Obsession #2: The Mafia Lord's Property

Chapter 21

Melarie's POV

"Pakawalan mo na ako please." pagmamakaawa ko kay Treven.

Nakakadena ako sa naka inclined na higaan habang may nakakabit na kung ano sa aking ulo.

What are they planning to do to me?

Nararamdaman ko ang mabilis na pagtibok ng aking puso. Para itong lalabas sa aking dibdib.

Natatakot ako.

Sobra akong natatakot sa maaari nilang gawin sa akin.

Hindi ako pinakinggan ni Treven. He was busy doing something infront of his monitor.
Nakasuot siya ng suit na pandoktor at may suot ring mask.

He glance at me for a minute then got back to what he's doing.

"Please... Set me free." sunod sunod nang tumulo ang luha sa aking mga mata.

Maraming bagay ang pumapasok sa aking utak.

Pero mas nananaig ang kagustuhan kong malaman kung ano na ang nangyari kay Trevore.

Is he okay?

Sana naman ay walang nangyaring masama sa kanya. I'm imagining myself...crying in deep pain seeing Trevore in a worst state. Sana... Sana hindi naman. Sana hindi siya nasaktan.

Hindi ko namalayan na nakalapit na pala si Treven sa akin not until i felt his callused fingers trailing down my soaked face.

"Shhh shusshh. Don't cry love. I won't do any harm to you. I'm just going to give back something that is taken from you..." Inilapit niya ang mukha niya sa akin hanggang sa maglapat na ang mga noo namin.

"...your memory."

Nakangisi siyang lumayo sa akin at lumapit sa kanyang mga kasama.

Habang ako ay tulala at pilit na inaanalisa ang kanyang sinabi.

Halo halo na ang nararamdaman ko.

Saya dahil finally, i'll have the chance to know what i was before. Pagkakaba dahil feeling ko maraming bad memories ang meron ako. At takot, hindi ko alam kung saan galing ang takot na nararamdaman ko.

I'm fearing the thought that I might loathe Trevore after this. Parang hindi kaya ng puso ko na kamuhian siya.

Loathe is a big word. And i don't want to feel it.

"Ready the injections."

My eyes grew wide while looking at the three large syringe ready to be plunged in my veins.

"No no no! Pakawalan niyo ako dito!"

I started to create noise. Nagwala ako.

Hindi ako papayag na maturukan ako nila ng mga bagay na iyon!

Hindi ako panatag sa kanila! Lalong lalo na sa Treven na iyon.

"Easy honey, you don't want to remember your life...back then?"

Nanatili akong nakatingin sa mata ni Treven.

"You don't want to remember your sister?"

I stilled and remained silent.

Sister? Yes, of course i want to remember her.

She was introduced to me before... By---i don't know who.

"Yes, Melarie, you'll get to remember your sister. Just stay put and let my team do their work."

Wala na akong nagawa nang pagsabay sabaying tinusok ng mga nurse ang karayom sa mga maliliit na tube na nakakabit sa aking ulo.