Ablamın Sevgilisi

12~ "Lunapark"

Gözyaşlarımı sildim. Artık düşünmek istemiyordum. Hemde hiçbir şey. Aras'ın attığı mesaja bir şey yazmadan çıktım. Silmedim de.

Normalde olsam yabancı dizi izler ve çikolata yerdim. Ama şimdi hiçbirini yapmak istemiyordum. Tek istediğim uyumaktı.

Başucumdaki komidinin üzerinde duran lambamı söndürdüm. Kafamı yastığa olabildiğince bastırdım ve aklımdaki düşüncelerden uzaklaşmaya çalıştım. Ve en sonunda uykuya dalabildim.

***

Sabah Selin'in şarkı söylemeseyiyle uyandım. Saate baktığımda 10.30'du.

Aşağıda bağırarak şarkı söylemesini duyuyordum ve burnuma leziz krep kokuları geliyordu. Üzerimdeki pandalı şortlu-tişörtlü pijamamı değiştirmeden odamdaki banyoya gittim.

Odamda en sevdiğim yön, banyom ve balkonumun olmasıydı. Böylece istediğim zaman tuvalete gidebiliyordum ve böylece odamdan çıkmak zorunda kalmıyordum.

Bu benim için büyük bir avantajdı. Ve tabikide balkonumun olması da avantajdı. Annem ve Selin uyuduğunda odamda duyulmasın diye ses çıkarmıyordum ama balkonuma çıkınca istediğim kadar ses çıkarabiliyordum. Ve bu da benim için avantajdı.

Yüzümü yıkadıktan sonra saçlarımı dağınık bir şekilde at kuyruğu olarak topladım ve hızla aşağı indim.

"Günaydın!" Dedim neşeli sesimle.

Nedense güne mutlu başlamıştım. Kahvaltıyı Selin hazırlamıştı ve ben kahvaltı hazırlama işinden yırtmıştım. Sadece haftsonları annem hazırlıyordu ve ben ona yardım ediyordum.

Haftasonları ailecek -Selin, ben, annem- birlikte kahvaltı yapıyorduk. Ancak haftaiçi ben hazırlıyordum. Selin çok nadir hazırlıyordu. Bazende ayrı ayrı yiyorduk.

Annemin çalışmasını sevmiyordum. Bir şirkette çalışıyordu. İyi paralar kazanıyordu fakat fazla yoruluyordu. Ve bizimle fazla vakit geçiremiyordu. Her neyse.

"Günaydın." Dedi Selin'de neşe içinde. Aklıma dün olan geldi ve moralim birden sıfıra düştü. Gerçekten ben nasıl böyle bir şey yapabilmiştim?

Vicdanım yavaş yavaş çoğalırken iç sesim devreye girdi.

Bir daha salaklık yapma kendine gel Masal.

"Noldu?" Dedi Selin tereddütle.

Düşmüş yüzümü görünce şaşırmış olmalıydı.

Kendimi hemen toparladım ve tekrar gülümsedim.

"Yok. Yok bişey hadi kahvaltı yapalım." Dedim ve hazırlanmış masaya oturdum.

Selin'in tabağıma koyduğu krepin içine nutella sürdüm ve rulo şeklinde katladım.

"Imm çok lezzetli olmuş." Dedim krepi çiğnerken.

"Ağzın doluyken konuşma Masal!" Diyerek annemin taklidini yaptı Selin.

Ardından kahkahalarla gülmeye başladık.

"Afiyet olsun canım." Dedi Selin ve kahvesinden bir yudum aldı.

Ben ise bitki çayı içmeyi tercih etmiştim.

Sohbet ederek kahvaltımızı yaptıktan sonra Selin "bugünlük kahvaltıyı toplamak benden" diyerek beni mutfaktan çıkardı.

Dünya tersine mi dönüyor acaba diye düşündüm.

Sen hayırdır Selin?

Aynen iç ses. Hayırdır Selin?
Yani bu anı gözlerimle görmesem Selin'in kahvaltıyı kendi isteğiyle hazırlayıp toplamasına inanmazdım.