Desperate Secretary (Completed)

Chapter twenty one.

Chapter twenty one.

~Franco's Point of view~

"Yeah...because that only means one thing, you are not worth remembering.."  
"Yeah...because that only means one thing, you are not worth remembering.."  
"Yeah...because that only means one thing, you are not worth remembering.."

Paulet-ulet na tumatakbo sa isip ko ang mga huling sinabi ni Jam sakin. Am I not worth remembering? Ganun ko ba siya nasaktan? the last time I check..siya pa ang nang-iwan sa akin. Siya yung nag-resign at umalis. Siya yung umalis ng...walang dahilan.

"Pare.." Saka lang ako natauhan ng maramdaman ko ang mga kamay ni Seb sa balikat ko. Unti-unti ko siyang nilingon at pagkaharap ko sakanya bigla siyang umiling.

"Anong nangyare sakanya?" Hindi ko alam bat yan ang natanong ko kay Seb...pero kasi yan lang ang paulet ulet na tumatakbo sa isip ko kanina. Anong nangyare sa Jam ko? O mas magandang sabihin na...nasan na yung Jam na..walang ibang mahalaga kundi ako? Because the way she acts earlier today...she is not my jam.

"You know what pare..when she gives up on you, she will never try to catch your attention again, she won't try to keep the conversation going anymore, she will no longer get jealous, she will no longer going to care anymore, and last..she will never try to fight for you anymore..because she already gave up on trying to make you love her when she finally realize that she deserves better."

When she finally realize that she deserves better...

Am I not that better one? Hindi ba ako yung kaylangan niya?...diba yun yung parating sinasabi niya sakin..na mahal niya ako at hindi niya kayang mawala ako sakanya..ano ng nangyare?

"And when it comes to Jam...she already gave up dude." Napaharap naman ako kay Seb ng sabihin niya yun at napatulala nalang ako sakanya..hindi pwede..dahil mahal ko na siya..bakit ngayon pa?

"Tama si Seb, Franco...she already gave up on you." Napatingin naman kami kay Michie na nagsalita na kakalabas lang ng bahay nila.

"But why?" I asked her. Binigyan niya naman ako ng sarkastikong tawa. Hindi ko siya maintindihan...bakit naman susuko si Jam ng ganun ganun nalang...oo, tanga ako dahil nung mga panahon na gusto niya akong kausapin ay hindi ko siya pinagbigyan pero...ngayon, nagsisisi na ako..at kaylangan na naming mag-usap. Nagpabulag lang naman ako sa inakala kong pagmamahal ko dati kay Almira ee...pero ngayon..alam ko sa puso ko na...siya ang hinahanap nito.

"Tinatanong mo ako kung bakit? Nagpapatawa kaba? Bakit kaya hindi mo itanong yan sa sarili mo ng malaman mo ang sagot Kyle..alam mo kasi ang mahirap sayo...tinatatak mo na sa isip mo na ikaw lang ang mamahalin ni Jam..well I've got a news for you, she already found out that you don't deserve her love kaya wala na siyang pakialam sayo...so tatanungin kita..anong pakiramdam ng balewalain ngayon Kyle? Masakit diba? Well, serves you right. Kulang panga ee, alam mo kung bakit? Kasi grabe yung sakit na dinulot mo sakanya kaya dapat magdusa kadin." Napatitig lang ako kay Michie pagtapos nyang mag salita..umalis na siya at pumasok ulet sa bahay nila pero ako nanatailing nakatulala sa tabi ni Seb.