DARK BLOODE

Final

Helia kimdi? Yada o neye aşıktı? Nasıl yetişmişti? Ailesine ne olmuştu? O küçük kız bir adamı nasıl kendine bu kadar bağlayabilmişti?

      Hermione son kez aynaya baktı. Görüntüsünü kontrol etti. O dakikalar geçmek bilmiyordu sanki... Bir türlü zaman gelmiyor koşarak atlayamıyordu sevdiğini yeni anladığı adamın boynuna. Belki de yıllar sonra bu kadar iyi ve canlı hissetmesinin bile nedeni bu olabilirdi...

                            ***

       Hermione etrafına baktı. Çocuklar uyuyordu. Ama Tom büyülenmişcesine ona bakmaya devam ediyordu. Uzanıp güzel karısının alınını öptü. Devam et der gibi bakıyordu gözlerine. Hermione asası ile şömineye bir iki odun daha attı. Ve kitaba devam etti.

                            ***

        Hermione sonunda zamanın geldiğini anlamış ve koşar adımlar ile yatakhane merdivenlerini inip ortak salondan çıkmıştı. Tam kapının önünde onu bekleyen yeşil gözlü gence sarıldı. Kollar birbirine dolanmış gözler aşkla dikilmiş birbirlerine bakıyorlardı. Hermione adamın yanağını öptü. Tom onu balo salonuna götürecek iken Hermione onu durdurdu. O geceki gibi astronomi kulesine tırmandılar. Kız açık alandan ayaklarını sarkıtıp  oturmuş gencin oturması için yavaşça yanını patpatlamıştı. Genç yanına yerleşince başını omzuna dayayıp gözlerini kapattı.

    "Bana heliayı anlatırmısın tom?"

    "O cesurdur. Hayatım için hayatını görmezden gelecek kadar cesur. Güzeldir. İnsanların başını döndürmeye yeter bir bakışı. Asil ve güçlüdür. Daima dimdik durur ve hiç bir şey onu yolundan vazgeçirmeye yetmez. Vicdanlı ve merhametlidir."

    "Ben Nasılım tom?"

"Sen çok daha başkasın mione. Ben artık Helia'ya aşık değilim çünkü. Sen cesur ve zekisin. Aklın ile hareket ediyorsun. Güzelsin ama bunu iç güzelliğine de yansıtıyorsun. Merhametli ve vicdan sahibisin ama canını yakanın canını yakabiliyorsun.
Eğer helia sen olmasaydın bile beni etkiler ve kendine çekerdin. Hep aynı kadına aşık oluyorum mione. Sadece ismin değişiyor ne yüzün ne yüreğin değişmiyor. Ben sana aşığım."

"Seni seviyorum tom"

"Bende seni hermione"

        Kapı açıldı. Bir çift zümrüt yeşili göz içeriyi süzüyordu. Gözleri tom ile buluştu ve buluştuğu gibi asalar havalandı. Kimse elindeki asayı kullanamadan Hermione tamamen zamanı durdurdu. Harry'e unutturma büyüsü yapmalıydı. Tom hala onunla olmak istiyordu. Bu nedenle ona dokunmadı.

     Hermione harry'in tüm zihnini değiştirdi. Harry'e göre lord aniden sırra kadem basmış ve bir daha gelmemek üzere gitmiş olacaktı. Kimsenin acısını değiştiremeyeceğinden en azından gitmiş görünmesini istedi. Aklındaki anılara göre sanki hermione her zaman Tom ile birlikteymiş gibiydi. O gece hermione Hogwarts'ta ki herkesin anılarını tek tek değiştirdi...

      Hermione zamanı akıtmaya başladığında ise artık çekilmiş asalar yoktu...

         Beş sene sonra.

Tom Riddle İksir Profesörü olmak için hazırlanıyordu. Ruhu kadar olmasa da yaş almıştı. Bu aralar dünyaya değilde sadece hermione'ye sahip olmanın peşindeydi.

     Şu ana kadar yaptığı hiçbirşey için pişman hissetmiyordu. Bunları intikam için yapmıştı. Hogwarts'da ki son senesinde tüm büyücü dünyasına yayılacak bir duman mektubu ile herkesin aklındaki Lord Voldemort figürünü sildi. Kim olduğu asla görülmeyen "kimolduğunubilirsinsen" olarak hatıralara kazındı. Gerçeği o ve Hermione dışında kimse bilmiyordu.

      Hermione ise yakında olacak düğünü için hazırlanıyordu. Ginniy ve Harry'in düğününden sonra en güzelinin kendininki olmasını istiyordu. Çünkü en komiği pastanın üzerine düşen lavender ve ron'unki olmuştu. 

       Tom Riddle soyadını kabullenmişti. Kim olduğunu asla saklamamaya karar vermişti. O bir melezdi. Karısı ise muggle doğumlu.

      -Hermione! Hayatım. Geç kalacağız biraz acele eder misin?

     -Geliyorum!

         Bu gün Harry Hogwarts'ın müdürü olacaktı. Aynı gün Tom'un iksir öğretmenliği ilan edilecekti. Hermione bakanlıkta seherbazlık yapıyordu ve işinden memnundu.

         "Kimse hayatın ne getireceğini bilemez. Kimse ne zaman mutluluğu yakalayacağını anlayamaz. Mutluluğu yakalamanız dileğimle."

***

      Hermione kitabı kapattı. Tom ayaklandı ve çocuklarının alınlarına öpücük bırakıp mumları söndürdü.

-Ne zaman bu kitabı okuyacak olsan anılarla boğuluyorum mione. Peki devamı var mı? Mesela Tom ve Mione'nin çocukları olmuş mu?

      Tom Hermione'nin beline dolanıp konuştu.

-Evet Bir Oğulları ve Bir kızları.

-Pekala şimdi mutlular mı?

-Evet Hem de deli gibi...

-Güzel o zaman artık uyuyabilirmiyiz gecenin en parlak yıldızı.

-Seninle sonsuza ve her hayatta sevgilim.

    Bir kitabın daha sonu. Umarım Helia'yı sevmiş ve hayatınızın her noktasında değişebileceğinize inanmışsınızdır. Sizleri seviyorum. Oy ve yorum bırakmayı unutmayın.