Cap 3

4.5K 280 45
                                    

-M-bine! Adevarul e ca......

-Continua...

-Ca.....

-Ca? Foloseste cuvinte, blondy. Cuvinte.

-Ar trebui sa plec. Imi pare rau ca nu mai pot ramane dar parintii mei cred ca isi fac deja griji.

-E frumos nu? am zis eu melancolic

-Huh?

-E frumos ca are cine sa isi faca griji pentru tine?

-Este foarte frumos. Simti ca ai pentru cine sa traiesti si pentru cine sa lupti. Stii ca ei te iubesc si tu la fel. Stii ca nu te vor parasi si ca te vor iubi mereu.

-Poti sa pleci! am zis eu vizibil iritat de ce a spus

El doar statea si se uita la mine. De ce se uita la mine cu ochii aia ai lui patrunzatori?

- De ce stai asa? De ce nu ma parasesti ca toti ceilalti? am zis eu fara sa imi dau seama

-Izaya, ce ai patit? De ce spui asa ceva?

-PLEACA! am tipat eu la saracul baiat

Yuki s-a dat jos din bratele mele si si-a strans lucrurile. Cand a deschis usa si era gata sa plece am zis:

-Yuki.......imi pare rau.

Dar nu m-a ascultat. A iesit pe usa fara sa se mai uite la mine. Abea acum imi dau seama de prostia pe care am facut-o. Mi-am tras o palma si mintal si real.
Exasperat fiind am mers sa fac un dus. Sper ca isi va reveni pana maine. Am stat cam 30 de minute sub apa calda. Dupa ce am iesit de acolo imi era asa de somn asa ca mi-am luat doar boxerii si m-am aruncat pe pat. Am adormit instant.
A doua zi, am coborat scarile putin cam somnoros. Nu aveam chef de scoala asa ca nu m-am dus. Si asa ratasem cateva ore pentru ca m-am trezit la 11:25 asa ca nu m-am dus. Cred ca nu ma duc nici maine. Mai bine nu mai merg toata saptamana. Nu prea am facut multe chestii interesante. Mi-am urmat rutina zilnica, adica am dormit, am mancat, am dormit si am dormit. Woooooowww, mare lenes mai sunt. Oare ce o face blondinul? Adicaaa imi pare rau ca am tipat la el si chestii, dar trebuia sa ma duc sa il vad. Offfffff....... Cred ca merg maine sa rezolv totul. Sarutul lui de aseara inca se mai simtea. Era asa de placut. Saruta al naibii de bine tipu asta. Va fii doar al meu. Ce s-o fi intamplat cu el de nu ma mai recunoaste. Adica am fost cei mai buni prieteni de la gradinita pana in clasa a 4a. Dupa aia m-am mutat si nici acum nu imi vine sa cred ca a uitat de mine. Inca de pe atunci il iubeam dar abea dupa ce am devenit mai mare am inteles ca asta se numeste sa fii gay. A fost cel mai greu lucru facut cand a trebuit sa il parasesc. Prima data nu mi-am adus aminte de el pentru ca e si mai frumos decat inainte, dar dupa acel sarut, teoria mi s-a confirmat si stiu ca el e. Nu intrebati, nu va voi zice. Cand era mic, a fost o data la el acasa si l-a prin ploaia asa ca a ramas la el, apoi noaptea , cand Yuki dormea, l-a sarutat pemtru ca el e un nebun scapat de la zoo. Mersi mult pentru divulgarea secretului meu constiinta de doi lei. Cu placere cap sec. Asta a fost acum mult timp. Acu tre sa ma gandesc la scuza perfecta pentru a il intalni din nou. Trebuie sa il prind singur. Stiiiiiiuuuuuu....... Maine, cand ma duc la scoala, il voi astepta oricat e nevoie in fata liceului. Apoi il voi duce intr-un loc retras si ii voi cere scuze. Asta da plan.

~A doua zi~

Haideeee.......unde esti? Stau aici de jumatate de ora. O sa mor de plictiseala. Hmmmm......ala nu e el? Ba da. Trebuie sa ma duc la el.

-Yuki! am zis eu atragand atentia tuturor.

El doar s-a prefacut ca nu sunt acolo. La faza asta am incremenit. Nu ma mai puteam misca oricat as fi vrut. De ce se comporta asa? Ii auzeam pe toti cum susoteau pe la spatele meu. Mi-am intors capul la 90° si m-am uitat la toti cu privirea mea de demon. In 5 secunde au disparut cu totii. Desprece era vorba? De ce ma ignora? Am reusit sa ma dezmortesc si sa plec dupa el. Am intrat in liceu si l-am cautat pe holuri. Nu il gaseam nicaieri. Am intrat in clasa lui si desi profesorul era in mijlocul orei si preda, dupa ce l-am vazut stand in banca, m-am dus la el si l-am luat de mana tarandu-l pana intt-o baie. Dupa asta a inceput sa tipe ca nebunu'.

-De ce m-ai luat de la ora? Acum voi avea probleme din cauza ta.

-Linisteste-te! Nimeni, in afara de director, nu are curajul sa vorbeasca despre mine. Nu vei avea nici un fel de probleme.

-De ce ai venit dupa mine? Parca mi-ai zis sa plec si sa te las in pace.

-Uite, Yuki. Imi pare sincer rau ca am tipat la tine. Nu asta intentionam. Ma ierti?

-De ce as face asta? Tu esti cel care ma uraste.

-Yuki, nu te urasc. Doar ca....

-Doar ca ce?

-..........

-Ca ce, Izaya?

-Parintii mei sunt morti. am tipat eu la el. Parintii mei naturali au murit acum mult timp. Am fost adoptat si tratat ca un sclav si chiar vandut si violat de parintii mei adoptivi. Cand te-am auzit cat de mult tii la familia ta, am fost gelos. Am fost gelos pentru ca eu nu am avut parte de aceeasi dragoste parinteasca. Si pentru asta imi pare rau. Imi pare rau ca am tipat la tine.

-Izaya......... Nu am stiut de asta. Stiam ca ai fost adoptat si dupa te-ai mutat, dar nu stiam ca ai fost tratat asa.

-De unde stiai asta?

-Pai noi eram cei mai buni prieteni, ai uitat?

-Iti mai amintesti de asta?

-Nu am uitat. De aceea am venit la acest liceu. Stiam ca tu erai aici si chiar voiam sa te vad.

-Pai de ce nu m-ai cautat din prima zi?

-Asta am facut. Mai stii cand te-am lovit cu usa in nas? Aia a fost prima zi. M-am transferat aici la inceputul saptamanii. Am intrebat cativa colegi de tine si mi-au zis ca mai bine nu m-as apropia de tine. Au zis ca ai batut aproape toti baietii din scoala asta care te-au suparat. Am ramas surprins sa vad ca nu te-ai schimbat.

-Wow. Asta e.....wow. Ai venit aici doar pentru mine?

-Da! Iti mai amintesti ce mi-ai spus in ultima zi pe care am petrecut-o impreuna?

-Ti-am zis ca te iubesc si te-am intrebat daca simti la fel, dar nu mi-ai dat un raspuns. Ai preferat sa vorbesti despre altceva.

-Acum vreau sa iti raspund la intrebare. Eu.......

*Va urma motherfuckers*

_____________________________________________

Heeeeiii! Cine poate ghici ce se v-a intampla in continuare? Va provoc :)

Iubiti din intamplare (yaoi)Where stories live. Discover now