo ang aming mga mata ng driver. His telling me something through his eyes.

A warning.

His eyes is giving me the sign that i have to be careful.

Biglang rumihistro ang isang imahe sa aking isipan. It's Ron and... me. We were both tied, side by side while pleading for life in front of this man.

My throat suddenly became dry as that unwanted thought invaded my mind.

'Please no! Sana hindi iyon mangyari!'

I shut my eyes tightly to lessen the nervousness that i feel.

Nagpakawala ako ng buntong hininga bago iminulat ang aking mga mata at sa ikalawang pagkakataon ay muli na namang nagtagpo ang mata ko at ng driver. And this time, his stare becomes desperate. His brows were furrowed and his eyes is telling me to...run?

But how?! Paano ako makakatakas kung umaandar ang kotse at isa pa, my legs are disabled because of the wounds that i have got from the accident. It's too impossible for me to escape. I have no choice but to face my demise.

"STOP STARING AT HER! I'll f*cking wring your neck if you don't..."

Bigla akong napatingin kay Trevor at nakita ko ang nakakatakot niyang ekspresyon. If only looks could kill, baka ngayon ay pinaglalamayan na ang bangkay ng driver. He's lika a raging tiger ready to snare his enemy.

Napatingin ako sa driver na halatang halata ang takot sa nakikitang bangis ni Trevor. Sino ba naman ang hindi matatakot sa isang taong kagaya ni Trevor? Marinig nga lang ang nakakatakot niyang boses ay para ka nang tatakasan ng kaluluwa dahil sa takot. Having him beside you only means you're in Peril, well, that's what i am feeling right now. And there is no escape.

"Stop the car." utos ni Trevor sa driver. Agad naman itong sumunod. Tumingin ako sa labas ng bintana at nakita kong nasa isang hospital kami. Ngunit ano naman ang gagawin namin dito?

Dinig ko ang pagbukas-sara ng pinto ng kotse pero hindi ko ito binigyang pansin pa. Abala ako sa kakatingin sa labas.

Nagulat ako dahil sa biglang pagbukas ng pinto ng kotse sa aking pwesto. At dahil nakasandal ako rito, nadala ako nito papalabas. Mabuti na lang at naging maagap ang mga kamay ni Trevor sa pagsalo sa akin.

"Shit! Be careful woman!" he hissed.

Napatingala ako kay Trevor at nakita ko ang pag aalala sa kanyang mukha. I even have the chance to stare at his deep blue eyes.